vrijdag, december 29, 2006

Sea World


Vandaag zijn mijn zus en ik dus maar naar seaworld gegaan. We zouden hier een hoop pretparken kunnen doen, maar Seaworld is toch een van de dingen die je moet gezien hebben als je in San Diego bent (vooral als je nog kinderen hebt). Vooral de shows zijn indrukwekkend. We zijn direkt toen we toekwamen naar the Shamu show geweest. De meest bekende show van Seaworld. Nadien naar de dolfijntjes en toen hebben we waarschijnlijk de enige fout van de dag gemaakt door niet direct naar de otters en zeeleeuwen te gaan kijken. Die hebben we dus niet meer gezien en blijkbaar zijn ze echt de moeite.

Daarnaast zijn we ook naar de haaien gaan kijken en de penguins. Daarnaast nog naar de ijsbeer en allerlei walvissen en andere vissen en dieren. Daarnaast nog 2 attracties gedaan en veel te duur eten gehad, maar dit keer niet zo slecht wat ik in andere pretparken ben voorgeschoteld geworden.

dinsdag, december 26, 2006

Universal



Na gisteren in alle rust kerst 'gevierd' hebben, zijn we er vandaag maar eens op uit getrokken. Ik had beslist dat we naar Universal Studios te gaan. Los Angeles is bekend om zijn film industrie, dus daar wouden wij wel eens een kijkje gaan nemen. Tijdens een toer van de studios hebben we kunnen kennis maken met een aantal special effects. Op de onderste foto kan je 2 autos van de Fast and the Furious in volle actie zien. Daarnaast heb ik een foto van elk huis op Wisteria lane :). Ik heb rivier zien ontstaan, Shaws heeft ons weeral eens verrast. Kingkong was ook van de partij. En dan was er de crash scene van War of the Worlds. Daarnaast waren er nog een helehoop sets met allerlei straten uit steden die in allerlei films gebruikt zijn.

Daarnaast waren er ook nog een aantal rides, maar geen rollercoasters. Daarnaast een hoop shows. Een van de beste shows is Waterworld (naar de film met Kevin Coster). In deze show spelen een hoop stuntmannen mee, die ook in echte televisie series. Mijn zus haar favoriet (zie foto) speelt ook mee in CSI Miami. Tegen dat het donker werd zijn we dan maar weer huiswaarts vertrokken. Morgen hebben we nog een lange dag voor de boeg: Shoppen.

zondag, december 24, 2006

Kerstavond

Gisteren is mijn zus veilig geland in LA. Ze profiteert van een lange wintervakantie om de VS onveilig te maken en daarbij dan ook eens voor de feestdagen bij ons langs te komen.

Nu echt kerstsfeer hangt hier niet. We hebben nog geen kerstboom of kerstversiering gekocht. Dit gaat iets voor volgend jaar zijn, als we hier wat meer gesetteld zijn (en ik Pieter hiervan overtuigd krijg :)). Het weer helpt ook niet mee om voor kerstsfeer te zorgen. Vorig week was het 's ochtends nog frisjes, maar gewoon een pul is nog steeds genoeg voor Pieter om naar het werk te fietsen. Dus dan zal het nog meevallen ten opzichte van een echte Belgische wintere, waar we niet zonder jas (zelfs winterjas buiten gingen). Maar dit weekend is het nog eens prachtig weer.

Dus zijn mijn zus en ik er vandaag maar eens op uit getrokken. Ik was zelf nog nooit echt noordwaarts langs de kust van LA geweest, dus dat werd onze uitstap. Natuurlijk merkten we te laat dat we onze beide cameras thuis hadden gelaten. Onze eerste stop was Point Dume waar we ons rustig op een bankje hebben gezet en hebben gekeken naar de oceaan. Het is het seizoen van de walvis migratie.

Nadien zijn we naar Malibu Lagoon geweest, vooral gekend om zn vogels. Annelies heeft haar voetjes eens in het oceaan water gestoken. Er waren nog hopen surfers aanwezig, maar de golven waren precies niet meer zo fantastisch. Daarna zijn we langs Topagana Canyon road door de Santa Monica mountains gereden. Een rit die ik andere mensen zeker kan aanraden. Je kan dan nadien Mullholand drive afrijden, alleen wordt dit in de winter afgeraden na zware regenbuien. En dan met een blik op het Getty Museum zijn we huiswaarts gereden.

Morgen is het kerstmis. Zo extreem speciaal eten heb ik niet voorzien, maar ik zal eens zien of ik een dessertje en een lekkere soep kan bij elkaar toveren.

donderdag, december 21, 2006

Lange reis


Hun reis is een hele tijd geleden gestart ergens in een grotere drukkerij in Belgie. Na veel zweten werden ze gedrukt en dan via een tussenstop in Belgie naar Luxemburg versleept. Daar zijn ze liefdevol van voren tot achteren doorgelezen. En toen lagen ze daar, opdracht volbracht.

Maar de eigenaars beslisten dat het nog te vroeg was om ze terug naar hun oorsprong te sturen en met anders nieuws bedrukt of geschreven terug te keren. Nee, ze werden op een lange reis gestuurd. Naar een nieuwe eigenaar, die de voorbije jaren elke zaterdagochtend niet uit de zetel te halen was, elke 2 weken weer opnieuw.

Juist op tijd tijdens deze vakantie zijn ze toegekomen na een lange eventvolle reis. Van de doos was niet zoveel meer over. En het ene exemplaar heeft al wat meer geleefd dan het andere. Maar ze zijn content dat ze het gehaald hebben. Ze zullen liefdevol gelezen en betast worden. En zaterdag komt er nog iemand toe die de tijdschriften van voor tot achter zal bestuderen. En als het een beetje is zoals thuis, zal ik ze na haar vertrek terugvinden ergens verstopt onder haar tijdelijk bed :). Maar nu eerst eens snel bladeren om te zien of er lekkere recepten tussen staan.

dinsdag, december 19, 2006

Music for Life

Leuven in de ban van 3 'Vetgeile' (zo noemen ze zichzelf) radiopresentatoren. Net nu ik Leuven verlaten heb houdt Studio Brussel (mijn favoriete radiozender en dit is nog altijd niet verandert ookal zit ik langs de andere kant van de wereld) een grote benefietactie, met als centrum Leuven.

Drie radiopresentatoren praten zes dagen lang allerlei verzoekplaatjes aan elkaar en ze overleven in een glazen huis op sapjes en soepjes. Het geld dat zo wordt verzameld gaat naar het Rode Kruis en hun anti-landmijnen campagne. Nu, zo een campagne lokt altijd een hoop nevenacties uit. Het hele Studio Brussel team helpt dus mee (zie maar op www.stubru.be).

Daarnaast zijn er een hoop Belgische artiesten die de acties steunen. Dit gebeurt door bijvoorbeeld thuisconcerten weg te geven (als iemand wil samenleggen om An Pierle naar LA te krijgen, laat het maar weten) of gesigneerde attributen aan de hoogste bieder.

Ik moest gewoon mijn ei kwijt. Ondertussen ga ik verder genieten van de vrijgevigheid van de Belgen in deze eindejaars dagen.

vrijdag, december 15, 2006

Workshop en vakantie


Foto gestolen (of geleend) van Hilde

Het is eindelijk zover: Ik heb vakantie. Mijn zus is ondertussen ook al in de VS, alleen gaat ze eerst de oostkust nog wat onveilig maken en zal ik ze volgende week hier wel zien opduiken (voor de veiligheid heb ik haar uren van de vluchten maar afgedrukt want vorige keer met Stefan had ik mij een beetje gemist).

Het begin van de week heb ik nog braaf in San Diego doorgebracht. Er was een interne workshop op General Atomics en mijn begeleiders vonden het een goed idee mij daar te dumpen :) (en groot gelijk hadden ze, k heb veel geleerd). Op 2 dagen tijd heb ik nog glimpsen van 2 andere vrouwen gezien. Maar ik was de enige vrouw die de volle 2 dagen aanwezig is geweest. Niet dat ik dat erg vind, tijdens vakantie jobs heb ik niet echt goede ervaringen opgedaan van in een vrouwen omgeving te werken. Dus hoe graag dat ik dus ook babbel en koffie kletsjes houd, als ik werk, dan het liefst met venten :).

Woensdag hebben we dan maar voor een bepaald onderwerp gekozen om mee van start te gaan. Dus echt helemaal vakantie heb ik niet, k zal wat moeten lezen en waarschijnlijk al wat beginnen prullen met allerlei dingen. Maar toch een stuk rustiger aan dan de voorbije 10 (nu eigenlijk moet ik niet klagen he, k denk dat ik in Leuven langere weken geklopt heb).

Gisteren heb ik dan de vakantie maar direct goed ingezet door Hilde (zie rechts tussen de blog links) te gaan lastig vallen in West Hollywood. De buurvrouw kwam al snel binnenwandelen met haar enorm vrolijke en schattige sloeber (zie de hierboven gestolen foto van Hilde haar blog) die just wakker was. Al snel was het middag en hadden we honger en zijn we maar iets gaan eten en dan gaan shoppen. Lekker asiaatische tapas met enorm vriendelijk en goede service (de beste die ik hier ooit in LA gehad heb, ofschoon de Indier enorm dicht in de buurt komt). In de buurt dan maar een shopping center gaan ontdekken (waar ik mijn zus mee naar toe ga slepen). En ik was juist op tijd terug thuis om voor mijn ventje te zorgen (9u).

dinsdag, december 12, 2006

Toffe youtube filmpjes


Pieter stuurde mij de link door. Ik vond het een super filmpje (vooral omdat ik zelf wat dagen heb afgezweet achter mijn piano). Ik had blijkbaar wat meer tijd in het filmen moeten steken en in het materiaal om mooi te knippen en te plakken :)

zaterdag, december 09, 2006

Verjaardagfeestje of ookwel afscheidfeestje of ook wel einde van de examens feestje


Gisterenavond was het dan zo ver. Eindelijk waren de examens, presentaties, take-home exams, papers, etc... allemaal achter de rug. Met dan die laatste week ook nog een jarige, dan mijn kamergenote die terug naar Noorwegen vertrekt was er dus meer als reden genoeg om te feesten.

Het thema was mexicaans, maar dit heeft ons niet tegen gehouden om pizza te bestellen (want dat was wat de jarige wou eten). Met onze sombreros op en de magaritas in de hand (na een tijdje begon de camera nogal dubbel te zien) kon het feest beginnen.

Zelf ben ik op een redelijk uur in bed gekropen, maar mijn kamergenoot en de jarige hebben besloten van gewoon door te doen tot het ochtend is. Gewapend met dekens en veel drank hebben ze de nacht in de zetel doorgebracht al kijkende naar Gilmore girls en Simpons. Het was precies nog een leuke boel.

Wie nu denkt dat ik hier de volgende maand op mijn lui gat mag rusten (gelijk de meeste van de studenten) heeft zich hopelijk niet vergist. Maar zondag vertrek ik alweer richting San Diego, dit keer voor een workshop. En als het van mijn begeleider afhangt, zal ik toch ook nog wel wat werk verrichten tijdens deze iets war rustigere maand. Maar ik ga toch wel proberen om wat van het sociale lezen hier in LA op te snuiven. En dan met kerst gaat mijn zus hier zijn, dan kunnen we ook nog eens de winkels onveilig maken (er zou blijkbaar een H&M zijn gekomen niet al te ver van waar we wonen en daarnaast moet ik gewoon ook eens gaan window shoppen om te weten waar/wat en hoe duur natuurlijk :)).

woensdag, december 06, 2006

Zou ik het nog eens doen?

Vandaag eens een filosofische post. Na de stress voor mijn enig 'final' dit 'quarter' gisteren, moet ik nu alleen nog een klein papertje schrijven en dan ook nog een presentatie maken (en dus ook geven). Maar de echte examen stress is weg (niet dat ik daar nu zo veel last van heb, maar ale je wilt toch elke keer gewoon je best doen).

Dus ben ik vanochtend in een filosofische bui. Ik vroeg mij af nu mijn eerste 'quarter' hier op de unief ten einde loopt, of ik de stap zou doen moest ik de informatie hebben die ik nu heb. En moest ik het doen, zou ik het dan anders doen.

Ik moet heel eerlijk bekennen dat de ervaring die ik hier heb opgedaan, mij alleen maar meer zou aanmoedigen om naar hier te komen. Het onderwijs systeem past beter bij mijn manier van denken (iedereen is daarin verschillend en niet elk systeem werkt even goed voor iedereen). Ik kan hier de vakken kiezen die mij echt interesseren en er zijn hopen vakken in de gebieden die ik graag beter zou leren kennen. Lekker gespecialiseerd dus. Dit ligt mij precies gewoon beter.

Voordat ik naar hier kwam was ik bang dat ik zo altijd de stomste van de klas zou zijn. UC heeft namelijk de reputatie van alleen de beste van de beste aan te nemen en nu in Leuven was ik zeker niet de beste. Maar achteraf gezien had ik niets te vrezen. Belgie heeft een verdomd goed onderwijs systeem en dat kan ik hier elke dag merken. Dus ookal heb ik het moeilijk gehad met het systeem in Belgie, het heeft er wel voor gezorgd dat ik nu sta waar ik sta.

Maar studeren is niet alles. Toen ik naar hier kwam had ik geen idee of ik hier langer dan gewoon een jaartje studeren zou kunnen blijven plakken. Ik had geen idee of het mogelijk zou zijn om hier op een of andere manier een soort beurs te pakken te krijgen (tja voor Belgische beurzen ben ik officieel op papier niet goed genoeg). Om niet het risico te lopen van na een jaar het land uit te moeten en Pieter hier achter te laten, ben ik maar als 'aanhangsel van' naar hier gekomen. Achteraf gezien, was dit niet nodig geweest, maar ik denk dat ik gewoon met mijn gat in de boter gevallen ben. En ik ben zeker dat een ander moment/andere plaats/andere mensen en ik zou niet zoveel geluk gehad hebben.

Ik denk dus dat ik kan concluderen: Ja ik zou het weer opnieuw doen (een mens heeft precies toch maar een kort termijn geheugen als het gaat over verhuizen en alle extra last die daar bij komt kijken :)) en nee ik zou het niet anders doen.

zondag, december 03, 2006

Hersengymnastiek

Zoals het wel eens gebeurt, zat het er deze vrijdag echt niet in. Met 'het' bedoel ik dan de zin voor te werken. Na wat omwegen kwam ik dan op het volgende spelletje online. Eigenlijk is het maar een dom spelletje; je krijgt een naam van een land, en moet deze dan aanduiden op de wereldkaart. Ik verschoot er toch wel van hoe slecht mijn geografische kennis was, zeker van het gedeelte onder de evenaar. Dit kon ik natuurlijk niet laten zijn. Dus heb ik mijn geografische kennis wat opgefrist, en kan ik nu elk land (in dit spel) zonder fout onmiddelijk aanklikken. Als er iemand zo een spelletje kent voor de staten van de VS, laat het weten, want ik ken ze wel bij naam, maar weet helemaal niet waar ze liggen.

Als experiment heb ik ook eens enkele Amerikanen op het werk dit spelletje laten spelen. Ik moet zeggen dat het lang geleden was dat ik nog zo gelachen heb. Niet dat hun geografische kennis zo slecht is, maar wel dat ze nooit willen toegeven dat ze iets niet kennen.

dinsdag, november 28, 2006

KOUD!!!



Brrr, tis maar koud. Jaja de volgende nachten gaat het nauwelijks warmer dan het vriespunt zijn hier in La Jolla. En overdag is het maar een 16-18 graden celcius. Voor mensen die vorige week nog bijna 30 graden hadden is dit een schok voor het systeem.

Nu ik heb gezien dat het in Belgie overdag ook niet warmer is en dat is dan al zeer warm voor deze tijd van het jaar. Maar ik begon zo te wennen aan de eeuwige Californische zomer. We hebben ondertussen ook de eerste regen gehad. Vooral in Los Angeles was het de eerste regen, hier in San Diego had ik al een regendag meegemaakt (zeer troostenloos zoals je op de foto kan zien) en daarnaast hebben mijn 'roommates' verteld dat ik er zelfs een paar gemist heb.

Langs de positieve kant, mijn eerste quarter zit er bijna op. Na deze week stoppen de lessen en nadien moet ik nog examens afleggen. Eigenlijk heb ik maar 1 echt examen. Mijn andere examens zijn papers schrijven en een presentatie geven.

zaterdag, november 25, 2006

Comments

Ik heb het ondertussen bijna bij iedereen hier zien gebeuren: Spam tussen de comments.

Ook wij hebben er al een klein beetje last van gehad, dus heb ik nu ook maar de word verification aangezet. Ik hoop dat er geen problemen zijn met de comments voor de rest.

Ik krijg al genoeg spam in mijn mailbox (ok het is stukken minder dan in Leuven, waarschijnlijk omdat het nieuw is), niet hier op de blog ook eens.

vrijdag, november 24, 2006

Thanksgiving: of eigenlijk vooral een post over eten

Gisteren was het thanksgiving hier in Amerika. Hoe het ontstaan is kan je op een hoop andere blogs nalezen of op wikipedia. Eigenlijk is het een groot familie feest, waarbij eten en gezelligheid centraal staan. Al Pieter's Amerikaanse collegas waren al richting familie vertrokken en ik had in San Diego laten uitschijnen dat ik nog een hoop te blokken had (wel eigenlijk een papertje schrijven, maar kom). Dus echt terugvallend in onze belgische manieren, hebben we gisteren de dag al werkend doorgebracht. Pieter is naar de bureau vertrokken en heeft ervan geprofiteerd dat er niemand was om eens rustig door te werken en ik ben maar mijn wekenlijkse boodschappen gaan doen.

Alles was zo rustig op de weg. Ik heb hier nog nooit zo weinig mensen op de weg gezien. De groetenboer was 's ochtends nog open (lang leve de amerikaanse commercie mentaliteit) en ook de supermarkt bleeft tot 6u 's avonds open. Het grappige bij de supermarkt was, dat er echt bijna niemand op de parking stond, maar dat ik in de supermarkt nog nooit zoveel volk gezien heb (normaal is er in de hele grote winkel 10 man, nu eerder 30 :)).

Om toch maar iets speciaals te doen heb ik maar een apfel strudel gemaakt voor dessert 's avonds. Die we dan rustig hebben kunnen oppeuzel na de kip die je hier boven op de foto ziet. Van de strudel heb ik geen foto gemaakt, omdat hij nog niet helemaal zo is als ik em zou willen hebben. Ik ben namelijk redelijk lui soms en koop dan graag van die klaargemaakte deeg, maar hier kan ik dus nog niet echt vinden wat ik zoek.

En dit brengt mij dan via allerlei vrouwelijke hersenkronkels bij een vraag die de standaard op hun website in hun forum stelde: 'Welk voedsel/drank mis je het meest in het buitenland'. Echt iets missen in de zin dat ik niet zonder kan heb ik niet echt. Je kan hier alles kopen en dan je eigen gerechten klaarmaken. Zo hebben jullie al visueel van ons stoofvlees kunnen genieten. Misschien een van de belangrijkste basisonderdelen die ik hier mis is goede vis. Ik heb hier nu al 2 keer vis gekocht en zelf klaargemaakt. De eerste keer viel het nog redelijk mee, maar de 2de keer hebben we de helft van de vis weggegooid. Het smaakte gewoon naar karton. Sindsdien (met dan ook nog een slechte ervaring achter de rug in een visrestaurant) durf ik geen vis meer te kopen in Vons. Ik weet er andere winkels zijn waar belgen goede vis kopen, maar ik heb de stap nog niet gezet.

Voor de rest missen we wel dingen uit Belgie. En ja, we zullen daar zeker voor stoppen als we terug in Leuven en omstreken zijn. Zo kan ik iedereen aanraden van eens in de frituur 't grotteke in de buurt van de kapucijnenvoer in leuven langs te gaan. Daarnaast is er de kebabzaak op de kapucijnenvoer en ook die op de Maria theresia straat (waar ik elke woensdag na mijn spaanse les van een lekkere kebab met Pieter gesmuld heb). Dan raad ik elke Leuvense bezoeker aan van eens in De kleine tafel te gaan eten: gewoon lekker simpele belgische kost voor een democratische prijs.

Langzaam maar zeker leren we hier ook de lekkere plekjes kennen. Zo hebben we hier ook onze favoriete restaurants, waar we regelmatig eens proberen een hapje te gaan eten. En als je ergens lang genoeg woont, dan vervagen de beelden van vroegere lievelingsplekjes/gerechten en krijg je nieuwe lievelingsplekjes/gerechten. Zo moet ik heel eerlijk bekennen dat het veel te lang geleden is dat ik nog een vettige ''mettwurst" of "
Keiswirtescher" uit Luxemburg heb gegeten.

woensdag, november 22, 2006

Beetje stoom aflaten

Ik had nooit gedacht dit te moeten zeggen maar: Ik mis de KULeuven zn uniformiteit in punten geven. Ok, natuurlijk is de ene prof al wat guller dan de andere, maar ergens zit er toch systeem in en kan je zeer goed afschatten hoe goed of hoe slecht je het nu gedaan hebt.

Hier bestaat die uniformiteit niet. Ik heb zo 2 midterms gehad. Op het ene had iedereen 85% of meer. Dat geeft dan niet echt een voldaan gevoel, zelfs al je zit je bij het bovenste deel, gewoon omdat er echt geen onderscheid is. En dan helemaal langs de andere kant van het spectrum heb ik een prof die een midterm geeft, waarbij het onmogelijk zou zijn om 80/80 te halen, zelfs al moest je de vragen en antwoorden volledig correct op voorhand kennen. Niet omdat hij geen 80/80 wilt geven, maar omdat ik niemand ken die zo snel kan schrijven. Laat staan als je dan ook nog wat zou moeten denken. Dus daar was het gemiddelde 17/80 met een topscore van 32/80. Maar hoe kan je je nu voldaan voelen dat je gebuisd bent en iedereen gebuisd is, maar dat je langs de juiste kant van de gebuisden zit en dus toch gewoon een A gaat krijgen. Ook hier absoluut geen voldoening, eigenlijk ben ik er enorm door gedeprimeerd.

Nu eigenlijk maakt de eigenlijke score hier niks uit (maar probeer dat maar eens duidelijk te maken aan iemand die zolang in een systeem heeft meegedraaid waar nauwelijks of niet gescaleerd werd). Je moet gewoon zorgen dat je langs de juiste kant van het gemiddelde zit, want eenmaal in grad school moet je hier al het heel bont maken als ze je minder dan een B geven. Dus elke prof scaleert zn punten zo dat de bovenste helft een A krijgt en de onderste helft een B (zelfs al had je maar een 3/80). Ach, nog 6 vakken te gaan en ik ben er hopelijk vanaf.

zondag, november 19, 2006

Time out


Dit weekend hebben Pieter en ik eens de tijd genomen om te doen waar we het best in zijn: niks. Nu helemaal niks is het niet geworden, maar we hebben geen activiteiten op voorhad gepland. Natuurlijk moet er op zaterdag wel gepoetst worden. Sinds we beide een 'job' hebben (jaja, studeren en een blog bijhouden is ook een jobke op zich, ookal wordt het niet betaald :)), doen we ook beide het huishouden. Pieter is daarin voorbeeldig. Als ik hier donderdag terug kom, is het hier opgeruimder dan toen ik het maandag verliet. Niet zelden heeft hij zn avonden doorgebracht met uitpakken van dozen en het in elkaar steken van IKEA meubelen. Gewoon zodat we in het weekend iets meer vrije tijd zouden hebben.

Ik kan echt niet klagen over mijn ventje. Eigenlijk kan ik alleen maar stoeffen met mijn ventje. Hij helpt enorm hard in het huishouden en wil daarnaast dat ik ook mijn dromen nastreef. Dat hele San Diego studeren gedoe kost ons meer als genoeg per maand en ik zou het hem niet kwalijk kunnen nemen moest hij liever hebben dat ik hier thuis bleef om de was en de plas te doen. Het zou goedkoper zijn en we zouden elkaar ook meer zien. Maar nee, hij is en blijft samen met mijn papa een van mijn trouwste supporters.

Behalve het gemeenschappelijke poetsen hebben we dus niet echt veel gedaan. Vandaag dan voelde ik het kriebelen. Ik wou graag ff buiten komen, dus na de verrukkelijke pannenkoeken deze middag zijn Pieter en ik dan maar wat gaan fietsen. We hebben besloten om het fietspad noordwaarts te volgen tussen de menigtse van Venice and Santa Monica beach. Voor het eerst heb ik hier zoveel volk op het strand zien liggen. Noordwaarts van Santa Monica zijn we dan maar teruggekeerd. Volgende keer een keer zuidwaarts fietsen richting El Segundo, of misschien eens de bus nemen tot aan Venice en dan nog verder noordwaarts fietsen, tot het einde van het fietspad. De foto hebben we genomen op ons keerpunt. Nu nog ff verder genieten van het einde van een ontspannend niks moet weekend.

zaterdag, november 18, 2006

Browser wars & Web stats

Ik kan het niet geloven! 57% van de bezoekers van deze blog gebruikt Internet Explorer versie 6.
Als ras-echte computer nerd vind ik dit vreselijk. Vreselijk! Firefox (een gratis web browser) is stukken beter en gemakkelijker te gebruiken. Verder is het ook nog eens 100x veiliger. Niet enkel virussen maken gebruik van de ontelbare fouten in internet explorer, ook criminelen gebruiken deze fouten om gevoelige en persoonlijk informatie te onttrekken van je computer. Dus daarom, iedereen die internet explorer gebruikt (het blauwe 'e'-tje) ga naar de firefox website en download en gebruik deze browser. Je zal er even aan moeten wennen dat het iets anders is, maar je zal er snel mee vertrouwd zijn, en je zal je afvragen hoe je ooit hebt kunnen surfen/bloggen met een browser die geen meerdere 'tabs' ondersteunt.

Nu, je vraagt je misschien af hoe ik weet dat er 57% van de bezoekers internet explorer gebruikt? Voor degene die het nog niet gezien hebben, rechts staat hoeveel bezoeker onze webpagina al gehad heeft. Ook is er een linkje naar onze 'stat' pagina, waar je allerlei statistieken kan bekijken over de bezoekers van onze blog (zoals vanwaar ze komen enzo). En dus ook welke browser je gebruikt. Altijd leuk om te zien. BTW: ik ben wel benieuwd wie onze blog regelmatig vanuit Noorwegen (geen idee?) en Zwitserland (Thomas?) bezoekt. Zo weet ik ook dat Saskia onze eigen blog zeer regelmatig vanuit San Diego bezoekt (blokken, jaja, dat zal wel zijn ;)

Ik heb ook zo een tellertje op mijn 'professionele' onderzoekswebpagina, en het is wel deprimerend te weten dat er meer mensen onze blog lezen (en dus duidelijk interessanter vinden) dan mijn onderzoek. Ik zal er maar vanuit gaan dat dat met Saskia's good looks te maken heeft, en niet met de saaiheid van mijn onderzoek...

donderdag, november 16, 2006

Credit kaart & de kost van fietsen

Ik ben tot de conclusie gekomen dat fiesten in LA ongeveer even duur (slechts een factor 2 a 3 verschil) is als met een auto rondrijden.
Ik ben nu ongeveer al 60x op en af naar het werk gefietst. Dat is ongeveer een 180 mijl in totaal. Op deze 180 mijl heb ik nu al 3x een platte band gehad! Aan 5$ per band, komt dat neer op 36mijl per dollar. Met de auto doen we ongeveer 35mijl per gallon. Je ziet het al aankomen. Het verschil is momenteel de prijs van de benzine per gallon. Wat gelukkig nog steeds meer is dan 1$ (dacht ik toch).
Anyway, ik ga mijn dagelijkse fiestroute lichtjes veranderen in de hoop minder platte banden te ondervinden.

Een credit kaart is iets waar zonder het leven hier niet gemakkelijk is. Een aantal dingen kan je ook niet doen zonder (US) credit kaart. Tijd dus om zo een kaart aan te vragen. Zoals in Belgie, gingen we naar onze bank, en vroegen we achter een credit kaart. Daar duwden ze een papiertje in ons handen dat we moesten in vullen en opsturen (?). Dus wij dat papiertje in vullen en opsturen. Na een weekje of 2, kreeg ik twee telefoontjes op een dag, om gegevens te verifieren. Nog later, kregen we een brief, dat ze een utility rekening wilden hebben (als bewijs dat we daar wonen). Ok, geen probleem, een copietje van de electriciteit-rekening opsturen, en dan weer wachten (geduld is hier wel iets dat je moet hebben als je met administratie te maken heb). Deze week dan uiteindelijk na een maand antwoord. Helaas, ze kunnen ons geen credit kaart geven. Reden: ze kunnen mijn telefoonnummer en adres niet verifieren. HUH??? en hoe hebben ze dan mij kunnen bellen en brieven kunnen sturen??? Ik vermoed dat het antwoord dikke bullshit is (zoals wel veel antwoorden hier), en dat het er gewoon mee te maken heeft dat we geen credit-record hebben. Heel het leven draait hier rond een credit-record. Dit is een soort score van hoe goed je je (US) credit-schulden terugbetaald. Natuurlijk, als je geen (US) credit kaart heb, heb je geen credit-record. Als je geen credit-record hebt, willen ze je geen credit-kaart geven. Vervelend, nietwaar? We zullen wel zien hoe we ons hier nu weer doorworstelen. Administratie!! ARGH!

maandag, november 13, 2006

Huisje, boompje beestje


Ons stulpje begint langzaam steeds meer als thuis aan te voelen. Natuurlijk kan er hier of daar altijd nog een meubelstuk bij, maar we zouden niet direct weten waarvoor we dat zouden moeten gebruiken. Maar in onze baggage zat nog een verjaardagscadeau van mijn zus voor mij, dat ik dit jaar rond maart had gekregen met als bedoeling om het hier in LA gezelliger te maken.

Dit verjaardagscadeau hebben we eindelijk ingekaderd gekregen en opgehangen. Ze sieren nu onze eetkamer en ze maken het geheel stuk meer huislijk. Eindelijk zijn we van die kale muur af. Nu moeten we vooral nog iets vinden voor in de slaapkamer. We zullen er onze tijd voor nemen, maar we hebben al wel een idee van wat we willen. Nu alleen nog ooit de winkel vinden waar we het kunnen vinden. Of we zullen zelf de foto's moeten nemen en dan ergens speciaal laten afdrukken en kaders ervoor kopen.

Het goede nieuws voor vandaag: geen enkele file om in San Diego te geraken. Dat was eens iets nieuws.

zondag, november 12, 2006

Het weekend: uit eten (2x), pretpark


We hadden dit weekend voor het eerst de kans op een rustig weekend. Geen IKEA meer, administratie begint langzaam in orde te geraken. Maar uiteindelijk is het een redelijk druk weekend geworden.

Het begon allemaal op vrijdagavond. Pieter en ik zijn toen naar Culver City gaan uiteten, daar zo volgens onze Zagat gide een goed en naar amerikaanse maatstaven goedkoop frans restaurant zijn: La Dijonaise. Het eten was wat je simpele, eerlijke traditionele gerechten zou noemen. Maar ze waren enorm smaakvol klaargemaakt, het was ook nog gezellig in het restaurant en een van de obers was allesinds een ECHTE fransman. Vooral de patisserie (= desserts of koffiekoeken als je gaat ontbijten of brunchen) is fantastisch.

Na de zaterdag dan toch door te brengen met gewone alledaagse dingen die moeten gebeuren, zoals de was en de strijk, ben ik dan Kristine (zie een van de blogs aan de rechterkant) gaan afhalen. Op een of andere manier zijn een hoop bloggende vrouwen (zie rechterkant) en een aantal niet bloggende belgische dames op het idee gekomen om eens lekker samen te gaan eten. Het was enorm gezellig, k kon spijtig genoeg niet nog eentje gaan drinken, omdat Pieter en ik ondertussen voor de volgende dag plannen hadden. Ik hoop en vermoed dat de andere blogs wel een paar fotootjes online zullen zetten en veel uitgebreider verslag.

Zondagochtend zijn Pieter en ik na het ontbijt met een paar collegas van Pieter naar een pretpark ten Noorden van Los Angeles gereden: Magic Mountain. Het pretpark bestond uit Rollercoasters en nog eens rollercoaster. Op het einde van de rit hebben we ze niet eens allemaal gedaan, we waren het gewoon beu (raar maar waar). Maar ik moet wel zeggen dat ik nog nooit zo veel super goede en spannende en speciale rollercoaster bij elkaar gezien heb. Hierboven kan je 2 van onze favorieten zien. Een waarbij je met je gezicht naar de grond gericht was en dan de groene op de achtergrond waar je moest staan. Beide brachten het hele achtbaan gebeuren op een nieuw niveau.

Nu gaan we het weekend afsluiten met lekker lui tv kijken en een glaasje wijn.

donderdag, november 09, 2006

Racoons


Damn, ik beloof volgend weekend neem ik het fotoapparaat mee (en dan zal ik natuurlijk niks zien dat de moeite waard is om te fotograferen). Daarnet, na een lange studeersessie in de bib, zag ik toen ik de bib verliet rond 9u 3 racoons voor de schuifdeuren van de bib zitten.

Iedereen was ondertussen druk bezig met fotos te trekken met het gsm toestel (ik heb zo'n snufjes niet, omdat de kwaliteit ervan enorm hard tegenvalt als je een betaalbaar model wilt kopen of toch dat verhaaltje ga ik mijn eigen nog ff blijven wijsmaken :)). De 3 beertjes zaten op nauwelijk 1-2m van mij en ze waren druk bezig met een of andere schil van een of andere vrucht te spelen. Ik hoop dat ik zo nog veel mooie dingen kan zien hier in Californie.

dinsdag, november 07, 2006

Election day

Damn, k ga eens moeten leren van ons digitaal foto apparaat mee te pakken naar San Diego. Na vanochtend vroeg op te staan, een doesj te nemen en dan al slaapwandelend de berg omhoog te klauwteren, zag ik toen ik verder richting bushalte strompelde, dat er op de hoek van de straat een hoop mensen met borden stonden. Nog niet helemaal goed wakker en nog op redelijk afstand vroeg ik mij af waarom mensen op zo een onmenselijk uur aan het protesteren waren en vooral tegen wat? Toen ik dichterbij kwam en langzaam maar zeker de borden herkenbaar werden, herkende ik zo van die dingen die ik hier ook in de voortuinen van mensen had gezien.

Uiteindelijk viel mijn dollar, het was election day. Ik weet dat er zo van die regels bestaan (toch allesinds bij het verkiezen van de studentenkringen) dat je 24u voor de verkiezingen geen campagne meer mag voeren, hier dus blijkbaar wel. Ondertussen had ik ook door dat langs de andere kant precies de tegen partij stond, met allemaal het juiste geel (geen idee waarvoor geel nu staat in politiek) gekleurde t-shirt aan. Dit geheel leverde mooie taferelen op. Want de mensen in de wagens kijken naar de mensen op de straat hoek, er wordt gezwaaid getoeterd en het is al bij al verbazingwekkend dat er geen ongelukken gebeurd zijn, toen ik daar versuft op de bus stond te wachten (zo versuft dat ik mijn map vergeten ben in het bushokje, daar 2-3 bushaltes verder achterkwam en toen ben uitgestapt, de bus terug heb genomen en mijn map veilig heb gerecupereerd (dit is trouwens niet de eerste keer)).

Achteraf gezien, vraag ik mij af of die mensen niet op hun werk moeten zijn. Nu het zagen er niet allemaal huismoeders/vaders uit. Nu over 2 jaar zal het wel wat indrukwekkender zijn, met de presidentsverkiezingen in het verschiet. Ik zal dan zeker proberen mijn camera mee te pakken. Maar allesinds, op het lokale nieuws zullen ze te zien zijn, want er was een camera ploeg aanwezig en zelfs een fotograaf, etc...

zondag, november 05, 2006

Countries visited

Via Hilde haar blog (zie hier ergens links tussen de blogs) vond ik de prachtige link naar deze site, waar je kan aangeven welke landen je al bezocht hebt en dan kleurt dit een wereldkaart. Ik heb blijkbaar nog maar 14 % bezocht, wat gezien het feit dat ik al zeker over de 25% van mijn leven zit (of ik zou toch wel zeer oud moeten worden) betekent, dat ik dringend wat meer ga moeten reizen .


Zoals je kan zien, heb ik de meeste landen in Europa wel gedaan, maar er blijven zoveel mooie plekjes over in die landen die ik nog moet gaan bezoeken. Ook hier in de US zijn er nog zoveel mooie plekjes die we willen gaan bezoeken. Dan is er nog heel midden en zuid-Amerika dat voor het rapen ligt (alleen Pieter overtuigen dat het allemaal zo gevaarlijk niet is). Nieuw-Zeeland wil ik nog altijd terug gaan, want mijn bezoek daar was veel te kort. Ook in Asie zou ik graag meer tijd doorbrengen. Afrika is een nobele onbekende en trekt mij persoonlijk niet zo hard aan, maar blijkbaar worden enorm veel mensen verliefd op dit continent eenmaal dat ze er geweest zijn. Dan is er nog het Midden-Oosten, waar ik al jaren een trip naar Jordanie wil doen.

Dan dan is er nog Rusland. Ik ben momenteel enorm jaloers op Bianca (een vriendin van bij mij op middelbare school), die eerst een paar jaar in Thailand heeft gewerkt, nu naar Indonesie gaat werken, maar wel eerst 6 maand heeft genomen om door Asie te reizen. Toen ik haar laatst sprak zat ze in Mongolie en was ze druk bezig met haar fotos te uploaden, maar ik denk niet dat ze al online staan. Nu zit hoogstwaarschijnlijk op de trein richting Moskou. Ach nog zoveel om te zien en maar zo weinig tijd als je ook nog andere hobbies hebt :(.

vrijdag, november 03, 2006

Rijbewijs: Deel 2

Geslaagd... 'nuff said!

Illegale immigratie controle

Vandaag op terugweg van San Diego naar Los Angeles was er controle tegen illegale immigratie. Alle grote wegen die San Diego verlaten, zoals de freeway 5 naar Los Angeles, worden regelmatig onderworpen aan controles om illegale immigratie uit Mexico (en dus ook de rest van Zuid-Amerika) tegen te gaan. Ik was hiervoor gewaarschuwd op de orientatie dag voor internationale studenten op UCSD.

Ik had al eerder een controle gezien, toen ik nog met de trein ging. Ik heb ze toen een Mexicaanse man zien afvoeren. Mij hebben ze toen geen blik waardig gegund. Ook vandaag heb ik geen enkel papier moeten bovenhalen en mocht ik direct doorrijden. Wel heb ik gezien, dat alles wat er ook maar Mexicaans uitziet, wordt tegengehouden. Als ze kunnen aantonen dat ze hier mogen zijn, is er geen probleem, maar anders worden ze aan de kant gezet en ik vermoed het land uitgezet.

Illegale immigratie is hier in California zeer belangrijk. Het is niet de eerste keer als ik met mensen spreek die duidelijk wat lager op de werkladder staan (zoals een wachter), dat ze stom verbaasd zijn dat we eerst een visum hadden voordat we naar hier kwamen. Een hoop illegale immigranten geraken pas na jaren aan een visum/green card, heel vaal blijven ze illegaal de rest van hun leven.

Maar de gulden regel die iedereen moet onthouden, als je San Diego verlaat, zorg dat je dan altijd je papieren meehebt die aantonen dat je hier legaal verblijft. Meestal zullen ze blanken niet controleren, maar je weet nooit.

dinsdag, oktober 31, 2006

Mijn nieuwste technologisch aanwinst

Tijdens mijn studies in Leuven hebben mijn ouders er altijd voor gezorgd dat ik een simpele printer had. Ik ben gestart met de oude printer van thuis, die tegen dan al een paar jaar oud was, maar die denk ik zelfs nu nog steeds werkt. Hij komt nog vanuit de tijd dat zulke apparaten zo goed gedesignd waren (of laten we zeggen dat de veiligheidsfactoren om ervoor te zorgen dat niks kapot gaat nog zeer ruim gekozen waren).

Nadat ik eindelijk de smaak van studeren te pakken had en eindelijk een beter student werd, heb ik mijn eerste kleurenprintertje gekregen. Deze heb ik eigenlijk maar weinig gebruikt, maar mijn broer daarvoor iets meer. Het kwam erop neer dat ik als pas verliefd ding elke seconde dat ik niet moest werken bij mijn vriendje (= Pieter) wou blijven en de printer stond daarvoor op het verkeerde kot :).

Nu kan ik niet meer snel langs Pieter zn werk om iets af te printen dat ik snel moet indienen, dus hebben we uiteindelijk maar besloten om een printer te kopen. We gingen voor een eenvoudig model gaan (wat zoals je kan zien op de foto niet gelukt is :)). Maar toen we daar stonden vonden we dat we toch ook een scanner konden gebruiken en zo 2 dingen apart kopen neemt alleen maar extra plaats. We hadden bijna voor een beter model gekozen, maar we twijfelenden nog een beetje, want je moest dan nog apart een kabel kopen.

Toen viel Pieter zn oog op nog een beter model. Het kon niet echt meer dan de andere printer (behalve faxen, maar zonder vaste telefoonlijn maakt dat niet echt veel uit), behalve dat het een wireless connectie had. De nerd die Pieter is, was niet meer weg te slaan van deze printer en dus is deze uiteindelijk in onze bureau terecht gekomen. Ik moet wel zeggen, dat ik het echt een super eigenschap is en ik hoop dat in de toekomst alle printers wireless werken. Minder kabels en je moet niet eerst 1 pc met de kabel vastmaken en dan de andere gewoon om elk apart te kunnen printen.

maandag, oktober 30, 2006

De kleine boosdoener :)

Hihi, mijn tenen staan op het internet. De kleine boosdoener is de tweede van boven. Dankzij het mooie bruine kleurtje valt het iets meer paarse kleurtje op mijn 2de kleinste teen niet op. Hij is ook niet meer zo gezwollen als gisteren (ik vermoed dat dat de meeste pijn veroorzaakte, want vandaag voelt hij een stuk beter aan).

Deze week is een drukke week voor mij. Hier in de VS heb je namelijk iets wat ze 'midterms' noemen. Doordat het hele systeem iets meer 'schools' is, heb je niet echt een blok periode met dan examens zoals in Belgie aan de hogeschool of de universiteit. We zijn ongeveer halverwege het eerste quarter en dus tijd voor een examen. Gelukkig doen maar 2 van mijn 3 vakken dat en geeft een van die 2 proffen een take-home examen. Dat is natuurlijk niet minder werk, maar hoe je je werk verdeelt is wel je eigen keuze. Het ander vak is gewoon een 'examen' over de leerstof die we tot nu toe hebben gezien. Deze week (net als vorige week, maar dat was omdat ik door het bezoek van de week voordien wat schade moest inhalen) zal ik dus redelijk hard moeten werken.

Gisteren hadden normaal Pieter zn baas en vriendin op bezoek moeten komen. Nu ze zijn beide redelijk ziek en de diner is dus niet doorgegaan. Ik heb maar beslist dat het zonde was om minder lekker te gaan eten, gewoon omdat we geen bezoek kregen en ik heb mijn moeders kip a la Framboise uitgeprobeerd. Pieter vond het enorm lekker (je moet de spekjes er wel uitlaten als we dat thuis dus eens komen veroberen) en sinds ik toch lekker belgisch Framboise bier om de hoek kan gaan kopen, zal dit gerechtje nog wel vaker verobert worden :). Ik was dit keer te laat met een foto te trekken, dus dat zal voor een volgende keer zijn.

zondag, oktober 29, 2006

De kleine geneugdes van het leven

De kleine geneugdes van het leven zijn een betere geluidsinstallatie, zodat ik eindelijk met volle teugen kan genieten van mijn Studiobrussel podcasts. Elke week download ik braaf 3 nieuwe podcasts, waar ik dan trouw naar luister op mijn laptop met mijn oortjes in terwijl ik aan een of andere huiswerk taak werk, of gewoon wat surf.

Vandaag heb ik de boxen die we gisteren gekocht hebben (niks extreem fancy, maar gewoon een duidelijk upgrade van de boxen die in de TV zitten, of die op de laptops staan) getest. Dit heeft het strijken een stuk aangenamer gemaakt. Het maakt mij gewoon vrolijk van eindelijk na een hele week dezelfde slechte muziek (bijvoorbeelde de nieuwe verkrachting van zuid-duitse /zwitsers /oosterijkse muziek door Gwen Stefani. Waar is de tijd dat ze met no doubt nog goede liedjes maakte)te moeten horen terwijl ik met de auto rijd. Trouwens als iemand mij een goede radiozender (een die lijkt op studiobrussel trekt) hier in LA kan aanbevelen, laat maar komen.

Nu er is een mogelijkheid om mijn mp3 speler aan te sluiten op de geluidsinstallatie in auto. Ik ga dat morgen eens proberen tijdens mijn wekenlijkse trip zuidwaarts.

En bij de kleine geneugdes van het leven hoort, natuurlijk ook je 2de kleine teen verkeerd stoten aan de lege IKEA dozen die nog rondzwierven terwijl we verder aan het inrichten zijn. Hij begint langzaam te verkleuren en hij voelt wat pijnlijk aan, maar je kan er toch niks aandoen. Gewoon proberen em niet nog eens te stoten :)

vrijdag, oktober 27, 2006

Administratie

Even wat frustraties uiten over administratieve diensten hier in de VS.  Tot
nu toe heb ik met elke administratieve dienst waarmee ik in contact ben
gekomen wel op 1 of andere manier problemen gehad.  Soms is dit iets
klein, zoals mijn voornaam fout schrijven (zoals vandaag op de DMV)
en kan het dankzij het feit dat ik ondertussen alles 3 dubbel check soms
snel in orde gebracht worden. Echter, soms gebeurt er een fout in
gegevens die jij nooit te zien krijgt, en dan is het natuurlijk miserie.
 Onnodig te zeggen dat ik vandaag weer zoiets ontdekt had (ze hebben
mijn social security nummer op een cruciale plaats verkeerd overgetypt).
Ik ben benieuwd wat dit nu weer gaat veroorzaken.

< gargamel stem >
Grrrr, ik haat administratie-smurfen
<\gargamel stem>

Rijbewijs: deel 1

Gisterenavond besefte ik dat ik nooit de tijd ga vinden omdat stom boekje met de
verkeersregels volledig te lezen (noch de wil want tis wel saai). Dus, ben ik dan
maar deze ochtend naar de DMV gegaan,  en heb ik het gewaagd om de
geschreven test af te leggen. De tests zijn hier niet zo moeilijk. Je krijgt 37
vragen ofzo (meerkeuze) en je mag er 6 fout hebben.  Anyway, ik ben geslaagd.
Dus nu op naar deel 2, het praktisch gedeelte zodat ik ook eeens met onze
nieuwe auto kan rondrijden...

maandag, oktober 23, 2006

Het weer

Het meest saaie onderwerp ooit waarschijnlijk en normaal een onderwerp waar mensen alleen over praten als ze echt niets anders te vertellen hebben.

Nu het is raar hoe je eigenlijk zo gewoon geraakt aan het weer door je hele leven op ongeveer dezelfde plaats te wonen (250km maken niet enorm veel verschil, gewoon iets warmer in de zomer in Luxemburg en iets kouder in de winter). Hier kan ik het weer nog steeds niet lezen. Als het Herfst is en het is bewolkt in Belgie is er een enorme grote kans dat het bewolkt zal blijven en waarschijnlijk zal regenen. Hier betekent bewolkt in de ochtend niet dat de namiddag bewolkt kan zijn. Het kan zelfs 's namiddags enorm warm weer zijn.

Ook kan het hier in de vallei enorm warm zijn en dan kom ik op de campus en dat wordt ik weg geblazen van de wind en voelt alles heel wat kouder aan (omgekeer kan ook).

Dan is het ook nog zo dat als het in Belgie in de Herfst wat minder goed weer wordt, we meestal (nu met die hele opwarming van de aarde zitten we er soms ook wel naast) ook niet nog een echte zomer krijgen met bijna 30 graden. Hier kan dat dus wel. Een dikke 3 weken geleden was het precies wat kouder geworden (ik deed sommige dagen een dunne jas aan en mijn rokjes en zomerbroeken bleven in de kast). Maar vorige week dinsdag is het weer plotseling veranderd. Maandag was nog bewolkt, in het weekend had het op sommige plaatsen gelijk een zonvloed geregend (als ik mijn kotgenoot mag geloven), maar dinsdag scheen de zon en was het echt warm. Het is zo warm gebleven de voorbije dagen (blijkbaar weeral 90 F vandaag).

Dit alles maakt mij wel gelukkig, want ik houd niet van de koude (vraag maar aan Pieter en mijn ouders die elke winter als ik in het weekend kom de verwarming omhoog mogen draaien en dan draag ik nog 2 truien). Ik heb het dus enorm snel koud en was heel content dat we in Zuid-Californie zijn beland. Ik krijg nu al rillingen over de Noord-Oostelijke staten waar ondertussen al echte sneeuwstormen zijn geweest met een halve meter sneeuw (waarbij nog eens de electriciteit is uitgevallen). Niets voor mij, maar soms kan je niet kiezen waar je terecht komt.

zondag, oktober 22, 2006

Meubelen



We waren het ondertussen wel beu; tv te kijken op de grond. Dus zijn we vorige week naar de IKEA gegaan. Zonder auto was het zeer moeilijk om daar te raken. Ons appartementje is nu ingericht op een kamer na. Vorige week was dus de Living aan de beurt. Op de foto's zie je onze drie boeken kasten (+ onze leesboeken, maar niet mijn graphics-boeken. Deze komen in de bureau/logeerkamer (nog in te richten)). Verder zie je ook de sofa, salontafel en tvtafel (met onze, naar Amerkaanse maatstaven, kleine TV op).

dinsdag, oktober 17, 2006

Verder de toerist uithangen




Vanochtend vroeg opgestaan (jaja 8u is vroeg voor studenten :)) en dan om 9 richting Birch aquarium vertrokken. Dit is een klein aquarium van de universiteit dat vooral gebruikt wordt voor educatieve doeleinden. Je komt er dus een hele hoop leerlingen van zowel lagere als middelbare school tegen. De leerlingen mogen dan zelf de hele aquarium bezoeken en ondertussen een paar vragen beantwoorden en leren zo op een toffe manier iets over het leven in de zee.

We hadden speciaal gekozen om deze ochtend te gaan omdat er om 10.30am 'feeding of the shark tank' was. Stefan heeft er een hoop fotootjes van, maar blijkbaar was de sluiterstijd iets te lang en het glas iets te spiegelend (zelfs zonder flits) om mooie fotos te nemen. Vandaar deze ene foto waar je duidelijk de haai met de kleine sardien in zn mond kan zien (de haaien in deze tank zijn normaal niet in mensenleden geinteresseerd).

Daarnaast heeft het aquarium ook zn eigen tide pools gemaakt, waar je dus met je armen in mag zitten (zoals je mij op de foto kan bezig zien). Deze tide pools vind je langsheen de kust hier in Zuid Californie en ze zitten vol met allerlei zeesterrren, kreeften, visjes, zeeegels etc... In deze namaak tide pool (met golf slag op sommige momenten) zat een visje dat niet snel wegzwom als ik mijn vinger vlak ernaast in het water stak. Als ik het aaide, dan zwom het snel een klein cirkeltje om dan direct weer langs mijn vinger te komen strelen. Had ik echt niet verwacht.

Daarnaast bevat het aquarium ook verschillend 'tanks' met aandacht voor de westkust van amerika en meer bepaald Zuid Californie. Zo kon ik zien wat er nu allemaal in het water zit dicht bij de La Jolla Cove die we gisteren bezocht hadden.

We hebben de ochtend dan maar afgesloten met een lekker vettig amerikaans maal: Een vettige hamburger, een veel te grote soda en frietjes met mayonaise (wat niet-belgen hier degoutante combinatie vinden).

maandag, oktober 16, 2006

La Jolla Cove




Vandaag zijn Stefan en ik na mijn les (en Stefan zijn toeristisch bezoek van de campus had afgerond) naar de La Jolla Cove geweest. Dit ligt redelijk dichtbij de campus. Een deel van de campus ligt zelfs enorm dichtbij (Scripps institute voor de mensen die in Oceanografie geinteresseerd zijn).

Rondom de La Jolla cove is beschermd natuurgebied. Er valt dan ook enorm veel te zien. Je hebt er natuurlijk veel rots formaties (zoals zichtbaar is op de fotos en vandaar de naam), maar enorm veel flora en fauna. Stefan heeft echt gelijk een japanner fotos zitten nemen en ik heb er een paar uitgepikt voor een impressie te geven op de blog. Er zijn hier enorm veel pelicanen, maar deze wou net even mooi poseren en dus dat moment heeft Stefan dan ook niet gemist. Daarnaast heb je hier enorm veel vissen in het water. Volgens een Amerikaan die we op onze wandeling tegen kwamen, heb je hier ook ergens een plaats waar een paar haaien rondzwemmen (niet van de mensetende soort). Hij zwemt regelmatig een 3-tal mijl in zee (maar niet vandaag omdat het water vervuild is door de regen). Hij heeft dan ook vertelt waar we moeten kijken om veel onderwater leven te zien. Ik moet zeggen dat de afstanden redelijk groot zijn en dat ik mij niet klaar voel om dat al zwemmend te doen (misschien toch wat gaan oefenen in het UCSD zwembad en dan een paar zwemvliezen, snorkel wetsuit en zwembril kopen). Voel je je een minder goed zwemmer, kan je altijd een kayak huren.

Naast al de vissen, vogels en rotsformaties is La Jolla Cove ook een plaats waar zeehondjes graag komen zonnen. Op deze foto hebben een paar zeeleeuwen het zich lekker knus gemaakt. Als ze niet liggen te zonnen, dan zijn ze wel aan het spelen. De jongere spelen graag met mensen die daar komen zwemmen of die in een kayak zitten. Ik zal dus in de toekomst pieter eens moeten meenemen en dan moeten we maar een kayak huren en eens van al dat zeegeweld gaan genieten.

Trouwens de winnaars van een trip naar de 'drank shop' zijn Annelica en ik mijn papa: gust. Ik ken zn schrijfstijl goed genoeg en ben vrij zeker dat hij Lindemans Kriek bedoelde. Ze winnen dus een trip (als ze ons komen bezoeken in LA) naar de drankshop om een biertje (of iets anders als ze geen bier moeten) te kopen en nadien natuurlijk van te genieten :)

zondag, oktober 15, 2006

Bezoek: Venice en Santa Monica Pier


Zosi ons eerste bezoek is toegekomen in de vorm van Stefan. Hij maakt gebruik van het feit dat hij toch in Californie moest zijn voor zn werk om een kleine vakantie eraan vast te hangen: Eerst zuid-californie en dan Boston (waar hij ook nog een paar vrienden heeft wonen).

Nadat ik dus te laat was aan de luchthaven (ik ben verschrikkelijk in het onthouden wanneer mensen landen) hebben we eerst maar eens genoten van Pieter zn heerlijke pannenkoeken. Ondertussen waren onze IKEA meubels 's ochtends toegekomen en heeft Pieter braaf de hele namiddag knutselen voor volwassenen gedaan. Stefan en ik zijn met de bus naar Venice gegaan om het rarieteiten kabiteit te bewonderen. We zijn maar direct tot aan Santa Monica Pier gewandeld (zoals zichtbaar op de foto). Dit is een toeristische attractie met vooral fastfood eten, een paar vissers, achtbaan en een paar paardenmolens.

Vlakbij de Pier heb je Muscle beach, waar een hoop spierbundels allerlei trucjes uithalen (zie foto). Daarnaast komen ook mensen daar samen voor 'work outs'. Ik heb zelfs mensen een soort aerobics zien doen. Ook circus acts (waar stefan een foto van heeft) worden daar geoefend. Het is dus eigenlijk wel vrij entertaining om naar te kijken.

Vergeet niet dat er nog steeds de competities om het bier en de brouwer te herkennen (zie hint vorig post en foto vorige post) :).

Ikea, koken en Belgisch bier



Gisteren zijn we na een kort overleg maar richting IKEA gereden (nu het gevolg is dat we vandaag zullen moeten poetsen en de was doen). Naast een paar meubelstukken voor de zithoek, hebben we ook nog een hoop kleine dingen gekocht. Bij die kleine spullen heb ik lekker nog een stoofpan, een wok en een grote plaat met grill voor in de oven kunnen meesmokkelen (+ nog wat andere spullen voor in de keuken). Toen we dat in de kasten aan het wegsteken waren, kwam natuurlijk de 'domme' vraag van Pieter: "Nu heb je toch genoeg spullen in de keuken?". Hoe kan ik nu ooit genoeg spullen in de keuken hebben. Ik wil nog een paar bakvormen (= toch minstens een waar ik een Quiche/vlaai in kan maken en dan liefst nog een voor cake en dan nog een voor muffins :)). Bovendien ben ik zeker dat ik nog een hoop andere prullenrijen in mijn keuken kan gebruiken. Ik kook graag en nu ik niet meer in een studentenkot woon, wil ik dan ook iets meer materiaal dan 2 potten.


Het resultaat van de stoofpan te gebruiken kan je bewonderen op de fotos. Net als dat ik gisteren voor het eerst verse soep heb gemaakt. Het was dus een klein feestmaal. De wok ga ik vanavond wel gebruiken, als ons eerste Belgisch bezoek is toegekomen.


Nu het beste van de hele avond (na het vermoeide winkelen in IKEA) was het kunnen genieten van een Belgisch bier. Hier vlak om de hoek is namelijk een drankspecialist (jaja, we weten wel te kiezen waar we moeten wonen), waar ze een zeer redelijke selectie van Belgische bieren hebben. Ik heb dus maar gekozen voor een fruitbier dat momenteel in Belgie ook moeilijk te vinden is. De eerste die juist gokt welk bier het is (niet alleen soort, maar ook wie het gebrouwen heeft) zal ik eens meenemen naar de drankleverancier hier om de hoek (dan kunnen we nadien samen van een goed biertje genieten) :)

donderdag, oktober 12, 2006

Huiswerk, pizza en ontbijt: net als in de 'movies'

Gisterenavond had ik afgesproken met een aantal vrienden/medestudenten. Plotseling op maandag hadden we huiswerk gekregen van een bepaald vak (voor de volwaardige burgies met een KUL diploma: het vak is een mengeling van Algebra 1ste kan en Numerieke Wiskunde 2de kan). Om exact te zijn voor de nerds onder ons (en ik vermoed dat er zo wel een hoop rondlopen) schrijf een zo efficient mogelijke LU decompositie van een speciaal type matrix in Matlab. Dat huiswerk moet morgen vrijdag binnen.

Dat het huiswerk vrijdag binnen moet is voor velen een probleem. Het is hier namelijk heel normaal dat mensen voltijds werken combineren met voltijds studeren (dit laatste kost maar 9u op een week aan lessen). Iedereen komt van verschillende universiteiten en niet iedereen heeft een soort van bachelor diploma in het gebied dat ze nu studeren. Met als gevolg dat veel studenten met een groot probleem zitten (niet iedereen voldoet aan elk van de volgende problemen):

- ze hebben nog nooit geprogrammeerd
- ze hebben tot nu toe nauwelijks met matrices gewerkt
- ze hebben Matlab nog nooit van dichtbij gezien
- ze zijn nog nooit in aanraking geweest met Numerieke Wiskunde

Miserie al om dus. Dus ik had besloten van wat te helpen (nu gaan we bij het pizza deel komen). Gisterenavond was het dus zo ver. Vanaf 7pm kwamen ze langzaam toe en tegen 7.30 konden we dan 2 grote pizzas bestellen. Tegen 12u 's nachts heb ik dan uiteindelijk de laatste buiten gezet. Van het begin tot het einde heb ik alles stap voor stap uitgelegd. Maar dan nog waren er die niet konden volgen, of die absoluut in de war waren wat Matlab betreft. Toen de pizza er was, voelde het net aan alsof dit een scene was uit een Amerikaanse film. Met zn alle aan een grote tafel als 'study group' en maar smullen van de lekkere fastfood pizzas.

Vanochtend ben ik dan heel vroeg opgestaan (7am is enorm vroeg voor een student wiens lessen niet voor 12.30pm beginnen). Direct richting campus vertrokken om aan de prof (proffen hebben hier voor elk vak 'office hours', waar studenten gewoon kunnen binnen wandelen en de meeste stomme vragen ooit stellen) te vragen of het mogelijk was om het indienen van het huiswerk uit te stellen, omdat ik het gevoel had dat een hoop mensen geen idee hadden waar ze mee bezig waren.

En nu zit ik hier achter mijn laptopje in de 'grad lounge' (een ruimte voor iedereen die een MA of PHD doet met gezellige zetels en een paar tafels en stoelen) waar ik ook mijn eigen postvakje heb. Het is hier meestal enorm rustig, want bijna iedereen heeft na het eerste 'quarter' wel een bureau omdat ze dan betaald onderzoek doen voor een of ander lab. Er staat zelfs een voetbaltafel (ik heb nog niet gechecked of er wel een bal is om te kunnen spelen). Ondertussen slurp ik van mijn koffie en knabbel ik verder op mijn cream cheese bagel. Een typische Amerikaans ontbijt (ik moet echt eens eraan leren denken van de camera overal mee naar toe te slepen).

woensdag, oktober 11, 2006

Ongeluk


Gisteren iets na 6pm toen ik terug kwam van de unief met de bus (nee het gaat dit keer geen tof busverhaal worden), reed er een firetruck en nadien een ambulance ons voorbij. Tegen dat ik boven op de helling was waar ik uit de bus stapte, kwam er nog een 2de ambulance aangereden die een U-turn maakte. Er moest iets beneden in de Canyon gebeurd zijn, vlakbij waar ik woon. Ik hoopte gewoon dat er niet is compleet verkeerd op de Highschool gebeurd was, waar ik regelmatig langs wandel.

Terwijl ik aan mijn 15 min duurdende wandeling richting huiswaarts deed, hingen er op een bepaald moment 3 helicopters boven onze wijk. Na veilig te zijn thuisgekomen ben ik mij blijven afvragen wat nu zo'n catastrofe was, dat zoveel hulpdiensten aanwezig waren. Vandaag stond het eindelijk in de krant.

Vlak naast deze woonwijk rijdt de coaster en ook de amtrak (de persoon trein hier in de US) maakt gebruik van dat spoor. Nu dit spoor loopt gedeeltelijk door Rose Canyon (zie foto bovenaan, geleend trouwens van de website) een natuur gebied waar je kan wandelen en fietsen. Gisteren heeft dus een man zijn evenwicht verloren toen de Coaster eraan kwam, alle hulp was te laat (signonsandiego artikel). Ik hoop ooit wel eens tijd te vinden om mijn wandelschoenen aan te doen en in deze canyon te gaan wandelen. Of misschien als ik ooit een mountainbike heb hier in San Diego, met de fiets te gaan. Ik zal dan wel zeer goed uitkijken om niet vlak langs het spoor te fietsen als er net een trein of Coaster langs komt.

dinsdag, oktober 10, 2006

Verkiezingen

Hier zijn het binnenkort ook verkiezingen. Echt het fijne weet ik er nog niet van, maar voor zover ik het nieuws kan volgen moeten er in een aantal staten nieuwe gouverneurs gekozen worden (zoals hier in Californie), er zijn precies in Californie nog lokale verkiezingen en dan zijn er in een aantal staten ook verkiezingen voor de senaat. Deze verkiezingen zijn zeer belangrijk omdat er volgend jaar een nieuwe president gekozen moet worden en niet alleen geven ze een belangrijke indicatie, maar er zou blijkbaar een kans bestaan dat de democraten weer een meerderheid in de senaat zouden kunnen krijgen en ook een paar belangrijke staten zouden kunnen veroveren (ja verkiezingen is hier net als oorlog, maar dan met woorden) voor de presidentsverkiezingen te beinvloeden (vraag mij niet hoe, dat is hoe het in de krant hier staat).

Het is dan altijd een zeer interessante periode in de VS. De verkiezingscampagnes zijn hier helemaal anders dan in Belgie. Je kan het beter zeer persoonlijke haatcampagnes noemen, waarbij er precies zeer weinig taboes zijn. Zo zouden de uitspraken in het volgende artikel van een Republican ten opzichte van een Moslim Democrat in Belgie aangeklaagd worden. Ook de tv-spotjes zijn regelrecht persoonlijke aanvallen. De inhoud ervan is meestal zeer oppervlakkig en dient vooral om de andere kandidaat in een slecht licht te zetten. Ook de verkiezingsbelooftes zijn niet concreet en het belangrijkste dat gelijk welke kandidaat van gelijk welke partij altijd belooft: 'tax reduction'.

Dan is er natuurlijk het schandaal met een Republican, die niet alleen een homo is, maar zich ook nog aan onschuldige jongetjes zou vergrepen hebben, die waren uitgekozen voor een 'elitair' programma (huidige stand van zaken in de LATimes). Beide aanklachten zijn een doorn in het oog voor de Republicans, ik denk niet dat ik er een tekening bij moet maken.

Het grappige in Californie is dat er eigenlijk twee europeanen de strijd aangaan voor het gouverneurschap: een Oosterijker (ookwel de Gouvernator genoemd onder vrienden :)) en een Griek. Beide zijn voorbeelden van 'The American Dream' en gebruiken dit dan ook in hun campagne. Alleen geven ze er beide een andere twist aan, omdat ze verschillende meningen hebben over hoe deze droom gerealiseerd kan worden. Nu de peilingen voorspellen dat het hier in Californie niet echt spannend zal worden en dat de Gouvernator aan zijn tweede ambt zal kunnen beginnen.

zondag, oktober 08, 2006

Na het rijbewijs: de auto

Na het succesvol behalen van mijn Californisch rijbewijs, zijn we dan zaterdag maar eens gaan shoppen. Dit was niet onze eerste trip richting car dealers en we waren dus op het ergste voorbereid.

Een 2 weekends geleden waren we al eens op zoek gegaan naar een interessante deal. Nu we hadden toen ook een zeer interessante deal, we waren al aan het beginnend papierwerk begonnen en die maandag zouden we dan per check betalen. Maandag stond Pieter daar dan en de k****z****n hadden de auto zondag verkocht. Het spijt mij voor de koper van de wagen, want hoogstwaarschijnlijk heeft hij meer betaald als wij van plan waren, anders hadden ze em niet verkocht. Natuurlijk proberen ze je dan vanalles aan te praten, maar Pieter is daar gewoon buiten gewandeld.

Dus gisteren gingen we weer op pad. Na al een hele ochtend met te wachten voor andere dingen verspild te hebben (ander verhaal), besloten we dan maar eens naar een dealer te gaan waar we al contact meehadden. Het grote probleem is, dat er juist een nieuw model op de markt is en we eigenlijk een week te laat zijn voor het oude model aan een spotprijs te krijgen. Dus de eerste dealer wil een belachelijk hoge prijs en is zelfs te arrogant om erover te negocieren (bovendien hadden ze ons weer enorm lang laten wachten, dus ons geduld was op), dus wij zijn gewoon het dealership buiten gewandeld.

Dan maar naar nog een 3de dealer. Hier direct professioneel behandelt, tenminste een testdrive van meer dan 15 min. Nu de beginprijs was ook enorm hoog die ze vroegen, maar we hebben er een 3000 dollar vanaf gekregen, wat het binnen ons budget voor die wagen bracht (we hadden ons online onderzoek gedaan). Dus hebben we een deal gesloten. Toen was het denk ik 6:30 pm, rond 10 pm waren we met de wagen thuis. Het grootste deel van de tijd hebben we gewacht en dan echt letterlijk een berg papieren ingevuld.

Vandaag hebben we dan maar wat rondgereden in onze nieuwe wagen (zonder nummerplaten, maar wel met een sticker op de ruit tot de nummerplaten met de post toekomen). Pieter zn fietsband was plots plat, dus hebben we maar een nieuwe binnenband gekocht. Ook een hoop drank (waaronder een grote fles Lindemans kriek), een strijkplank en nog een extra donsdeken. De strijkplank heb ik maar direct gebruikt om Pieter weer van gestreken t-shirts te voorzien.

vrijdag, oktober 06, 2006

Rijexamen

Woohoo,

ik ben geslaagd voor mijn 'behind the wheel' test. Ik moet zeggen ik vond de test een stuk makkelijker dan toen ik in Luxemburg mijn examen moest doen. Nu misschien heeft dit vooral te maken met de jaren rij ervaring tussendoor. De hele test heeft maar 15 min geduurd.

Nu de moeilijkheid hier is dat je met gelijk welke wagen examen mag gaan doen, zolang deze verzekerd is en dat iemand met een geldig rijbewijs met je komt (ik heb al verhalen gehoord van mensen die gewoon iemand uit de menigte nemen om die persoon te spelen). Dus om het simpel te houden, hebben wij een rijschool gecontacteerd die voor een niet al te groot bedrag je eerst een uur met een instructeur laten rondrijden. Die met je overloopt wat de examinator gaat vragen voor je de weg op mag. Nadien rijd je met hem rond en zal hij je wijzen op (hopelijk alleen maar details) die je nog fout doet of waar ze lastig overdoen in het examen.

Zoals gewoonlijk moet je belachelijk overdreven in je spiegels kijken, zodat je eingelijk niks ziet. Nu blijkbaar stop ik gemiddeld gezien te ver van de streep/zebra pad (kan ik goed begrijpen voor een amerikaan hoor je midden op het zebra pad te stoppen zeker voetgangers geen plaats geven) en zijn mijn bochten naar rechts te ruim genomen (ze willen dat je het fietspad afsnijdt en over parkeerplaatsen rijdt zodat je dichtbij de boord bent). Ach, ze vinden altijd wel iets om aan te merken, maar ik was dus ruimschots geslaagd.

Nu kan de auto-koop jacht beginnen.

donderdag, oktober 05, 2006

Argh!

Bij deze even een kreet van frustratie! Argh!
Ze doen hier zeerveel chloor in het water. Meestal ruik je het niet, omdat je dat gewoon wordt, maar af en toe ruik je de chloor walm die rond je hangt (zoals ik nu).
Ik verlang al bijna naar het kalkwater van Leuven, en het ijzerwater van thuis.

Vandaag is het trouwens exact 1 maand dat ik hier werk. Hoera! Ik moet zeggen dat het wel meevalt. Ik heb nogwel geen keet geschopt, en het aantal mensen dat ik op de tenen heb getrapt is nog steeds (relatief) beperkt. Al bij al, een succesvolle eerste maand.

zondag, oktober 01, 2006

Een klein beetje Belgie in ons stulpje

Een klein stukje Belgie in het verre Los Angeles. Na een maand wachten heeft Pieter nog eens kunnen genieten van stoofvlees met frietjes. Mijn stoofvlees is nog lang niet zo lekker als dat van zijn mama en de frietjes zijn ovenfrietjes, maar het was zeer goed eetbaar en het waren vertrouwde smaken. Morgen kan hij van de restjes genieten, terwijl ik weer naar het verre San Diego vertrek.

Volgende weekend zal er zeker vis op het menu staan. Als iemand een goede viswinkel die niet te duur is hier in de buurt kent, laat dan maar iets weten. Ik sta ervan te kijken hoe klein de visafdeling in de supermarkt is, zeker als je bedenkt dat we hier zo dicht bij de zee zitten. In San Diego is er nog minder keuze :(

Smog

Los Angeles is gekend om zijn smog, het is misschien niet zo bekend als Mexico City, maar toch in wetenschappelijke kringen wordt LA vaak vernoemd als het over smog gaat. Zelf had ik al smog gezien voor ik naar LA kwam, maar toen was ik nog een stuk jonger en had ik de baggage nog niet die ik nu heb. De mensen die niet geinteresseerd zijn in energie problematiek gekoppeld aan milieu problematiek, raad ik aan van deze blog over te slaan, want dit is wel een van mijn 'soapbox' onderwerpen (wat ook vrij normaal is sinds ik ben afgestudeerd in energietechnieken :)).

Waar mijn ouders wonen (meer koeien dan mensen) kun je op een heldere dag hoogstwaarschijnlijk de Duitse grens zien (en nee die ligt niet aan de overkant van de heuvel, maar waarschijnlijk eerder zo een 10km verder weg). Ik zeg hoogstwaarschijnlijk, omdat er niet op de laatste heuvel met grote letters Duitsland staat geschreven, of dat het landschap een andere kleur krijgt, of nog een ander duidelijk visueel herkenbaar teken. Hier in LA zie je op een dag dat de zon schijnt, niks. Terwijl als het bewolkt is, je vaak een veel beter vergezicht hebt. Als mijn trein in Irvine stopt, weet ik dat niet zo ver daar vandaag bergen zijn, maar vaak kan ik ze gewoon niet zien door de smog.

Nu smog is (laten we heel eerlijk zijn) het gevolg van menselijke activiteiten (wikipedia). Wij stoten elke dag enorm veel vluchtige organische componenten uit en een hoop NOX. Dan is LA een plaats waar de zon veel schijnt, veel mensen dicht op elkaar wonen, een redelijk slecht openbaar vervoer (toch zeker van de westside naar de rest van LA), enorm veel autos nog niet aan de europese normen van uitlaatgassen voldoen (nu langs de andere kant rijden hier meer hybride wagens dan ik ooit in Belgie gezien heb) en dan wordt eigenlijk alle electriciteit geproduceerd met kolen of gas (artikel in de LAtimes).

Nu de gouvernor van California wil de CO2 uitstoot hier omlaag halen. Gemiddeld gezien betekent dat ook dat de uitlaatgassen die smog veroorzaken ook zullen dalen. Ook wordt de grote electriciteit producent en leverancier nu verplicht om meer te investeren in hernieuwbare energie (de 20% hydraulische energie mogen niet meegerekend worden).

Maar net zoals in Belgie is alleen de industrie het doelwit van deze reductie. De gewone mens kan gewoon verder zijn eigen al dan niet verspillende levensstijl erop nahouden (voor alles de auto gebruiken, ookal ligt het op zeer korte afstand, de airco voortdurend laten draaien om het in huis toch kouder dan 15 C te houden en liefst ondertussen de openhaard die op gas draait aanzetten). Let wel op, in Belgie is het niet beter hoor. Daar zijn er normen voor de isolatie van je een nieuwbouw, maar niemand komt ze controleren om dan toch te zorgen dat de keuken groot genoeg is om die mooie kasten van die ene winkel te kunnen plaatsen, neemt niemand het daar te nauw met deze normen. Ook kost natuurlijk een goede isolatie meer als geen isolatie. Maar neem van mij aan, uiteindelijk zal het toch een goede investering zijn van je huis zo energie efficient mogelijk te maken, want ooit zal het gedaan zijn met goedkoop moeder aarde uit te putten.

En behalve dat het allemaal niet goed is voor moeder aarde en de natuur, smog is ook niet goed voor de mens. Tijdens zee zware smog periodes in Belgie (en de rest van de wereld), zijn er mensen gestorven ten gevolge van deze vervuiling. De luchtwegen worden vooral geraakt, zodat veel zwakkere van de samenleving sterven aan een longontsteking.

Ik hoop dus dat mensen (en politici, want soms vraag je je af hoe menselijk die nog zijn) ooit gaan beseffen hoe belangrijk energie politiek is. Niet alleen om goedkope energie te hebben, maar ook om ervoor te zorgen dat we met zn alle (en de genen die achter ons komen) nog op een gezonde manier kunnen van onze omgeving kunnen genieten. Ook betekent energie sparen zeker niet dat je de luxe waarin we nu leven moet opgeven, gewoon iets rationelere ermee omspringen helpt al heel veel.

vrijdag, september 29, 2006

Amerikaans

Tussen de soep en de patatten (of beter tussen het huiswerk, de papers, de feestjes en de commute) heb ik nog eens tijd gevonden om een kleine post toe te voegen.

Het gaat over een fenomeen dat ik hier nu al sinds een paar weken meemaak. Sommige gaan het misschien niet graag horen op het thuisfront, maar mijn engels lijkt absoluut niet meer op dat brave Brits engels (met een schots accent sommige jaren) dat ik op school heb geleerd. Sinds ik hier ben toegekomen word ik door de meeste Amerikanen aanzien als een Amerikaanse. Nu ik ben blank, ik loop er als een student bij, maar ze kunnen blijkbaar niet aan mijn accent horen dat ik van Europa kom. Sommig denken dat ik gewoon van een andere staat kom, waarvan hij/zij denkt dat ze het accent hebben dat ik heb. Als ze mij dan vragen waar ik vandaan kom en ik zeg: 'Belgium'. Dan volgt er een stilte en dan herhalen ze hun vraag en dan zeg ik meestal: 'Belgium, Europe'. Dan valt hun 'dollar' (want die bestaan ook in muntjes) en dan krijg je meestal het antwoord dat ze dachten dat je Amerikaanse was.

Langs de andere kant heb je dan de immigranten. Als met die mensen spreek en ze komen te weten dat ik zelf maar ook niet van hier ben, dan krijg ik altijd de vraag hoe het komt dat ik zo goed engels spreek. Nu het is niet dat mijn engels zo fantastisch is, maar ten opzichte van de gemiddelde Asiatische of Mexicaanse immigrant is ongeveer iedereen zn engels fantastisch. Ze vragen dan of ik speciaal engels geleerd heb voordat ik naar hier ben gekomen. Ik probeer dan uit te leggen dat heel veel mensen in Europa wel 5 woordjes engels kunnen, maar meestal is communicatie met die mensen redelijk lastig. Ook staan ze ervan te kijken dat je hier ook op een legale manier het land binnen kan komen en dat je dan eerst een 'job' hebt en dan pas een visa. Ik heb het gevoel dat die immigranten groepen het eerder op de omgekeerde manier doen.

zondag, september 24, 2006

Pannekoeken, Skype en sleutels

Na Saskia's watertandende posts, dacht ik dat het nog eens tijd werd omzelf nog eens wat te posten. Voor wie het nog niet doorheeft: 'it is I, Pieter.'.

Vorige zondag heb ik dus pannekoeken gebakken. Zoals te verwachten vonden we ons favoriet pannekoeken deeg hier niet in de supermarkt, en hebben dan maar geopteerd om een Amerikaans geval te proberen. En zie op de foto het resultaat van wat je krijgt als je Europese bakkunsten mengt met Amerikaans deeg.
Het tweede topic van de dag, is de melding dat ik vandaag succesvol heb geskyped met zowel mijn ouders als met mijn broer. Ik moet zeggen dat ik zeer tevreden ben over de bandbreedte van onze internet verbinding, en over de kwaliteit van onze webcam (waarvoor nogmaals dank aan mijn schoonouders).

Tenslotte, nog een kleine opsomming van enkele dingen die toch net anders zijn in de VS dan in Belgie:

  • Sleutels: moet je in de meeste sloten steken met de tandjes omhoog, terwijl in Belgie die altijd met de tandjes omlaag was.
  • Rechts afdraaien: op een kruispunt, mag je altijd doen (als je niemand hinderd), ookal is het rood licht.
  • Tippen en Tax: Op restaurant moet je altijd tippen. Het is wel even wennen, maar na een tijdje leer je al snel 15,16,17,18 en 19% uitrekenen (afhankelijk van de kwaliteit van het eten en de bediening). Ook mag je nooit vergeten dat alle prijzen hier zonder tax zijn. Best wel vervelend.
  • WC's zijn anders. Ik typeer ze als zwembaden. Anyway, het belangrijkste is dat het princiepe hetzelfde is ;)
  • ...
Ongetwijfeld zijn er nog honderden andere kleine verschillen. Best wel grappig.

Food





































Eens een blogje over eten. De meeste mensen als ze over Amerika denken dan denken ze aan Hamburgers en nog een hoop andere vormen van fast food. Nu die ketens zie je hier ook op elke hoek van de straat en ook tussen de hoeken van elke straat, maar er zijn zoveel meer mogelijkheden.

Zodra je uit gaat eten, krijg je al heel snel veel groenten op je bord. Ook is het hier veel meer de gewoonte dan de restauranten die wij in Leuven bezochten om een side order te nemen. Ook de supermarkten verkopen hier verse groenten en fruit. De prijzen zijn wel hoger dan in Belgie, maar als je een beetje uitkijkt en vooral de groenten neemt die 'on sale' zijn, kun je voor zeer redelijke prijzen winkelen. Dit houdt wel vaker in dat je meer moet kopen dan je direct nodig hebt (we hebben bijvoorbeeld 5 pakken pasta gekocht en vorige vrijdag 20 jogurtjes omdat ze dan maar de helft van de prijs zijn en ze blijven toch lang genoeg goed). Dus het vergt allemaal een beetje planning. Je kan op 2 fotos zien dat je best lekkere gezonde gerechtjes kan maken.

Daarnaast heb je hier in Los Angeles ook 'Farmers' market'. Dit zijn kleinere of grotere markten op verschillende plaatsen in Los Angeles. Zo was er vanochtend een markt op misschien een 10-15 min fietsen. Ik ben maar eens gaan kijken. Het was maar heel klein, maar ik heb wel wat spullen gekocht. Wat groenten voor de pasta vanavond, maar ook wat sla en tomaten en komkommer voor de 'lunch' van vandaag. Daarnaast nog een enorm lekkere roze pompelmoes die ik straks ga oppeuzelen.

Wat nu eens enorm fijn aan L.A. ten opzichte van het kleine leuven, zijn de supermarkten van alle verschillende immigranten culturen. Ik ben dus vandaag eens naar de Indische supermarket geweest op weg terug van de markt. Ik heb er een potje gekocht om eens te testen, als het meevalt (wat zeker zo zou moeten zijn) dan zal ik nog wat andere potjes kopen. Ze verkopen er ook klaargemaakt eten, dat we zeker eens moeten testen.

vrijdag, september 22, 2006

Eerste les, huiswerk en raar papier

Woensdag ben ik speciaal vroeg opgestaan om de commuter bus richting downtown te nemen en dan weer de trein naar San Diego. Op de trein heb ik dit keer mijn laptop in het stopcontact gestoken en nog wat gewerkt. Gelukkig maar, want de trein had uiteindelijk 40 min vertraging (dat op een rit van nauwelijks meer dan 2 uur). Dus ik ben blij dat ik de tijd nuttig besteed heb om nog wat te werken, want met al dat verhuizen, administratie en winkelen is er van werken niet veel terecht gekomen. Toen ik dan uiteindelijk toekwam bleek een van de 2 lessen die ik donderdag zou hebben gehad weg te vallen deze week. Gelukkig ging de andere les wel door, anders zou ik helemaal voor niks naar San Diego zijn afgezakt. Woensdag avond heb ik mijn kooktaak waargenomen in het kot en mijn lievelings pasta gemaakt: Broccoli met spekjes in roomsaus.

Donderdag was het dan zover. Mijn eerste lesdag hier in de US. Nu na een hoop jaren eerste lesdagen te hebben gehad, was de spanning er wel een beetje vanaf. Ook begin ik de campus een beetje te kennen (toch mijn deel) dus ik voelde mij allesinds geen groentje. Mijn leslokaal had ik snel gevonden en dus toen kon het plezier beginnen. Het was een vervanger, omdat de professor tijdelijk in een ander lab was ver van San Diego voor onderzoek. Ik was blijkbaar het enige nieuwe gezicht in een klas van 10. Het was wel even wennen aan de stoeltjes met het klaptafeltje (zie amerikaanse sitcoms) het feit dat de TA (teaching assistent, maar dat kan even goed een prof als een assistent zijn) voortdurend vragen stelt en ook echt antwoorden verwacht. Gelukkig voor mij, kende hij mijn naam niet en langs de andere kant nogmaals gelukkig voor mij was de eerste les leerstof dat ik al eens gezien had. Waar ik ook moest aan wennen is dat we huiswerk kregen. We moeten 3 opgaves oplossen. Het zal mijn integraal rekenen nog eens opfrissen.

Het minder toffe nieuws vond ik 's avonds in mijn mailbox. De prof van de andere les die niet was doorgegaan, heeft direct maar wat huiswerk gemaild en onze volgende les (dus de eerste les) krijgen we direct al een QUIZ. Het gaat hier even wennen worden, want het is van mijn middelbaar geleden dat ik nog op die manier huiswerk kreeg.

Maar het meest lastige om aan te wennen is papier. Ik schrijf nu al meer dan 10 jaar op ruitjes papier. Hier daarentegen wordt ruitjespapier alleen gebruikt voor wiskunde lessen of proefjes in het lab. Ook als er gaatjes in papier zijn, dan hebben ze 3 gaatjes, die veel grotere zijn dan in Belgie. Dit weekend ga ik eens tijd maken voor naar een winkel te gaan waar ze alleen maar bureau spullen hebben en misschien ga ik dus over moeten schakelen naar lijntjes papier :(.

dinsdag, september 19, 2006

Down Town en Consulaat

Deze ochtend had Pieter is geen vergadering dus hebben we ervan geprofiteerd om een paar administratieve zaken te regelen. Als je het land binnenkomt met een visum, moet je een wit papier invullen en een deel daarvan wordt in je paspoort geniet. Nu afhankelijk van het visum zet de douanier daar een stempel met dan een datum of een mededeling op. Nu achteraf bleek plotseling dat ze dat bij Pieter vergeten waren en omdat dat altijd voor problemen zorgt nadien, zijn we maar downtown geweest naar een dienst van de overheid waar ze dat allemaal mooi in orde hebben gemaakt. Gelukkig dat we in LA wonen, want zo op den boerenbuiten zou dat allemaal toch iets lastiger te regelen zijn.

Nadien zijn we met een bus (we zijn ook met de bus downtown geweest en eigenlijk zou ik daar liever niet met een wagen rondrijden) richting Belgisch consulaat. We wouden ons daar gaan inschrijven gewoon om alles in orde te maken. En rarara wie werkt er daar op het consulaat: Ilse (zie rechts voor een link naar haar blog). Dus nu hebben we al 2 mensen ontmoet van wie we links hebben naar hun blogs die hier in LA zitten. Nog 2 te gaan :). We hebben ons maar geregistreerd op het consulaat en bleek het nog maar eens dat administratie soms rare dingen kan doen. Zo ben ik voordat ik vertrok in Luxemburg gaan melden dat ik getrouwd ben en dan ook mij gaan uitschrijven op de ambasade. Bleek dat dit allesinds nog niet in het geautomatiseerde systeem zat. Dus conclusie: Pieter is wel met mij getrouwd, maar ik niet met hem :) Nu dat Ilse daar zit zal dat wel allemaal mooi in orde komen :).

maandag, september 18, 2006

Rijbewijs

Een kort berichtje om te melden dat ik vanochtend maar eens beslist had dat ik vandaag tijd had en dus maar mijn schriftelijk rijexamen ben gaan doen. Een beetje diagonaal door het boekje (dat je online kan vinden) gelezen en vooral proberen te onthouden wat de verschillen zijn met Luxemburg (jaja, want daar heb ik mijn rijbewijs gehaald). Dan maar na een boterham de fiets op en richting DMV (department of Motor Vehicles) en dan gewoon mij inschrijven en de test doen. Tot mij scha en schande had ik zelfs nog 2 fouten. Een fout is eigenlijk ingegeven door mijn rij ervaring hier. Telkens als je een kruispunt tegenkomt met alleen stopboorden verlenen vaak mensen voorrang ookal zouden ze zelf eerst mogen vertrekken, omdat ze eerst zijn toegekomen. Dus ik dacht op de test dat dit soort rijgedrag een voorbeeld was van defensief rijgedrag. Nu blijkt dat dit rijgedrag eerder wordt aanzien als het ophouden van het verkeer. Zo zie je maar weer. De andere vraag die ik fout had, wist ik eigenlijk dat ik fout had, maar ik vond het correcte antwoord een raar antwoord. Jaja, k weet het allemaal excuses :). Al bij al een zeer simpele test, maar er buizen nog mensen op (terwijl ik inschreef was er een meisje aan het huilen omdat ze te veel fouten had gemaakt. Ze had een black out. Blijkbaar hebben ze er een mouw aangepast en mocht ze direct opnieuw proberen, maar het zag er maar moeizaam uit).

Nadien heb ik maar eens keukenprinces gespeeld. Ik heb blueberrie muffins gemaakt en nu ga ik eens wat soep maken, zodat we vanavond soep hebben voor het avondmaal. Vanavond ga ik eens iets nieuws proberen. Kip met tomaat en aardappel in alumium folie in de oven met een scheutje wijn natuurlijk en lekker veel verse kruiden. Nog nooit geprobeerd, maar ik moet die oven waar ik al zoveel jaar naar uitkeek toch eindelijk eens extensief gebruiken.

zaterdag, september 16, 2006

Mijn kot en kotgenootjes





























Ik had dit al eerder willen posten maar tijdgebrek heeft ervoor gezorgd dat er eerst een paar andere posts zijn bijgekomen. Ik wou gewoon een paar fotootjes tonen van mijn kamer en het huis waarin ik woon en mijn kotgenootjes uit San Diego.


Het kot zelf ligt op 15 min van een bushalte waar een directe bus naar UCSD gaat die gratis is voor UCSD studenten. Deze bus komt alle 15 min. De wandeling gaat eerst heel kort door een woonwijk, dan via een zeer beschut pad tussen bomen langs sporttereinen. Nadien kom je dan langs een highschool en dan uiteindelijk aan de drukke weg en dus ook de bushalte. Het kot ligt helemaal onderin een 'canyon'. Eigenlijk vind ik het meer een soort vallei, maar je moet wel met stijle wanden. Nu de bushalte ligt gelukkig in het verlengde van de valei en je moet gewoon over golvend terein. Als je daarentegen naar de supermarkt wilt, dan moet je de helling omhoog.

Mijn kotgenoten zijn een noorse (Henriette), een Duitser (Meng, maar je spreekt het uit als Ming) en dan een amerikaan (Sherwin?, ik heb em nog maar 1 keer gezien). De drie buitenlanders komen goed overeen. Zo hebben we meestal een flesje wijn bij het eten en wisselen we elkaar af om eten klaar te maken en te gaan inkopen. Nu maakt dat nog niet veel uit omdat we nog geen lessen hebben, maar het gaat fijn zijn als we het eenmaal drukker krijgen dat je niet elke avond je eigen eten moet maken. Het is ook enorm gezellig om zo samen te eten en dan is het ook nog eens gemakkelijk, omdat de meeste promoties in de supermarkt inhouden dat als je meer koopt je minder betaald per stuk. Nu als je met meer bent, dan geraakt dat ook allemaal op. De frigo en de diepvriezer zijn ook groot genoeg. Ik vind het allesinds heel gezellig. Hopelijk doet de Amerikaan ook mee als hij eenmaal geinstalleerd is.