Amerikaans

Tussen de soep en de patatten (of beter tussen het huiswerk, de papers, de feestjes en de commute) heb ik nog eens tijd gevonden om een kleine post toe te voegen.

Het gaat over een fenomeen dat ik hier nu al sinds een paar weken meemaak. Sommige gaan het misschien niet graag horen op het thuisfront, maar mijn engels lijkt absoluut niet meer op dat brave Brits engels (met een schots accent sommige jaren) dat ik op school heb geleerd. Sinds ik hier ben toegekomen word ik door de meeste Amerikanen aanzien als een Amerikaanse. Nu ik ben blank, ik loop er als een student bij, maar ze kunnen blijkbaar niet aan mijn accent horen dat ik van Europa kom. Sommig denken dat ik gewoon van een andere staat kom, waarvan hij/zij denkt dat ze het accent hebben dat ik heb. Als ze mij dan vragen waar ik vandaan kom en ik zeg: 'Belgium'. Dan volgt er een stilte en dan herhalen ze hun vraag en dan zeg ik meestal: 'Belgium, Europe'. Dan valt hun 'dollar' (want die bestaan ook in muntjes) en dan krijg je meestal het antwoord dat ze dachten dat je Amerikaanse was.

Langs de andere kant heb je dan de immigranten. Als met die mensen spreek en ze komen te weten dat ik zelf maar ook niet van hier ben, dan krijg ik altijd de vraag hoe het komt dat ik zo goed engels spreek. Nu het is niet dat mijn engels zo fantastisch is, maar ten opzichte van de gemiddelde Asiatische of Mexicaanse immigrant is ongeveer iedereen zn engels fantastisch. Ze vragen dan of ik speciaal engels geleerd heb voordat ik naar hier ben gekomen. Ik probeer dan uit te leggen dat heel veel mensen in Europa wel 5 woordjes engels kunnen, maar meestal is communicatie met die mensen redelijk lastig. Ook staan ze ervan te kijken dat je hier ook op een legale manier het land binnen kan komen en dat je dan eerst een 'job' hebt en dan pas een visa. Ik heb het gevoel dat die immigranten groepen het eerder op de omgekeerde manier doen.

Pannekoeken, Skype en sleutels

Na Saskia's watertandende posts, dacht ik dat het nog eens tijd werd omzelf nog eens wat te posten. Voor wie het nog niet doorheeft: 'it is I, Pieter.'.

Vorige zondag heb ik dus pannekoeken gebakken. Zoals te verwachten vonden we ons favoriet pannekoeken deeg hier niet in de supermarkt, en hebben dan maar geopteerd om een Amerikaans geval te proberen. En zie op de foto het resultaat van wat je krijgt als je Europese bakkunsten mengt met Amerikaans deeg.
Het tweede topic van de dag, is de melding dat ik vandaag succesvol heb geskyped met zowel mijn ouders als met mijn broer. Ik moet zeggen dat ik zeer tevreden ben over de bandbreedte van onze internet verbinding, en over de kwaliteit van onze webcam (waarvoor nogmaals dank aan mijn schoonouders).

Tenslotte, nog een kleine opsomming van enkele dingen die toch net anders zijn in de VS dan in Belgie:

• Sleutels: moet je in de meeste sloten steken met de tandjes omhoog, terwijl in Belgie die altijd met de tandjes omlaag was.
• Rechts afdraaien: op een kruispunt, mag je altijd doen (als je niemand hinderd), ookal is het rood licht.
• Tippen en Tax: Op restaurant moet je altijd tippen. Het is wel even wennen, maar na een tijdje leer je al snel 15,16,17,18 en 19% uitrekenen (afhankelijk van de kwaliteit van het eten en de bediening). Ook mag je nooit vergeten dat alle prijzen hier zonder tax zijn. Best wel vervelend.
• WC's zijn anders. Ik typeer ze als zwembaden. Anyway, het belangrijkste is dat het princiepe hetzelfde is ;)
• ...

Ongetwijfeld zijn er nog honderden andere kleine verschillen. Best wel grappig.

Food

Eens een blogje over eten. De meeste mensen als ze over Amerika denken dan denken ze aan Hamburgers en nog een hoop andere vormen van fast food. Nu die ketens zie je hier ook op elke hoek van de straat en ook tussen de hoeken van elke straat, maar er zijn zoveel meer mogelijkheden.

Zodra je uit gaat eten, krijg je al heel snel veel groenten op je bord. Ook is het hier veel meer de gewoonte dan de restauranten die wij in Leuven bezochten om een side order te nemen. Ook de supermarkten verkopen hier verse groenten en fruit. De prijzen zijn wel hoger dan in Belgie, maar als je een beetje uitkijkt en vooral de groenten neemt die 'on sale' zijn, kun je voor zeer redelijke prijzen winkelen. Dit houdt wel vaker in dat je meer moet kopen dan je direct nodig hebt (we hebben bijvoorbeeld 5 pakken pasta gekocht en vorige vrijdag 20 jogurtjes omdat ze dan maar de helft van de prijs zijn en ze blijven toch lang genoeg goed). Dus het vergt allemaal een beetje planning. Je kan op 2 fotos zien dat je best lekkere gezonde gerechtjes kan maken.

Daarnaast heb je hier in Los Angeles ook 'Farmers' market'. Dit zijn kleinere of grotere markten op verschillende plaatsen in Los Angeles. Zo was er vanochtend een markt op misschien een 10-15 min fietsen. Ik ben maar eens gaan kijken. Het was maar heel klein, maar ik heb wel wat spullen gekocht. Wat groenten voor de pasta vanavond, maar ook wat sla en tomaten en komkommer voor de 'lunch' van vandaag. Daarnaast nog een enorm lekkere roze pompelmoes die ik straks ga oppeuzelen.

Wat nu eens enorm fijn aan L.A. ten opzichte van het kleine leuven, zijn de supermarkten van alle verschillende immigranten culturen. Ik ben dus vandaag eens naar de Indische supermarket geweest op weg terug van de markt. Ik heb er een potje gekocht om eens te testen, als het meevalt (wat zeker zo zou moeten zijn) dan zal ik nog wat andere potjes kopen. Ze verkopen er ook klaargemaakt eten, dat we zeker eens moeten testen.

Eerste les, huiswerk en raar papier

Woensdag ben ik speciaal vroeg opgestaan om de commuter bus richting downtown te nemen en dan weer de trein naar San Diego. Op de trein heb ik dit keer mijn laptop in het stopcontact gestoken en nog wat gewerkt. Gelukkig maar, want de trein had uiteindelijk 40 min vertraging (dat op een rit van nauwelijks meer dan 2 uur). Dus ik ben blij dat ik de tijd nuttig besteed heb om nog wat te werken, want met al dat verhuizen, administratie en winkelen is er van werken niet veel terecht gekomen. Toen ik dan uiteindelijk toekwam bleek een van de 2 lessen die ik donderdag zou hebben gehad weg te vallen deze week. Gelukkig ging de andere les wel door, anders zou ik helemaal voor niks naar San Diego zijn afgezakt. Woensdag avond heb ik mijn kooktaak waargenomen in het kot en mijn lievelings pasta gemaakt: Broccoli met spekjes in roomsaus.

Donderdag was het dan zover. Mijn eerste lesdag hier in de US. Nu na een hoop jaren eerste lesdagen te hebben gehad, was de spanning er wel een beetje vanaf. Ook begin ik de campus een beetje te kennen (toch mijn deel) dus ik voelde mij allesinds geen groentje. Mijn leslokaal had ik snel gevonden en dus toen kon het plezier beginnen. Het was een vervanger, omdat de professor tijdelijk in een ander lab was ver van San Diego voor onderzoek. Ik was blijkbaar het enige nieuwe gezicht in een klas van 10. Het was wel even wennen aan de stoeltjes met het klaptafeltje (zie amerikaanse sitcoms) het feit dat de TA (teaching assistent, maar dat kan even goed een prof als een assistent zijn) voortdurend vragen stelt en ook echt antwoorden verwacht. Gelukkig voor mij, kende hij mijn naam niet en langs de andere kant nogmaals gelukkig voor mij was de eerste les leerstof dat ik al eens gezien had. Waar ik ook moest aan wennen is dat we huiswerk kregen. We moeten 3 opgaves oplossen. Het zal mijn integraal rekenen nog eens opfrissen.

Het minder toffe nieuws vond ik 's avonds in mijn mailbox. De prof van de andere les die niet was doorgegaan, heeft direct maar wat huiswerk gemaild en onze volgende les (dus de eerste les) krijgen we direct al een QUIZ. Het gaat hier even wennen worden, want het is van mijn middelbaar geleden dat ik nog op die manier huiswerk kreeg.

Maar het meest lastige om aan te wennen is papier. Ik schrijf nu al meer dan 10 jaar op ruitjes papier. Hier daarentegen wordt ruitjespapier alleen gebruikt voor wiskunde lessen of proefjes in het lab. Ook als er gaatjes in papier zijn, dan hebben ze 3 gaatjes, die veel grotere zijn dan in Belgie. Dit weekend ga ik eens tijd maken voor naar een winkel te gaan waar ze alleen maar bureau spullen hebben en misschien ga ik dus over moeten schakelen naar lijntjes papier :(.

Down Town en Consulaat

Deze ochtend had Pieter is geen vergadering dus hebben we ervan geprofiteerd om een paar administratieve zaken te regelen. Als je het land binnenkomt met een visum, moet je een wit papier invullen en een deel daarvan wordt in je paspoort geniet. Nu afhankelijk van het visum zet de douanier daar een stempel met dan een datum of een mededeling op. Nu achteraf bleek plotseling dat ze dat bij Pieter vergeten waren en omdat dat altijd voor problemen zorgt nadien, zijn we maar downtown geweest naar een dienst van de overheid waar ze dat allemaal mooi in orde hebben gemaakt. Gelukkig dat we in LA wonen, want zo op den boerenbuiten zou dat allemaal toch iets lastiger te regelen zijn.

Nadien zijn we met een bus (we zijn ook met de bus downtown geweest en eigenlijk zou ik daar liever niet met een wagen rondrijden) richting Belgisch consulaat. We wouden ons daar gaan inschrijven gewoon om alles in orde te maken. En rarara wie werkt er daar op het consulaat: Ilse (zie rechts voor een link naar haar blog). Dus nu hebben we al 2 mensen ontmoet van wie we links hebben naar hun blogs die hier in LA zitten. Nog 2 te gaan :). We hebben ons maar geregistreerd op het consulaat en bleek het nog maar eens dat administratie soms rare dingen kan doen. Zo ben ik voordat ik vertrok in Luxemburg gaan melden dat ik getrouwd ben en dan ook mij gaan uitschrijven op de ambasade. Bleek dat dit allesinds nog niet in het geautomatiseerde systeem zat. Dus conclusie: Pieter is wel met mij getrouwd, maar ik niet met hem :) Nu dat Ilse daar zit zal dat wel allemaal mooi in orde komen :).

Rijbewijs

Een kort berichtje om te melden dat ik vanochtend maar eens beslist had dat ik vandaag tijd had en dus maar mijn schriftelijk rijexamen ben gaan doen. Een beetje diagonaal door het boekje (dat je online kan vinden) gelezen en vooral proberen te onthouden wat de verschillen zijn met Luxemburg (jaja, want daar heb ik mijn rijbewijs gehaald). Dan maar na een boterham de fiets op en richting DMV (department of Motor Vehicles) en dan gewoon mij inschrijven en de test doen. Tot mij scha en schande had ik zelfs nog 2 fouten. Een fout is eigenlijk ingegeven door mijn rij ervaring hier. Telkens als je een kruispunt tegenkomt met alleen stopboorden verlenen vaak mensen voorrang ookal zouden ze zelf eerst mogen vertrekken, omdat ze eerst zijn toegekomen. Dus ik dacht op de test dat dit soort rijgedrag een voorbeeld was van defensief rijgedrag. Nu blijkt dat dit rijgedrag eerder wordt aanzien als het ophouden van het verkeer. Zo zie je maar weer. De andere vraag die ik fout had, wist ik eigenlijk dat ik fout had, maar ik vond het correcte antwoord een raar antwoord. Jaja, k weet het allemaal excuses :). Al bij al een zeer simpele test, maar er buizen nog mensen op (terwijl ik inschreef was er een meisje aan het huilen omdat ze te veel fouten had gemaakt. Ze had een black out. Blijkbaar hebben ze er een mouw aangepast en mocht ze direct opnieuw proberen, maar het zag er maar moeizaam uit).

Nadien heb ik maar eens keukenprinces gespeeld. Ik heb blueberrie muffins gemaakt en nu ga ik eens wat soep maken, zodat we vanavond soep hebben voor het avondmaal. Vanavond ga ik eens iets nieuws proberen. Kip met tomaat en aardappel in alumium folie in de oven met een scheutje wijn natuurlijk en lekker veel verse kruiden. Nog nooit geprobeerd, maar ik moet die oven waar ik al zoveel jaar naar uitkeek toch eindelijk eens extensief gebruiken.

Mijn kot en kotgenootjes

Ik had dit al eerder willen posten maar tijdgebrek heeft ervoor gezorgd dat er eerst een paar andere posts zijn bijgekomen. Ik wou gewoon een paar fotootjes tonen van mijn kamer en het huis waarin ik woon en mijn kotgenootjes uit San Diego.

Het kot zelf ligt op 15 min van een bushalte waar een directe bus naar UCSD gaat die gratis is voor UCSD studenten. Deze bus komt alle 15 min. De wandeling gaat eerst heel kort door een woonwijk, dan via een zeer beschut pad tussen bomen langs sporttereinen. Nadien kom je dan langs een highschool en dan uiteindelijk aan de drukke weg en dus ook de bushalte. Het kot ligt helemaal onderin een 'canyon'. Eigenlijk vind ik het meer een soort vallei, maar je moet wel met stijle wanden. Nu de bushalte ligt gelukkig in het verlengde van de valei en je moet gewoon over golvend terein. Als je daarentegen naar de supermarkt wilt, dan moet je de helling omhoog.

Mijn kotgenoten zijn een noorse (Henriette), een Duitser (Meng, maar je spreekt het uit als Ming) en dan een amerikaan (Sherwin?, ik heb em nog maar 1 keer gezien). De drie buitenlanders komen goed overeen. Zo hebben we meestal een flesje wijn bij het eten en wisselen we elkaar af om eten klaar te maken en te gaan inkopen. Nu maakt dat nog niet veel uit omdat we nog geen lessen hebben, maar het gaat fijn zijn als we het eenmaal drukker krijgen dat je niet elke avond je eigen eten moet maken. Het is ook enorm gezellig om zo samen te eten en dan is het ook nog eens gemakkelijk, omdat de meeste promoties in de supermarkt inhouden dat als je meer koopt je minder betaald per stuk. Nu als je met meer bent, dan geraakt dat ook allemaal op. De frigo en de diepvriezer zijn ook groot genoeg. Ik vind het allesinds heel gezellig. Hopelijk doet de Amerikaan ook mee als hij eenmaal geinstalleerd is.

Eerste zelfgekookte maaltijd

Zeer trots kan ik melden dat ik gisteren voor het eerst hier heb kunnen koken in ons stulpje. Ik had nog nooit op gas gekookt, dus had ik gekozen voor een eenvoudige maaltijd om gewoon wat te wennen. Het is dus pasta met tomatensaus geworden met daarin champignons en tonijn. Voor een betere smaak moeten daar eigenlijk olijven in (geen champignons) maar dat lust Pieter niet, dus is dat onze versie van het recept geworden. De groenten die ik erin doe zijn meestal afhankelijk van wat er nu juist in promotie is.

Vandaag gaan we ons aan kip met appelmoes wagen en zo ga ik langzaam aan wennen aan het gasvuur totdat ik wat meer kan beginnen experimenteren, zonder dat alles aanbakt.

15 minuten

Na twee weken wordt het nog eens tijd voor een tweede postje van mij (Pieter). Saskia is hier veel beter en uitgebreider in dan ik, maar we weten allemaal wel dan ze dan ook heel wat meer communicatiever is dan mezelf -in real life-.

Zoals je het weet of niet, fiest ik elke dag naar het werk, wat al een rare zaak is op zich hier in het land van de benzine-zuipende-machines. Van uit het nieuwe appartement is het slechts (jup, als echte nerd heb ik dat dus al getimed), 15 minuutjes. Dat is dus met fiets uit de 'patio' halen en fiets op slot doen op het werk ingerekend. Het goede is dat ik voor 90% van de route langs heel rustige straten moet. Rustige straten??? Hier in LA??? Jawel, dames en heren. Het zijn enkel de grote verbindingsaders hier die enorm druk zijn. De 'kleine' straatjes door residentiele blokken zijn best wel rustig.

Voor degene die het niet weten, en het willen weten. Ik werk dus op de universiteit van Southern California, waar ik onderzoek doe naar computer graphics. Omwille van het feit dat ze hier nogal moeilijk kunnen doen over het publiek delen van aspecten van het werk, ga ik er in deze blog ook niet verder over hebben.

Openbaar vervoer en de fiets

Ik ben weer terug in Los Angeles. Volgende week donderdag starten mijn lessen en zal ik dus terug richting San Diego gaan, maar eerst kan ik dus nog wat van LA genieten of beter weer wat spullen in orde brengen zodat het leven hopelijk ooit langzaam aan weer zn normale rithme terug vindt.

Ik ben naar en van San Diego compleet met het openbaar vervoer geweest. Blijkbaar stopt hier namelijk bijna voor de deur een express bus. Dat is eigenlijk een gewone bus, die in ons geval alleen door de week rijdt als een 'commuter' bus. Hij brengt dus mensen van en naar het werk. Juist wat ik nodig had want ik wou graag downtown naar Union Station geraken. De bus doet zowat heel Culver city, neemt dan de highway naar downtown en dan stop hij down town op een hele hoop plaatsen. Ik ben ergens afgestapt en heb vandaar de Metro (red line) naar Union station genomen. Daar een ticketje gekocht voor de Amtrak en dan richting San Diego. Op die tocht heb ik een paar fotos genomen die je bovenaan de post kan bewonderen. De Amtrak route die ik genomen heb heet 'surfliner' en je kan normaal gratis een fiets of 'board' mee op de trein nemen. In Solana Beach ben ik dan van de trein gestapt en daar heb ik dan een bus genomen naar UCSD. Van UCSD heb ik dan een andere bus genomen die naar mijn kot ging. In het totaal duurt dit dus 5u. Waarschijnlijk lijkt het ook op 4.30, moest de trein geen vertraging hebben gehad. Nu iedereen die LA komt bezoeken moet zeker de tijd maken om naar San Diego te gaan. Persoonlijk vind ik het een fijnere stad. Downtown is echt een levendige plaats. Niet Europees, maar wel meer dan een hoop bureaus bij elkaar. En als je dan van LA naar San Diego gaat, neem dan de trein. Vanaf halverwege rijd je plusminus met de trein op het strand. Een enorm mooie rit. Voor de surfers onder ons is het simpel, je stapt gewoon af aan de halte waar je de beste 'waves' hebt gezien. Voor de mensen die in San Diego zijn, neem eens de coaster naar Ocean Side. Dat is hetzelfde traject en Ocean Side ziet er super mooi uit vanuit de trein. Dus ik gok zeker een stop waard.

Vandaag moest ik de buurt van de luchthaven zijn. Onze persoonlijke spullen zijn namelijk toegekomen. Dus ik moest eerst documenten gaan afhalen, dan langs customs en dan naar de service van UAA (die blijkbaar onze cargo hebben vervoerd) om ervoor te zorgen dat zij die ook tot bij ons voor de deur brengen. Ik had besloten dat ik dat maar eens met de fiets ging proberen. Het eerste was namelijk nog geen 6 mijl verwijderd, ook probeerde ik mijzelf koppig als ik ben wijs te maken dat de bergop naar de luchthaven wel zou meevallen. Nu hij viel ook mee, ik ben boven geraakt. Maar bij customs bleek dat omdat alles op Pieter's naam was geadresseerd, ik nog eens kon terugkomen met Pieter. Dus ik weer helemaal terug.

Na de middag ben ik dan met Pieter terug gegaan. Maar ik wou de bergop niet nog eens doen, dus hebben we met onze fietsen de bus genomen. Bijna alle bussen in LA (en in San Diego) hebben vooraan de bus een rek, waar 2 fietsen op vast gemaakt kunnen worden. Echt enorm simpel, maar wel zeer stabiel. Je betaalt ook niks extra voor deze service. We zijn eerst naar de halte van de bus gefiets, dan op de bus en dan een halte gekozen die dicht bij customs gelegen was. Nu verliep alles vlekkenloos en konden we dan helemaal naar El Segundo fietsen voor onze laatste stop. Nadien zijn we over het fietspad dat over het strand loopt terug naar de Marina gefiets. Ik heb nu meer als 2 uur gefiets, ik gok dat dit genoeg is voor vandaag. Maar allesinds weet ik nu hoe ik mijn fiets voorop de bus krijg en dat ik geen extra geld moet voorzien (want de buschauffeur geeft nooit wisselgeld, dus zorg dat je wat kleingeld hebt).

UCSD

Ik ben deze week weer een paar dagen in San Diego. Er zijn een aantal 'orientation days' hier in UCSD. Eergisteren heb ik uiteindelijk het contract voor mijn kot getekend en de eerste maand huur betaald. Gisteren ben ik dan naar de orientation day voor internationale studenten geweest. Nu deze orientation vind 3 keer plaats en ik had blijkbaar de dag gekozen waar alle internationale studenten vooral undergraduate transfer studenten waren. Heel veel asiaten en ik gok 5 europeanen en 1 braziliaan. Gisteren heb ik ook mijn studentenkaart afgehaald en geregistreerd voor een mail en internet account. Dan een sticker op mijn studentenkaart laten plakken dat ik gratis met een hoop bussen kan gaan. Dit is zeer belangrijk, want de bussen buiten downtown San Diego kosten snel 2 dollar. Wat misschien niet duur is, maar voor een rit van 10 minuten is dit veel. Vooral omdat ik nu hier geen auto heb momenteel en dan telt elke busrit snel op.

Vandaag heb ik van de vrije ochtend gebruik gemaakt om eens een hoop internet gerelateerde spullen in orde te maken. Op 'kot' hebben we namelijk momenteel nog geen internet. Ik heb mij hier een rustig plaatsje met een mooi uitzicht uitgezocht, zoals je op de foto kan zien. Straks heb ik een afspraak voor lunch met ik gok een van de zeldzame belgen die ik perongeluk toen ik achter een kot aan het zoeken was via mail heb leren kennen. Nadien weer een orientation day. Morgen zal mijn dag ongeveer gelijk die van vandaag uitzien. 's ochtends wat persoonlijke administratie en dan in de namiddag een orientation day en dan het openbaar vervoer richting ons stulpje (wat op zich een heel avontuur is, maar daar misschien een volgende keer wat meer over, want ik heb een paar fotos genomen). Ook fotos van mijn kot zullen snel volgen.

Om het kort te houden, ik voel mij hier echt wel op mijn gemak op de campus. Veel toffe, interessante mensen. Ik mis Pieter wel. Gelukkig is er telefoon en internet en eenmaal de auto er is, zal de afstand veel korter aanvoelen.

Ons STULPJE

Het is zo ver. Vorige nacht hebben we eindelijk in onze eigen bed geslapen, dat we eerst zelf gebouwd hadden. Ook hebben we nu een tafel en stoelen. Eigenlijk is het appartement nog heel leeg, maar we hebben de belangrijkste spullen gekocht om te overleven.

Een bed stond dus helemaal bovenaan op het lijstje. We hebben dan ook maar direct de nachtkastjes gekocht die we er goed bij vonden passen. Natuurlijk mocht de matras niet ontbreken en dan een donsdeken, kussens en ook lakens. Je kan alles mooi bewonderen op de foto's.

De andere slaapkamer is nog volledig leeg. Daar gaan we uiteindelijk een grote bureau inzetten en paar kasten met studie- en werkboeken. En dan ook een slaapzetel, voor als er bezoek komt. Dus daar zal ook nog wel tijd en werk in kruipen.

De living is ook nog enorm leeg. We hebben momenteel dus alleen een grote eettafel/werktafel en 4 stoelen. Normaal moeten daar zeker nog een zetel, een salontafel, iets om de tv op te zetten en dan een hoop kasten voor onze boekencollectie die ergens volgende week moet toekomen.

In de keuken heb ik de basics. Kookgerief, servies en bestek. Maar ik weet nu al dat ik nog grotere kookpot wil om soep in klaar te maken. Ook hebben we een frigo gekocht. Klein naar Amerikaanse maatstaven, maar groot voor een koppel dat al meer dan 4 jaar een super kleine studenten frigo gewoon is zonder echte vriezer. Ook hebben we nu een microgolf, zodat we binnenkort soepjes kunnen opwarmen en dat ik al instant koffie kan zetten. Deftige koffie dat zal effe wachten worden. Want koffiemachien staat niet bovenaan de prioriteitenlijst.

Dan is er natuurlijk ook de nieuwe stofzuiger. We hebben maar gekozen voor een zonder stofzak. De zakken zagen er nogal klein en duur uit. Bovendien leek het alsof je die niet overal kon vinden, maar dat kan een fout idee van onze kant zijn. We hebben de stofzuiger al eens aangezet en moesten we in Zaventem wonen, dan zouden de buren zeker komen klagen over een straaljager in onze living. Maar hij stofzuigt echt wel beter dan de 20 jaar oude (ik heb eigenlijk geen idee hoe oud hij is) stofzuiger die we in leuven hadden.

Eind van volgende week ga ik nog eens goed inkopen. Nu heb ik gewoon wat afwas zeep, maar dan wil ik meer kuisproducten voor de eerste schoonmaakbeurt. Ook zal ik dan eens achter wasproduct moeten gaan om onze kleren een eerste amerikaanse wasbeurt te geven. Dus het blijft spannend :)

Nu iets helemaal anders. Toen we nog in Venice in een kamer bleven logeren zijn we ook super lekker Indisch gaan eten. We zijn naar Akbar geweest. Echt goed eten. Let wel op. Op hun kaart staat aangegeven hoe 'spicy' hun voedsel is. Ze gebruiken een schaal van 1 tot en met 5. We waren gewaarschuwd dat het daar soms wel erg spicy kon zijn. Dus hebben we braaf voor 'diners' gekozen die maar een 1 en een 2 hadden. Nu wij houden van spicy food en ik denk dat we een nummer 3 ook nog zonder probleme zouden kunnen veroberen. Dus voor iedereen die in de buurt is van Akbar en eens goesting heeft in iets exotischer: zeker doen.

Gisteren zijn we naar nog iets exotischer geweest: een Ethiopier, Nyala. We waren uitgenodigd door Pieter zn nieuwe baas en vriendin. Weeral lekker eten, alleen iets verder van de west-side. Het eten wordt daar in een grote schotel gebracht (tenminste dat was bij ons zo). Je kiest dan een aantal gerechten die ze op die schotel leggen en dan krijg je een mandje met een zurig lappen spons brood. Je breekt dan stukjes van dat brood en daarmee pak je dan een stukje eten uit de grote pot. Het eten is echt lekker en je krijgt ook meer als genoeg. Echt fijn om informeel eens uit te gaan eten met vrienden. Ook vegetariers en veganisten komen er goed aan hun trekken.

Een halve week San Diego

Amaai, het is hier precies iets warmer dan Los Angeles. Nu het kan ook zijn dat het daar ook warmer is geweest de laatste dagen. Ik verblijf momenteel in de jeugdherberg in de gaslamp quarter. Echt wel een toffe goedkope verblijfplaats. Ik ben hier vooral om wat administratie in orde te maken, maar ik heb er een goede vriendin bij gekregen. Ze is Noorse en ze is voor 3 maand hier in San Diego om als een soort exchange student wat bij te leren over pedagogie. Dus nu gaan we altijd samen naar de campus, samen eten, samen koken en samen plezier maken. Ze heeft nog een plaatsje gevonden in het huis waar ik ook zit, dus ook de volgende 3 maand zullen we nog veel met elkaar kunnen optrekken.

Maar naast al dat harde noeste werken :), heb ik ook wat tijd genomen om wat andere dingen te zien. Zo ben ik maandag avond naar een baseball match geweest. Het werd hier vanuit de jeugdherberg georganiseerd en we konden goedkoop tickets krijgen voor echt wel goede plaatsen. De Padres (thuisploeg) hebben tegen de Rockies gespeeld. Blijkbaar werkt het systeem zo dat een ploeg verhuist naar een andere ploeg zn stad en dan spelen ze een aantal keer tegen elkaar in een paar dagen tijd. Ik moet eerlijk bekennen dat het spel op sommige momenten echt saai kan worden. Dan gooien ze vooral veel die bal en raakt niemand em, of dan wordt hij uit geslagen. Daarnaast zijn er enorm veel reclame breaks en bijna alle spelers hebben een buikje. Maar het einde was enorm spannend. Ook heb ik 3 homeruns gezien van de thuisploeg (dat gebeurt ook niet elke game). De amerikaanse kenners hebben ons verzekerd dat dit echt wel een van de betere games was. Tot in de laatste 'inning' stond de bezoekersploeg 1 punt voor. De thuisploeg had het toch voor elkaar gekregen om 2 mensen op verschillende 'bases' te krijgen tot de held van de avond een homerun sloeg en dus alle 3 spelers een punt konden scoren en de thuisploeg dus won. Echt wel super. Waar wij zaten was net iets boven de plaats waar de meeste homeruns toekomen, dus echt wel een super plaats.

Daarnaast ben ik gisteren namiddag naar het strand geweest in La Jolla samen met Henrietta (ik hoop juist geschreven). Waar we natuurlijk lichtjes verbrand van zijn terug gekomen, maar we weten nu al dat we ook zo een plank willen waar je op kan liggen want de golven waren echt wel super. Er waren dan ook redelijk wat surfers in de buurt. Ook heb ik gisteren mijn eerste Amerikaanse ijsje geproefd: Strawberrie with cheesecake. Echt wel lekker, maar ik denk dat ik toch eerder een fan ga blijven van Italiaans ijs. De avond hebben we dan maar afgesloten met een biertje. Vandaag rij ik terug naar LA, een dag eerder dan verwacht omdat ik zo ongeveer langzaam rond begin te geraken met Administratie. Ik kijk er al naar uit om Pieter terug te zien en hopelijk kunnen we morgen in ons stulpje in.

Eerste werkdag

Mijn eerste berichtje, en tevens mijn eerste werkdag. Vandaag is het dan zover, de reden waarvoor ik toch naar de Verenigde Staten ben gekomen. Het zal wel even aanpassen worden: een nieuwe omgeving, nieuwe collega's, ... Ik ben er zeker van dat alles goed zal verlopen, maar toch ergens speelt de onzekerheid een beetje mee.

Achja, om toch ook maar iets over het dag -dagelijkse leven hier te zeggen: het water riekt enorm hard naar chloor. Ik krijg bijna al heimwee naar het verkalkte water uit Leuven.

Inkopen

Een tweede post vandaag met wat fotootjes in. Nu ik vandaag even tijd heb om te posten, wil ik er graag van profiteren om de mensen thuis ook een idee te geven van hoe en wat er hier allemaal gebeurd.

Vandaag is een dag die we gebruikt hebben om spullen te kopen die we denken snel nodig te hebben en ook wat rond te kijken voor spullen die we binnen dit en een paar weken nodig hebben. Onze eerste aankoop kan je hier op de foto

bewonderen. Het zijn twee mountainbike fietsen. Nu kan Pieter dinsdag gaan werken, zonder daarvoor te lang onderweg te moeten zijn al wandelend, of met de auto. Want op dat moment is het zo druk op de weg (Lincon blvd) dat je met de auto ook maar langzaam vooruit gaat. Daarnaast hebben we ook nog geen auto. Het werk is waarschijnlijk op 15 minuutjes fietsen, waarbij je vooral tijd verliest aan de stoplichten. Heel wat mensen fietsen hier op straat, maar daar voel ik mij toch nog niet helemaal veilig mee. Dus maken wij gebruik van de stoep. Mountainbikes zijn dan wel handig met hun vering, want een stoeprand op en/of af is een heel hoogte verschil.

De bovenste foto is de straat in Venice waar we momenteel verblijven. Een typische rustigere westerse straat in LA. Veel houte huizen die max. 1 verdieping hebben. Palmbomen, veel groen, struiken, etc... Daarnaast ook een hoop autos vooral van het grotere type. Het is hier lekker rustig en ondanks het zonnige weer niet te warm. Straks gaan we nog eens wat door de buurt slenteren waarschijnlijk, omdat er ergens een plaats is waar je goede broodjes kan kopen (interessant voor Pieter). Nadien zullen we gaan eten waarschijnlijk met de fiets of te voet. Dan mijn spullen pakken voor naar San Diego te gaan.

Toegekomen in het verre westen

Het is zover. Gisteren iets na 6 uur LA tijd zijn we op de luchthaven toegekomen. We hebben dan maar beslist een auto te huren voor een week, dan kan ik makkelijk naar San Diego en kunnen wij ondertussen makkelijk wat winkelen in winkels die niet direct te voet haalbaar zijn.

We zijn al eens in Vons geweest vandaag. Croissants gaan dus vanaf nu een luxe artikel zijn. Amaai die waren duur, maar de rest viel goed mee. Ook maar direct mijn Vons kaart gebruikt en daardoor spaar je echt iets uit (dus ne keer iets anders dan die delhaize/GB kaart waar je na lang sparen misschien een handdoek krijgt). Als Nivea fan, ga ik allesinds niet in Vons aan mijn trekken komen (we hebben waarschijnlijk iets gevonden dat eigenlijk Nivea is maar gewoon een andere naam heeft). Straks gaan we nog een tweede telefoonkaart kopen en dan ook eens naar fietsen kijken, zodat Pieter dinsdag naar zn werk kan en ook eens langs de administratie van ons nieuw appartement om te horen wanneer we er echt in kunnen.

Vanavond dan maar iets te eten gaan halen of gaan eten. We kunnen in onze tijdelijke verblijfplaats wel koken, maar ik heb niet echt veel goesting om eerst hier in de keuken wegwijs te maken om dan tegen het einde van de week alweer aan een andere keuken te wennen.

Hopelijk kunnen we vrijdag in ons stulpje in. Dan kunnen we die vrijdag al eens langs IKEA rijden voor wat meubels en ook de frigo eens uitzoeken. Goede adressen voor frigos te kopen in West LA zijn dan ook altijd welkom.

Ik ga maar eens wat luchterige kleren aandoen, want een super mooie dag vandaag en de kleren die ik Belgie aanhad zijn veel te warm voor dit weer. Dan maar eens lekker buiten in het zonnetje wandelen en eens wat winkelen.