donderdag, november 26, 2009

Thanks giving


Vandaag kunnen we in alle rust geniet van een compleet leeg Los Angeles. Je ziet bijna niemand buiten en de straten zijn leeg. Iedereen zit binnen bij familie of vrienden van de kalkoen te smullen. Volgens mij is Thanks Giving zo ongeveer de enige dag in het hele jaar dat sommige Amerikanen koken. De week ervoor zijn de supermarkten vol met mensen, waar je duidelijk aan kan zien da dit de enige tijd van het jaar is dat ze een voet in een supermarkt zetten. Hele lijstjes slepen ze mee. Rond kerst heb je dit ook een beetje, maar toch in mindere maten.


Wij genieten ervan dat we een lang weekend hebben. Het is van begin September geleden dat we nog eens echt een weekend konden uitblazen. Nu Pieter terug is uit Zweden, blijven we weer eens een tijdje thuis. Er zijn geen vakanties gepland, momenteel ook geen reizen voor het werk. Weer eens een paar normale weekendes.


Vorig weekend, toen Pieter nog in Zweden zat, heb ik op Zaterdag 2 collegas een snel sight seeing tour van lala-land gegeven. Eerst naar down town, waar ik mijn gewoonlijk wandeling een beetje heb ingekort om op tijd terug bij de parkeer meter te zijn. Uiteindelijk waren we 5 min te laat en ja hoor, onze eerste boete is een feit. Dan richting West-Hollywood, waar ze naar al de sterren konden kijken, het Hollywood sign konden fotograferen. Dan via Rodeo drive naar Santa Monica. Hier op de Pier snel de zon's ondergang meepikken en dan nog wat door de kerst verlichte straten wandelen. Toen het een beetje fris werd, zijn we dan weer huiswaarts gereden. Nog een snelle stop bij de locale Mexicaan voor avond eten en dan konden ze weer richting San Diego, terwijl ik nog rustig wat in mijn leesboek kon lezen.

zondag, november 15, 2009

Schaamte


Momenteel vertoon ik weer klassiek uitstel gedrag. Ik heb wel een paar excuses, maar laten we eerlijk zijn, zoveel tijd kost het niet om nu en dan eens ff een update te schrijven (zeker als ik het vergelijk met de hoeveelheid tijd die ik zoal verspil op het internet al surfende naar niks en alles).


Het is dus al weer even geleden en voor een keer is het niet omdat er een gebrek aan inspiratie was. Ik had vooral veel last van Jetlags, beperkt of geen internet op hotel kamers, een hoop werk. Laten we maar bij het begin beginnen. Na een lang weekend Seattle en omgeving, kon ik na snel de was te doen alweer mijn koffers pakken. Dit keer ging ik voor 2 weken naar Oxford, UK, om daar in een ander labo mee te werken aan experimenten en dan zo uiteindelijk dingen te vergelijken met experimenten waarbij ik hier in San Diego betrokken ben. Ik heb er ook gebruik van gemaakt om mijn zus terug te zien, een beetje de omgeving rond Oxford te verkennen en dan nog vrienden terug te zien, die mij nog kennen van toen ik 7 jaar oud was. Het was een hele fijne trip, maar zo vermoeiend. Je klopt lange dagen en dat merk op het einde van die 2 weken dan ook.


Dan snel een weekje in San Diego, waar ik mij moest voorbereiden op een presentatie. Dit wil bij ons op het werk vooral zeggen, verschillende 'dry-runs', waarbij iedereen om ter meeste commentaar geeft om te tonen da ze er iets van kennen. Ik had geluk, de meeste commentaar was zeer nuttig. Maar dus ook hier weer veel werk om alles op tijd af te krijgen.


Dan een weekje Atlanta, op de jaarlijkse hoogmis van Plasma fysica in de VS. Dus ook nu weer, vroeg opstaan om toch nog snel te ontbijten voordat de eerste presentatie begint. Dan een hele dag op en neer lopen van presentaties naar posters, naar afspraken met collegas om nog wat ideeen uit te wisselen. 's Avonds wordt het natuurlijk ook snel laat en al dat op en neer gereis tussen tijdszones, zomer naar winter uur, het hielp allemaal niet. Dus de voorbije week, ben ik vooral vroeg in mijn bed gekropen. Gelukkig geen experimenten waarbij ik moet helpen deze weken, dus kon ik al eens wat later dan 7.30 op het werk verschijnen. Ondertussen is de wasberg (vooral strijkberg) er niet kleiner op geworden. Dus licht hier nu klaar om aangevallen te worden. Zoveel mogelijk weg werken, zodat Pieter met een hoop proper pullen richting Europa kan vertrekken deze week. Ik heb nu even genoeg van al da reizen, dus nu mag Pieter nog eens testen wat een Jetlag is. Gelukkig is het nadien snel Thanks Giving en ga k nog eens door mijn kookboeken snuisteren op zoek naar een nieuw gerecht om uit te proberen ( ondertussen probeer k Pieter te overtuigen da ik absoluut zo een vuurvast casserol nodig heb, eentje da zowel op het kookvuur mag als in de oven, of misschien ook nog een klei pot voor in de oven en nog een paar kookboeken).