zondag, januari 24, 2010

Sneeuw pret


Het prachtige weer (sarcastisch) van de voorbije week heeft ervoor gezorgd dat er in de bergen rondom Los Angeles een hoop sneeuw gevallen is. Iets wat een hoop mensen niet beseffen, omdat ze de bergen nooit kunnen zien, omwille van de luchtvervuiling, vochtigheid, stof, etc ... is dat Los Angeles eigenlijk compleet omgeven is door bergen. De ene keten al wat hoger dan de andere.


Nudat Siggraph voorbij is, was dit het ideale moment om nog eens een uitstapje te doen. Eigenlijk waren de plannen een lang weekend Sequoia, maar doordat ik het boeken van het hotel bleef uitstellen, was ik uiteindelijk te laat. We waren op zoek naar een stukje bergen, waar we niet te veel last gingen hebben van de grote massas. Na een beetje zoeken, viel mijn oog op de omgeving van Frazier Park. Ik had al door de week gezien, dat sneeuw geen probleem zou zijn. Vrijdag zijn we dan nog snel tot helemaal in Camarillo gereden, naar het outlet center daar om voor Pieter een winterjas te vinden en voor mij een nieuw paar wandelschoenen die waterdicht zijn ( blijkbaar niet eenvoudig om vrouwenmodelen te vinden die waterdicht zijn).


Zaterdag om 9u vertrokken en dan gewoon de 405 en dan de 5 volgen, tot ongeveer het hoogste punt tussen Los Angeles en San Francisco. Op amper anderhalf uur rijden, waren we toegekomen. Nu, het Mount Pinos ski resort konden we niet bereiken. Blijkbaar waren de parkings nog niet schoon gemaakt en mochten alleen residents verder door rijden. Gelukkig was er daar waar we moesten afdraaien een winkel die sneeuwschoenen en ander winters materiaal verhuurde en konden we dan iets verder parkeren bij een ranger station. Er was daar geen plaats voor meer dan 10-20 autos en dus bleef het daar enorm rustig. Na een beetje wennen, zijn we dan een ander sneeuwschoenen spoor gevolgd, weg van de fire road, waar iedereen probeerde een glijbaan te maken in de minstens een halve meter diepe sneeuw. We hebben van de stilte en de sneeuw genoten, want toen we uiteindelijk terug waren bij de wagen en weer terug naar huis reden, stond er een heel lange file van mensen die om 3u in de namiddag nog snel even naar de sneeuw wouden komen. Als een gevolg stond er langs onze kant van de weg ook een file, omdat al die autos door de politie nu op verschillende plekken moesten terug draaien ( alle parkings waren vol) en zich dan langs onze kant van de weg in de berm parkeerden. Met zn allen staan ze dan op het midden van de straat te eten, hun truck vol te laden met verse sneeuw ( en nee dit is geen grap, en nee dit deed niet maar 1 enkeling, het ging zelfs zo ver dat mensen zonder truck, sneeuw op het dak van hun auto stappelden). Lekker op tijd voor het avondeten waren wij weer thuis, in de warmte.

Achteraf kon ik in de krant lezen, da het op de plaatsen waar je ook down hill kan skien en snowboarden zo druk was, dat mensen uren in de file stonden, om dan terug te moeten keren. Op zondag, waren er zelf mensen die om 5 uur 's ochtends waren vertrokken die nauwelijks tot boven in de bergen zijn geraakt.

zaterdag, januari 16, 2010

Ghost train

Nog een paar dagen en het leven zal hier hopelijk weer wat spannender worden en Pieter zal ook weer kunnen bijslapen. Ja het is weer zo ver, jaarlijkse Siggraph deadline.

Ondertussen horen we elke avond een trein. In de meer dan 3 jaar die we hier wonen, hebben we hier nog nooit treinen gehoord en de dichtsbijzijnde treinsporen die in gebruik zijn, gaan naar de luchthaven. Deze worden normaal alleen gebruikt voor een soort tram, die dichtbij de luchthaven een stop heeft en die uiteindelijk in El Segundo stopt. Voor zover ik kan zien, splits deze spoorlijn en gaat een deel ervan naar een Olie raffinaderij in El Segundo. We hebben daar nog nooit treinen gezien en tot voor kort hebben we hier nog nooit een trein gehoord. In vogelvlucht moet dit trein spoor toch op een 10km liggen. Zouden er nu meer treinen rijden? Staat de wind verkeerd?