vrijdag, mei 25, 2007

Nerd-alert

Iedereen weet dat Pieter een klein nerdje is in hart en nieren (hihi), maar eigenlijk is hij getrouwd met een even grood nerdje (ikke). En om dat nog maar eens te bewijzen, zal k hier een link posten naar de meeste coole filmpjes ooit:

Filmpjes-website.

Eigenlijk met alle moderne technieken die er zijn om lessen een stuk boeiender te maken, en sinds deze filmpjes nu ook voor iedereen makkelijk toegankelijk zijn, zouden ze in de lessen over vloeistoffen moeten getoond worden. Zo een filmpje is veel cooler dan fotos in een boek. Nu er bestaat ook een heel cool fotoboek met prachtige fotos van vloeistofstromingen: An album of fluid motion, Van Dyke. Ik ga het allesinds op mijn verlanglijstje zetten. En als je dus niet weet wat doen op een regenachtige koude avond, of je bent gewoon een nerdje net als ikke, dan kun je eens naar al die filmpjes kijken en nog een hele hoop bijleren.

maandag, mei 21, 2007

Al gore

Ik ben net terug van mijn eerste publiek massa event. Al Gore kwam de campus bezoeken. In zn film praat hij over zn mentor in Havard een zekere Revelle. Wel Revelle is een van de stichters van UCSD en het scripps institute of oceanography. Het scripps institute is wereldleider in onderzoek naar de opwarming van de aarde. Ze waren de eerste die begonnen zijn met het meten van de hoeveelheid CO2 in de lucht. De meeste van Al Gore zn data komt van scripss en hij heeft er ondertussen vele goede vrienden zitten. Ook is er momenteel een expositie over Global Warming in het scripps aquarium, waar je voor geen geld binnen kan. Ik kan het iedereen aanraden (al was het alleen voor de tide pools).

Maar back to bussiness. Het begon natuurlijk goed met de opmerking van Mevr. Revelle, dat ze blij was van de eigenlijke president van de USA te mogen introduceren. De toon was gelijk gezet. Na nog wat grappen van Al Gore over de gevolgen van weer een normaal burger te zijn, ging het naar de eigenlijke presentatie. Een ding moet k hem geven, hij is een goed spreker. Een hoop politici, wetenschappers zouden er een hoop van kunnen leren.

k vond het heel spijtig dat de oplossingen voor de problemen maar een bijzaak waren. Maar zoals pieter zegt, de hele dramatiek van de opwarming verkoopt beter dan de zeker niet populaire beslissingen die nodig zijn om deze opwarming tegen te gaan (en met dramatiek bedoel k niks negatief, maar de effecten van de opwarming zijn dramatisch zelfs zonder ze de expoleren naar de toekomst). Daarnaast zoals bleek wordt de amerikaanse publieke opinie een verkeerde realiteit voorgehouden. In de academische wereld is iedereen het ermee eens dat de aarde opwarmt en die is al 10 jaar zo. Als je daarentegen de amerikaanse kranten bekijkt over de laatste 10 jaar, dan blijkt dan 53% het tegengestelde beweert. Om maar weer eens aan te tonen dat je de media nooit mag vertrouwen.

Natuurlijk werd er enorm veel af gegeven op de huidige administratie. En was er veel geklap alle 5 minuten, veel geloei, soms geschreeuw. Maar het was duidelijk een publiek dat zeker niet overtuigd moest worden. Ik vond het vooral fijn om eens andere data te zien (die hetzelfde vertelt als de data die ik gewoonlijk zie). Het was fijn te zien dat hij zn presentatie up to date houdt.

Maar k vond het spijtig zoals k al zei dat de oplossingen maar bijzaak waren. Nu ik onderschat waarschijnlijk de tegenstand hier in de US en in de wereld, omdat ik meestal omringt ben door mensen die ook weten dat de opwarming een feit is. Ik wacht dus nog steeds op de eerste politicus die komt uitleggen welke stappen we moeten ondernemen om de limieten te halen. Want daar zijn ze zeer zwijgzaam over. Wat begrijpelijk is, want het zullen niet altijd populaire stappen zijn (kleinere huizen, meer in appartementen wonen, geen persoonlijke wagens meer, een stuk minder brol dat ons maatschappelijk status kan bepalen, gedaan met de skivakanties en nog allerlei onnuttige trips ver weg, alleen nog seizoengebonden groenten en fruit, etc..).

Dus een oproep aan iedereen die in de politiek iets te zeggen heeft. Stop met pallaveren en halve initiatieven. Veel tijd hebben we niet, dus begin nu met de onpopulaire maatregelen. Je wint er geen verkiezing mee, maar je zorgt er wel voor dat iedereen die na jullie komt nog een wereld heeft die leefbaar is.

maandag, mei 14, 2007

Kapper avontuur

Na het wandel avontuur vorige zaterdag, was het zondag nog altijd super mooi weer. Dus konden we niet binnen blijven zitten en zijn we langs het strand gaan fietsen.

De rest van de week (toch zeker de eerste paar dagen) was het nog steeds zeer mooi zomers weer. Ik kon eindelijk een van mijn jurken uit de kast halen, warme koffies werden vervangen door blended mochas (dat moeten ze in Belgie invoeren in de zomer, jammie) en ondanks zonnencreme begin k er langzaam gelijk een negertje uit te zien.

Vorig weekend was het nog mooi, maar niet meer zomers, dus zijn we lekker thuis gebleven. Zaterdagavond eindelijk nog eens naar de cinema geweest. Sinds Pieter zn lab heeft meegewerkt aan Spiderman 3, zijn we die gaan kijken. Niks speciaal, zwak verhaal, te veel verschillende eindes en natuurlijk zat spiderman op een bepaald moment een paar seconden voor een wapperende amerikaanse vlag (zucht), bovendien vond k de acteurs niet zo goed. Ach, het was goede ontspanning en dat is toch het meest belangrijke bij een film.

En dan vandaag zeer impulsief beslist na bijna een maand lang mijn haar in een staart te dragen, omdat k er echt geen weg meer uit kan. Het was lang, maar k had geen tijd gehad om naar de kapper te gaan. Bij de vorige wou k niet meer terug gaan en de kapper die k op het oog had was in Downtown San Diego. Dat is toch ff met de bus en eigenlijk heb k hoop werk liggen dat k moet doen. Maar vandaag dus beslist alles te laten liggen en naar de kapper te gaan. Nu loop k weer rond met een lekker kort koppeke. Super goede kapper en omdat het een kappersschool is, helemaal niet duur, maar 15$. Volgende keer ga k er terug.

zondag, mei 06, 2007

Wandeling: Will Roger state park


Gisteren hebben Pieter eindelijk eens tijd gemaakt voor een wandeling. Het weekend voordien had k een boekje gekocht met wandelingen in LA, waar de meeste wandelingen in de Santa Monica mountains zijn. Ideaal voor ons dus, want dat is niet te ver rijden en dan moeten we ook niet door onmogelijk druk verkeer.

Dus gisteren hebben we er daar maar 1 van uitgeprobeerd: Rustic Canyon. Een wandeling die in Will Rogers state park begon en eindigde. Op het poloveld was een wedstrijd bezig en voor de rest waren er duidelijk een paar feestjes met bbq en nog meer lekkers bezig. Een mooie zomers dag, waar veel mensen van profiteerden.


Onze wandeling begon met een stevige klim (in totaal zouden we 1000f klimmen) in palle zon op een zanderig pad. Maar bij elke bocht kreeg je nieuwe mooie prachtige vergezichten. En laat het nu net een van de betere dagen zijn wat zicht betreft in LA (zo krijg je er niet veel, vooral het zonnig is hebben we hier nogal veel smog en ander spul in de lucht zitten). Dus elke bocht hebben we stil gestaan en van het uitzicht genoten. Gelukkig hadden we ook wat water mee, want dat was ook echt wel nodig.


Nadat we eindelijk boven waren, hebben we ergens onze afslag gemist naar de Canyon en dit compleet zonder het te beseffen, dus bleven we braaf het pad verder volgen. Dit was een deel van de Backbone trail, die door heel de Santa Monica moutains loopt, van Will Rogers, tot in point Mugu. Een tocht van meerdere dagen, maar precies wel goed begaanbaar.


Onderweg zijn we heel perongeluk nog een ratelslangetje tegen tekomen. Nog vele jonger dan die van Ann. Na een foto getrokken te hebben, hebben we dan een kleine steen die richting uit gerold, zodat het beestje het veilige struikgewas in kroop (er rijden daar ook veel mountainbikers en k ben zeker dat die het beestje nooit gezien zouden hebben).

Uiteindelijk hebben we dan maar omgedraaid, op een punt waar blijkbaar veel wandelaar, bikers, lopers dat doen en met de informatie van een kenner dat we het pad al lang geleden gemist hebben, zijn we dan maar terug gewandeld. Nu we wisten waar zoeken, zijn we dan via dat pas toch nog in Rustic Canyon geraakt.


Daar moesten we vooral de bedding van een rivier volgen, veel omgevallen bomen die de weg versperden. Ondertussen ging de zon ook al langzaam onder en omdat we boven al eens een zijsprong hadden gemist, we een slechte kaart hadden, een verschrikkelijke wegbeschrijving en zeker geen wegaanduiding, het feit dat het pad vaak onzichtbaar wordt, doordat je door de dichte bebossing echt niks kan zien van de buitenwereld, zijn we ff bang geweest dat we niet voor zonsondergang uit de canyon zouden zijn.

We hebben het uiteindelijk makkelijk gehaald, maar toch, nu weten we hier dat paden veel minder goed staan aangeduid dan we gewoon zijn van in Europa. Een zaklamp, wat eten en investeren in een goede stafkaart met compas zal nog goed van pas komen. En zeker in de grote parken zullen we niet van de 'toeristisch' paden afwijken. Alles is goed gegaan, maar we hebben ons lesje wel geleerd.