woensdag, mei 30, 2012

Het leven met 4

Drie weken zijn voorbij gevlogen. Is het omdat we ouder worden dat de tijd sneller gaat, of is het omdat we beter weten wat te verwachten? Allesinds tijd vliegt. We proberen langzaam maar zeker in een zekere routine te vallen. Na een lastige tweede week (ik zal het maar op groei fase houden), is er meer een patroon te ontdekken in Rowan's schema: Wanneer het etenstijd is voor de grotere mensen, dan wil Rowan wakker zijn :).

Nathan doet het momenteel enorm goed. Hij praat constant en een groot deel begrijpen we niet (soms tot grote frustratie van Nathan als hij iets wilt), maar een heel groot deel wel. We hebben geen idee hoe goed hij zich in het engels uitdrukt (en de leraresen van het klasje waar hij nu zit in de creche zijn nu niet echt vrijgevig met informatie), sinds wij proberen zoveel mogelijk nederlands met hem te praten. Er is geen jaloesie van Nathan versus Rowan te bespeuren, dus dat is ook op een of andere manier helemaal in orde gekomen.


Mijn dagen bestaan uit melk koe spelen, pampers vervangen, zorgen dat iedereen eten heeft die niet gebruik maakt van mijn diensten als melk koe en samen met Pieter ervoor zorgen dat de melk koe niet in een mest stal leeft. 's ochtends sta ik er alleen voor, want dan moet Pieter naar het werk. In de namiddag werkt hij dan thuis. Hij is druk bezig met het bovenste verdiep af te werken. We willen de logeer kamer klaar hebben tegen augustus en ik zou dolgraag eindelijk kasten in onze walk-in closets hebben. Met twee kleine kinderen en een hele hoop kleren in verschillende maten, zou dit heel handig zijn om alles in orde te houden. We denken dat we ook een bedrijf hier in de buurt hebben gevonden die de spiegels kan maken die we willen. We moeten nog een hoop ikea meubelen in elkaar steken, maar ik heb vorig weekend toch Nathan's speelhoek kunnen afwerken. Ik vermoed dat de boekenkasten voor de bureau de volgende stap zijn, maar die ga ik Pieter in elkaar laten zetten.

woensdag, mei 16, 2012

Rowan

Voor al die die via facebook mijn doen en late volgen, die weten het al: Nathan heeft er een broertje bij, Rowan. Vorig weekend, gelijk elk weekend de voorbije weken, zorgde ik ervoor dat er extra eten was voor door de week, de was gewassen, gevouwen en gestreken was. Zondag avond toen we gezellig in de zetel via de laptop een aflevering van 1 van onze series aan het bekijken waren, was de kleine sloeber extreem actief. Niets echt abnormaal, het was altijd een actief bazeke, maar het was precies een groot feest in de buik. 

De voorbije weken, was dit altijd zo het moment geweest dat ik ofwel oefen weeen kreeg, ofwel het bazeke actief werd. Na de serie ging ik op tijd slapen, want elke nacht kon wel eens mijn laatste goede nachtrust zijn in een hele tijd. 's nachts werd ik wakker met krampen als gevolg van een wee. Na 3 zulke weeen, besefte ik dat ik er niet doorheen ging kunnen slapen en vroeg aan Pieter hoe laat het was. Het was maar net na 1 uur en dus besloot ik maar even rond te wandelen, wat te drinken, zodat de weeen zouden stoppen. Dat bleek niet te helpen en ze waren voor 1 keer echt wel enorm regelmatig, dus om 2u besloten we van naar het ziekenhuis te gaan. Geen gemakkelijke beslissing, want dat wou zeggen dat we vrienden moesten wakker bellen om Nathan op te vangen. Ik had een vermoeden dat als we tot 7u gingen wachten met Nathan naar de creche te doen, dat het nogal nipt ging worden. Dit alles bleek uiteindelijk een goede beslissing want om iets na 6u is Rowan geboren. 50.8cm groot en 3.2kg. Zo een 50g zwaarder dan Nathan, maar wel meer dan 2cm groter dan Nathan. Dus vel over bot, maar van het perspectief van de gene die zoiets eruit moet persen, liever niet te groot en te zwaar :). We zijn dus nu een week thuis en Rowan is een zeer makkelijke baby (pas op, ik kan mij ook met momenten ergeren) met veel honger.

Nathan is heel nieuwsgierig en wil helpen. Dus het mutsje wordt te pas en onpas goed getrokken, de tut in de mond gestoken (Rowan is geen tut baby en wil er niet echt van weten). Nathan reageert vooral jaloers als Pieter met Rowan bezig is. Waar een maand geleden het constant mama was wat de klok sloeg, is Nathan nu een echt papa's kindje. Als hij zich niet goed voelt, dan moet papa hem troosten. Van mama moet hij niets weten, ik ben alleen goed om boeken aan te geven die hij dan met papa kan lezen. Het is even wennen voor mij, maar ik vermoed dat dit weer een fase is.

zondag, mei 06, 2012

IKEA

 We zijn er bijna, nog net iets minder dan een week te gaan, officieel. Volgens het laatste bezoek bij de OB kan baby nr. 2 elk moment komen, het is dus spannend. Als goedgelovige mensen, hebben we alles tot het laatste moment uitgesteld. We zijn 2 weken geleden naar IKEA geweest op 2u rijden en daar hebben we dan maar direct meubelen ingekocht voor een hoop ruimtes. We hebben nu meer dan 2 keer zoveel ruimte als in in Los Angeles, binnenkort is de familie ook 2 keer zo groot en we hadden sinds de renovatie eigenlijk nog geen extra meubels gekocht. Nathan vond dat niet echt erg, want dat gaf hem ongeloofelijk veel ruimte om rond te lopen en zijn speelgoed te versprijden. Woensdag zijn ze dan alles komen leveren, die arme mannen hebben hier bijna 900kg aan meubels binnen gebracht. Langs de andere kant, nu moeten wij bijna 900 kg aan meubels in elkaar steken. Op zicht niet zo erg, het is gewoon lego maar dan voor volwassenen. Sommige meubels gelijk boekenkasten, bed voor bezoekers, etc ... kunnen nog een tijdje in hun doos blijven liggen in ons rommelkot (=toekomstige bibliotheek, huiswerk ruimte kinderen, knutsel ruimte, vouw en strijk ruimte, etc ...), andere meubels moeten wat sneller opgebouwd worden. Gisteren heeft Pieter Nathan's nieuwe bed in elkaar gestoken, zodat we zijn oude bed weer kunnen omtoveren in een baby bedje. Nathan heeft nu een groot bed waar hij nog jaren zorg voor moet dragen. Hij was wild enthousiast toen hij het gisteren mocht uitproberen. Nathan is graag een grote jongen :).

Voor de rest probeer ik elk weekend eten klaar te maken voor de rest van de week (je weet maar nooit wanneer mijn jongens er plotseling alleen voor staan). Pieter is druk bezig met de laatste details te verven en dan onze slaapkamer en badkamer een grondige kuisbeurt te geven (het is er erg stoffige van het hout af te schuren om te verven). Dan moeten we in onze kamer alleen nog een kast laten inbouwen, gordijnen kiezen en een spiegel voor de badkamer vinden en ik hoop daar dan de komende 5-10 jaar niet meer naar om te moeten kijken. Als dit hopelijk allemaal op het einde van de zomer gedaan is, zal ik eens fotos maken van het eind resultaat. Het is dus nog een druk laatste weekend (tenminste als baby nr 2 op tijd komt) en ik ben blij dat baby nr. 2 niet te vroeg is gekomen. We hebben er echt op gerekend dat we al deze tijd zouden hebben, want natuurlijk niet slim is, maar we zijn nu eenmaal mensen die dingen uitstellen tot het laatste moment (in onze verdediging, tis niet dat we deze zwangerschap veel niks gedaan hebben, het was constant druk).