Ik zal er maar direct voor uitkomen, wij doen niet mee aan de hele commercie rond moederdag. Dat deden we thuis niet en dat gaan we ook hier niet doen. Dus Pieter moest geen kaartje kopen, of andere cadeaus, geen speciale brunch of etentje. Net als Valentijn, in onze ogen een puur commercieel feest. Pieter en Nathan kunnen maar beter elke dag hun appreciatie tonen, van plaats 1 dag in het jaar te nemen om goed te maken voor al de 300 nog wat anderen. Moederdag of niet, de was moet gestreken worden, er moet eten op tafel en pampers vervangen zichzelf nog steeds niet.
Sinds dat het weer ook niet zo fantastisch was, zijn wij thuis gebleven en hebben zoveel mogelijk huishoudelijk werk gedaan. Gisteren was het van hetzelfde, maar toen zijn we ook nog even buiten geweest voor een korte wandeling. Alle was is voor een keer bijgewerkt, ik heb extra eten klaar staan in de frigo voor als ik volgende week mijn 2 venten even alleen achter laat. Sinds begin deze week, stapte Nathan zo af en toe in de creche zonder het te weten van 1 voorwerp naar een ander ( zo 2 stapjes ofzo). Dus wij zijn beginnen oefenen met hem. Sinds halverwege de week, durft hij van de ene persoon naar de andere te stappen. Na 2 stapen liet hij zich dan altijd vallen in onze armen. Na dit weekend flink te oefenen, laat hij zich zo niet meer vallen. Durft hij al eens een voorwerp los te laten en dan zelfstandig naar mama te komen als ze hem roept en niet te ver weg staat. Hij vindt het een zeer tof spel zo van mama naar papa en omgekeerd te wandelen.
