maandag, juli 27, 2009

Posters

Eindelijk nog eens een blogje. Na onze roadtrip, hebben we geen grote dingen gepland tijdens de weekends. 2 weekends geleden hebben we vooral in de zetel zitten lezen en gingen we naar de oceaan wandelen. Natuurlijk had ik verkeerde schoenen aan en binnen de korste keren had k stevig blaren op mijn 2 kleine tenen en konden we dus vroegtijdig terugkeren. Dan nog hier en daar een projectje afwerken (ventilator kopen voor Pieter zn machientje).

Dit weekend heb ik beslist dat we nu eindelijk eens een paar van de fotos die ik voor kerst van mijn vader heb gekregen gingen ophangen. Dus wij eerst naar de ikea voor goedkope kaders op zaterdag en de verplichte hot dog als we daar zijn. Op zondag dan langs de kunst winkel, om een foam board cutter (matte cutter) te kopen. De mattes van de ikea waren niet het juiste formaat voor onze fotos en dus heeft Pieter na veel prutsen ze dus op de juiste maat gesneden. Dan alles ophangen in de bureau/logeer kamer. Het ziet er allemaal heel mooi uit. Nu moeten we alleen nog de grootste in de slaapkamer ophangen. Dit zal wel wat meer bloed, zweet en tranen kosten. Deze is 50cm op 150cm. Daarvoor kan je geen goedkoop kader vinden, dus we zullen het zelf moeten maken. Ik ben benieuwd wat dat gaat geven. Volgend weekend vertrekt Pieter dan richting New Orleans voor de jaarlijkse Siggraph hoogmis.

zondag, juli 12, 2009

Utah day 6: Mostly Arizona actually


Ondertussen zijn we na een lange rit al weer een paar uur thuis, maar gisteren werkte het internet niet zo goed met mijn laptop, dus hier het laatste deel van onze roadtrip. Het laatste deel voordat we in rechte lijn naar huis reden, was van Moab, UT naar Kanab, UT, maar dan vooral door Arizona.


Onze eerste stop was bij een grote collectie petroglyphs. In deze uithoek van Utah, Arizona, Colorado en New Mexico vind je heel veel tekenen terug van oude culturen van rond 1100 tot 1300. De petroglyphs zijn muurtekeningen die vooral een spirituele betekenis hebben. We hadden in Capitol Reef al een paar gezien, maar deze dichtbij Moab waren heel wat beter bewaard. Wel kwamen dezelfde symbolen regelmatig terug. Hopelijk lukt het ons ooit om door deze buurten een roadtrip te maken om meer te leren over deze oude culturen.


Nadien zijn we verder gereden via Monument Valley. In een zekere zin zeer impressionant, in een andere zin teleurstellend. Je stelt je er veel meer bij voor. Dit komt waarschijnlijk door de misrepresentatie in cowboy films. Dan verder op weg naar Kanab, waar we nog een kleine omweg maken naar Navajo National Monument. Dit zijn woningen die in een inkeping van een rotswand zijn gebouwd, zodat ze meer beschermd waren. Door een 25 jaar durende droogte is de toenmalige bevolking uiteindelijk verder getrokken. Onze laatste stop van de dag was normaal Upper Antelope Canyon geweest. De meest gefotografeerde slot canyon in de wereld (als ik het internet als bron mag geloven). Ik had al fotos gezien van de canyon en wou dolgraag er ook een paar nemen. Spijtig genoeg kan je er alleen in met een group en hebben ze vaste uren. We zouden nog bijna anderhalf uur moeten wachten om erin te gaan. Daarnaast, moest je 26 dollar per persoon betalen voor dan anderhalf uur de canyon in te gaan, waarbij je constant je beurt moet afwachten voor fotos te trekken (want deze canyon trekt vooral fotografen aan, goed of slecht, waarbij de meeste een stuk duurder materiaal hebben dan ik en dus automatisch denken da ze voorrang hebben). Allesinds, als je het vergelijkt met het feit da een dagje seaworld ook iets kost in de orde grootte van 26 dollar, dan voelt het echt aan alsof ze je willen afzetten. Het zal voor een andere keer zijn, hopelijk veranderen ze de regeling in de toekomst.

vrijdag, juli 10, 2009

Utah day 5: Arches and Canyonlands


Vandaag dan maar eerst een 4u durende rit van Vernal richting Moab. Nu voor we naar Moab zijn gegaan, hebben we eerst nog 2 parken bezocht die hier heel dicht in de buurt liggen en die heel verschillend zijn. Als eerste kwamen we Canyonlands tegen. Dit is een weinig bezocht park in vergelijking met een aantal veel populairdere parken hier in de buurt. Het is een enorm groot park en we hebben maar 1 deel bezocht. De uitzichten waren weer prachtig en divers. Spijtig genoeg zijn we nu in het warme deel van Utah toegekomen en ondanks het feit da het eerder wat bewolkt was, was het toch wel zeer warm. Dus hebben we ons beperkt met snel eens stoppen voor een paar fotos. Het meeste wat we zagen was moeilijk op een foto te vatten, we zullen thuis wel zien of de panoramas gelukt zijn.


Later zijn we dan net iets verder gereden om Arches National Park te gaan bezoeken. Het is duidelijk dat iedereen die in Moab passeert snel even dit park bezoekt en canyonlands overslaat. Veel mensen bezoeken dit park snel op het einde van de dag, na een lange rit. Moest het niet zo warm geweest zijn (meer dan 37C), dan zouden we meer gewandeld hebben. Ondertussen was de zon er ook uitgekomen en konden we de blauwe hemel als een mooi achtergrond gebruiken voor fotos. We hebben een hoop arches gezien, allemaal verschillend.


Vanavond hebben we dan lekker thais gegeten. Ik was het diner food, of ook wel brewery food een beetje beu. Morgen de laatste dag van onze road trip, voordat we zondag weer naar huis rijden. Het was veel te kort en er zijn zoveel dingen die we graag nog eens zouden bezoeken. Het zal voor een andere keer zijn.

donderdag, juli 09, 2009

Utah day 4: Flaming Gorge and dinosaurs


Vandaag zijn we dan na een lange rit door Wyoming weer terug in Utah belandt. Onze route volgt momenteel de 191 (voor mensen die zo nieuwsgierig zijn). We hebben een klein beetje om gereden om vooral van Flaming Gorge National Recreation area te kunnen genieten. Dit gebied is geologisch enorm interestant. Door de vervorming van de aarde zijn hier een hoop verschillende geologische lagen zichtbaar, die een hoop informatie leveren voor hoe het leven hier op aarde was, voordat er mensen waren. Door een dam is er nu ook een mooi meer dat de canyons gevuld heeft.


Nadien zijn we door gereden naar Vernal. In Vernal is er een mooi museum over dinosaurusen. Hier konden we op ons gemak kijken naar een paar van de geologische vonsten van deze buurt. De avond wouden we afsluiten met een rustig etentje, maar spijtig genoeg heeft het restaurant daar een stokje voor gestoken. We hebben zeker 10 min gewachten voor ze onze bestelling kwamen nemen, dan nog eens 15 min op een glaasje water. Dan 30 min later brachten ze al het eten te samen, waarbij het duidelijk was da k mijn eten 15 min eerder had horen afroepen door de keuken en dus waren de frieten koud. Pieter zn vis was zwart. We hebben dus alles terug gestuurd, terwijl k van mijn sla at en Pieter van zn soep. Uiteindelijk nog eens 20 min later kwamen ze terug met ons eten. Na 1 hap in mijn hamburger, heb k em niet meer aangeraakt. Hij was compleet aangebrand aan de onder kant. Uiteindelijk zijn we zelf nog naar de toog moeten gaan om te betalen. Gelukkig hebben ze iets van de rekening gedaan, maar dit was veruit het slechste da k ooit gegeten heb in Amerika, qua eten en qua service. Het ergste was da ze maar excuses hadden voor al hun problemen. Ze proberenden mij nog een schuld gevoel aan te praten met mijn hamburger da het zwart zijn mijn schuld was.

woensdag, juli 08, 2009

Yellowstone day 2


Vandaag onze tweede en laatste dag in Yellowstone. Vandaag gingen we vooral naar geizers kijken, met als einddoel Old Faithfull, zodat we toch zeker 1 uitbarsting zouden zien. Vandaag hadden we meer geluk, we hebben een van de meest performante geizer's (beehive) uitbarsting gezien. En nog geen half uur later konden we dan ook van Old Faithfull genieten. De Beehive barst soms 10 dagen niet uit, niet zo erg als sommige die 50 jaar wachten, maar dan moet je toch geluk hebben als je daar maar een uurtje ofzo bent.


De rest van de dag zijn we via Grand Tetons national park naar Jackson gereden. Hier zijn we op verschillende plaatsen gestopt om het prachtige landschap te proberen in een foto te vatten. Spijtig genoeg was er niet genoeg tijd om langs Jenny Lake te gaan en daar een paar wandelingen te doen. Het zal voor een andere keer zijn, want het is hier zeker mooi genoeg om nog eens terug te komen. In geen van beide parken hebben we geen lange wandelingen gedaan, gezien het feit dat er nogal veel grote wilde beeste zijn.

dinsdag, juli 07, 2009

Yellowstone day 1


Vandaag voor dag en dauw wakker (7u dus) en dan ons klaarmaken voor een dagje Yellowstone en zo waren we voor 8u al het park in (het park ligt hier op 3 blocks). Het is een lange dag geworden vol met mooie indrukken, want Yellowstone is groot en zeer gevarieerd.


Eerst richting Norris voor onze eerste geizers. Hier vind je een paar geizers die niet voorspelbaar zijn, maar als ze uitbarsten, dan kan je het 10 mijl verder nog horen. Het was niet voor toen wij daar waren, maar we hebben zo een mooi introductie gehad to geizers en andere vulcanische fenomenen. Gelukkig stonk het er niet zo hard als vorig jaar in Lassen Volcanic Park. Dan verder langs een uiteindelijk een zeer smalle canyon naar Mammoth hot springs. Daar had je terrassen die door warm vulkanisch water gevormd werden. De meeste stonden ondertussen droog, dus je had er niet altijd de mooie kleuren combinaties, maar het gaf je een goed idee hoe complex de structuur van het gesteente was.


Dan op weg naar de Yellowstone canyon en watervallen, hebben we een omweg gemaakt om nog wat wilde beesten te zien. We hebben het geluk gehad van een zwarte beer op afstand te zien en het aantal bisons die wel of niet de straat over staken. Het was dus wel fijn, maar door het hoge gras in de valleien is het moeilijk om andere dieren te zien. We zullen nog eens in de winter moeten terugkomen, wanneer wolven veel beter zichtbaar zijn door de witte sneeuw.


Bij de Yellowstone canyon hebben we een stukje gewandeld om al de watervallen te zien. Hier hebben ze precies geen water tekort. Het water stond ook verder in de rivier redelijk hoog en de beekjes zagen er eerder als kleine meertjes uit. Er ligt dan ook nog een beetje sneeuw op de bergen en er zal dus wel veel smelt water nog in het Yellowstone meer zijn, da nog allemaal weg moet via die smalle canyon. Uiteindelijk nog een paar keer in de file gestaan, toen we het park weer uitreden, want er stonden hier en daar nog herten te grazen en dan moest iedereen toch wel een foto nemen vanuit de wagen. Morgen nog een dag Yellowstone en Grand Teton. Geen idee of we internet hebben, het verslag volgt wel.

maandag, juli 06, 2009

Utah day 3: Byway 12 and capitol reef


Gisteren zijn we verder langs de scenisch byway 12 gereden. Dit was echt een heel prachtig stukje Utah. Zeer divers. Van landschappen waar de weg op een grote stenen ondergrond was aangelegd, door diepe rode canyons, bossen, kleine dorpjes, over een riggel, etc ... Voor iedereen die naar Bryce gaat, rijd nadien verder oostwaarts over de 12, richting Capitol Reef. Echt een heel mooi stukje Utah. Het is er ook lekker rustig, omda de meeste mensen snel even Bryce bezoeken en dan verder gaan naar Zion, of nadien naar een ander park.


Rond de middag zijn we dan Capitol Reef gaan bezoeken. Hier weer prachtige rode wanden, die langs de weg omhoog rijzen. De landschappen voelen vrij typisch aan voor wat iemand zich voorstelt bij het midwesten. Waarschijnlijk het gevolg van Cowboy films en road trip films. In Capitol Reef zijn we dan uiteindelijk via een onverharde weg door een Canyon gereden. Echt prachtig om de wanden langs beide kanten van de auto zo stijl omhoog te zien gaan. Nog impressionanter is om te weten dat deze canyon tot in de jaren 60, een belangrijke doorgangs route was van Zuid naar Noord Utah. In het visitor center konden we fotos zien van oude wagen zij aan zij in de rivierbedding in de canyon. Nu kan je er denk ik alleen nog maar met een 4x4 door.


We hebben een kleine wandeling in de canyon gemaakt naar een plek waar een hele hoop Settlers hun naam en datum in de rotsen hebben geschreven. De datums die wij zagen waren vooral van rond 1900.

zaterdag, juli 04, 2009

Utah day 2: Bryce National Park


Vandaag op tijd opgestaan (het helpt dat Pieter nog lichtjes met een jet-lag zit). Snel een broodje smeren voor het ontbijt en weg waren we. Het was maar 30 minutjes rijden naar Bryce en na nog 2 stops in Red Canyon, zijn we dan het park ingereden. We waren nog vroeg (naar Amerikaanse maatstaven) en dus gingen we met de wagen het park in. Dit wordt normaal sterk afgeraden en er rijden dan ook constant shuttle bussen rond, omdat parkeer plaats beperkt is.


Ik had ondertussen al door wat het weer patroon is voor deze regio en dus besloten we eerst een wandeling te maken en dan na onze lunch verder te gaan kijken en vooral gewoon te stoppen voor fotos te trekken. We zijn dan maar in Bryce canyon afgedaald, om al die mooie rotsformaties van dichterbij te zien (Queens Garden trail). Onderaan is er een connectie met de Navajo trail, die we dan weer omhoog genomen hebben. Het terug omhoog gaan viel goed mee. Het was stijl, maar daardoor kort en krachtig.


Nadien zijn we helemaal naar het uiteinde van het park gereden. Daar hebben we dan op ons gemak gelunched met onze botterhammetjes. Voordat de regen/onweersbui begon, zijn we nog de Bristle cone pine trail gaan verkennen. Dan weer terug naar de ingang van het park, waarbij we bij de gebruikelijke stopplaatsen snel even stopten voor een foto of 2. Gelukkig was de regen zeer plaatselijk en waren wij altijd op de juiste plaats op het juiste moment. Eenmaal het park uit, zijn we verder gereden over de 12. Echt wel een zeer mooie route, met zeer afwisselend rots landschap. Nu zitten we in Escalante, morgen via Capitol Reef naar Fish Lake, waar we hoogstwaarschijnlijk geen internet hebben.

vrijdag, juli 03, 2009

Utah day 1


De vakantie is uiteindelijk begonnen. Na vanochtend vroeg te zijn opgestaan, om zoveel mogelijk files te vermijden zijn we in een record tempo (voor ons toch) tot in Vegas geraakt. Waar we dan zo snel mogelijk door gereden zijn, verder richting Utah. Deze vakantie gaan we vooral Utah ontdekken, met een uitstap richting Yellow Stone.


Vandaag bestond vooral uit rijden, maar het landschap verandert en dus valt de hele rit best wel mee. We zijn de 15 blijven volgen tot in Cedar city, waar we dan de 14 hebben genomen naar Cedar Breaks national Monument. Een redelijk klein national monument, maar vooral geen toeristen, of nauwelijks. De hoeveelheid toeristen in de zomer in Zion National Park, de hitte en het feit da we het al eens in de Winter gezien hebben, heeft ons voor dit kleiner park doen kiezen. De uitzichten waren prachtig. Spijtig genoeg regende het af en toe eens, maar we hebben dus de paar buien door van de uitzichten kunnen genieten.


We zijn nu uiteindelijk bij onze eerste stopplaats geraakt, vlakbij Bryce. Morgen zullen we dus Bryce bezoeken en dan weer verder rijden over de 12. Een van de mooiste highways in the US, volgens ons boekje over Utah. Als er internet is, zullen we proberen af en toe een paar fotos te posten en misschien een kort verslagje.