vrijdag, juli 13, 2012

2 jaar + kinderen

Flashy (met ledjes) schoenen voor Nathan
Voordat ik ooit aan kinderen begon had ik de idylische gedachte dat ik voordat de kleine geboren zou worden, ik zo een mooie kinder kamer zou klaarmaken, zoals je die in de boekjes ziet. Een mooi bedje, dekentjes, knuffels overal, een mooi kleurtje op de muren en natuurlijk alleen maar educatief verantwoord houten speelgoed. Geen lelijke plastieke brol. Ook zou elk kledingstuk netjes uitgezocht geweest zijn, zeker niet zo van die 3 kopen voor de prijs van 1 kleren. Tuurlijk ging ik al die kleren netjes ophangen in een kast en opvouwen in schuiven (met mandjes in waar ik de kleren op leeftijd/grootte zou sorteren). Ik ben misschien geen kuis princess, maar ik zou het liefst alles netjes in dozen, mappen en dergelijke steken met labels op. Even tijdens de zwangerschap zelf heb ik nog gedroomd van zo een buggy, waar je ook een koets op kon zetten. Babies hoorden namelijk niet in auto stoeltjes te slapen.

Anderhalf jaar na Nathan zn geboorte had hij eindelijk zn eigen kamer. Een mooi kleurtje op de muren, maar meer als een bed met een ikea dekentje staat er niet in de kamer. Behalve 1 houten rammelaar is er hier geen educatief houten speelgoed in huis gekomen (en die houten rammelaar is een afdanksel van een andere baby). Veel plastiek, dat wel. Behalve de eerste kleertjes heb ik nauwlijks kleren voor Nathan moeten kopen en die eerste kleertjes waren vooral 3 kopen voor de prijs van 1. Gelukkig hebben Nathan en Rowan grootmoeders die graag leuke kleren kopen. Op kasten ga ik nog even moeten wachten, maar hopelijk tegen het einde van de zomer zullen ze er zijn. Momenteel zitten al onze kleren gedeeltelijk in ingebouwde kast, een valies en voor Rowan in een doos die in onze toekomstige klerenkast staat. Die buggy was veel te duur en zeker na Rowan ben ik overtuigd dat babies het liefst in hun auto stoeltje slapen. Een koets hebben we nooit gekocht, maar dat reisbedje is een van de best investeringen ooit.

Ik heb veel respect voor de mamas die het allemaal wel zo kunnen doen als ze gedroomd hadden. Hier zou ik zeggen dat tijd de grootste limitatie is. Ik heb de tijd niet om op zoek te gaan naar de kinder kleren, of speciaal houten speelgoed. Ik heb de tijd niet om al die leuke dingen uit te zoeken om hun kamer te decoreren (laat staan mijn eigen huis). Dus vergeef mij als de blog maar heel soms geupdate wordt of ik maar weinig fotos post op facebook. Het spijt mij vooral voor Rowan, dit ik niet de tijd neem om meer fotos te nemen. Geen tijd om met meer originele ideeen op de proppen te komen dan snel eens een foto te nemen als hij slaapt in zn auto stoeltje.