maandag, december 22, 2008

Strep throat

Tis even stil geweest. Zo niet al te veel na de laatste post, heb ik keelpijn gekregen. Maar ik ben geen watje en dus ging ik dat wel eens te baas kunnen met gewoon wat extra slaap en wat extra vitamientjes. Ik wist eigenlijk al wat het was, maar ik wou ergens dat het niet zo was (was niet de eerste keer dat ik dit soort keelpijn voelde). Als een stoere ben ik na een weekend keelpijn vorige week maandag maar om 5.30 naar San Diego vertrokken (ik moest aanwezig zijn op een bepaalde vergadering die ze natuurlijk vroeg in de ochtend hadden gezet). Tegen dinsdag, was het dus groot feest met lekker veel koorts. Na 3 dagen koorts, heb ik het stoer zijn opgegeven en ben naar de dokter gegaan. Gelukkig is het een lieve die mij niet belerend aankijkt en dan zegt da ik de volgende keer maar iets eerder moet afkomen. Sindsdien zit ik op een dubbel portie antibiotica voor 10 dagen. Ik het weekend niks anders gedaan dan slapen (en als ik dan al wakker was was ik lastig). Ik vermoed dat de antibiotica nogal straf zijn, want k ben wat misselijk en eten is nu niet mijn favoriete bezigheid (en iedereen die mij kent, weet dat dit echt wel erg is). Vandaag gaat het precies iets beter, dus ga ik de volgende 2 weken eens op mijn gemak van thuis werken. Toch wel handig als je werk vooral op een computer gebeurd.

donderdag, december 11, 2008

Mijn werk

En met mijn werk, bedoelen we Saskia's werk. Blijkbaar heeft een van de andere studenten een filmpje gemaakt en op youtube gezet. Ik heb geen idee of het filmpje er lang zal blijven op staan, maar voor de mensen die 8 minuten geek talk willen zien en een Tokamak langs de binnenkant:


maandag, december 08, 2008

Nieuws: F18 crash

Het is ondertussen uitgebreid in het nieuws geweest. Voor een keer was ik op de hoogte voor het gebeurde. De plaats van het ongeluk is een 10tal huizen verwijderd van het huis waar ik mijn eerste 6 maand op UCSD gesleten heb. Ik woonde beneden in de vallei, en wandelde elke dag langs de school, waar de piloot op het baseball veld terecht is gekomen. De huizen bovenaan de heuvel zijn de getroffen huizen, waar spijtig genoeg ook slachtoffers gevallen zijn.

Ik heb het zien gebeuren. Op maandag heb ik regelmatig lunch in de cantine omdat ik te lui ben om eten vanuit LA mee te nemen. Vandaag was ik dus ook in de cantine. We waren allemaal nog gewoon aan het napraten, toen iemand zei: That plane is going to crash. Ik draai mij om. Ik zie 2 bruine rookpluimen, een straaljager die duidelijk onder een verkeerde hoek probeert te landen. Iets later zie ik dat de zwarte stip die ik zag nu een parachute open heeft. Dan verdween de vlieger achter een hoog gebouw en dan was het naar mijn gevoel lang wachten voordat de rookpluimen zichtbaar waren. Alles gaat zo snel en toch in slow motion. Vanwaar wij zaten dachten we dat de vlieger nog net de airbase bereikt had, maar door het nieuws te volgen dat langzaam (en vaak foutief, sinds ik het had zien gebeuren kon ik dat wel beoordelen) binnenkwam, wist ik dat het in mijn oude woonwijk neer gestort was. Blijkbaar had de piloot geprobeert van de jet nog in de canyon te laten terecht komen (het was bijna gelukt, dit waren de huizen op de top van de heuvel vlak voordat de canyon begint). Geen fotos want op zo een moment denk je daar niet aan. Een aantal collegas hebben met hun gsm proberen een foto te nemen, van de rook.

zondag, december 07, 2008

1.79

1.79 dat is hoeveel wij momenteel betalen voor een gallon benzine. In de 2 jaar dat we hier nu al rond rijden is het de eerste keer dat we onder de 2 dollar betalen. De voorbije winters was het laagste misschien 2.30. In vergelijking met wat we tijdens onze roadtrip betaald hebben (4.50) is dit spot goedkoop (en in vergelijking met europa ook). Toch stond er precies geen volk aan het tankstation. Deze zomer was het regelmatig aanschuiven, waarschijnlijk omdat het een van de goedkoperen in de buurt was.

We waren weeral eens in de Target, dit keer voor een fietslamp voor Pieter. Elke keer als we daar zijn kan ik het niet laten om ook eens bij de keuken spullen te gaan kijken. Dit keer stond er een Crock pot in de reclame en ik wil al even zoiets in huis halen. In het weekend kan ik natuurlijk al mijn stoofpotjes gewoon op het kookvuur maken. Maar de crockpot lijkt mij wel handig voor als we eens een dagje gaan wandelen, dan kunnen we 's avonds nog altijd van lekker eten smullen, zonder dat ik moet koken. Ik vond het iets handig voor die dagen dat ik eens wat minder goesting heb om lang in de keuken te staan, vooral omdat Pieter graag stoofpotjes eet. Zoals je merkt, heb ik een hele lading aan excuses gevonden om deze kleine aankoop te verantwoorden. Ik heb de Crock pot gisteren dan ook direct uitgeprobeerd. Ik zou zeggen het eten had nog net iets langer dan 4u er mogen instaan, wat natuurlijk goed nieuws is voor als we er eens een lange namiddag op uit trekken.

zondag, november 30, 2008

Lang weekend

Ook dit jaar geen foto van een kalkoen. Dit is onze derde thanksgiving en ook dit jaar zijn we nergens heen gegaan en we hebben ook geen mensen uitgenodigd. Ik weet niet hoe het met andere mensen is, maar na een week conferentie heb ik altijd een hoop werk liggen dat moet gedaan worden. Daarnaast behoren we blijkbaar tot die rare wezens die hun job graag doen en dus wel een paar uur extra kloppen dan die 40 uren week. Als een gevolg houden we onze weekends graag rustig.

Dus ook dit jaar geen feestjes. Nee, gewoon rustig wat werken en af en toe de tijd nemen om wat te ontspannen. Geen uren in de keuken staan, geen lawaai van andere mensen die langzaam zat aan het worden zijn, geen problemen om de laatste mensen buiten te zetten zodat je zelf uiteindelijk na snel wat opruimen in je bed kan kruipen. Noem mij asociaal maar na een week conferentie die bijna uit niks anders dan netwerken bestaat, kon ik de stilte en mijn nachtrust best apprecieren.

Oh, de nieuwe bond film zijn we gisteren gaan zien. Zeker niet zo goed als de vorige. Er zat nogal weinig verhaal in, maar ik heb al slechtere bond films gezien. Hopelijk is dit zo een tussen film en is de volgende een stuk beter. Sorry dat er momenteel weinig te melden valt, maar alle graphics mensen weten dat siggraph langzaam dichter komt. Ookal heb je in mijn onderzoeksgebied niet direct zulke grote deadlines, ik heb toch een aantal projecten die echt af moeten voor de kerst vakantie (details zal ik iedereen besparen :)).

maandag, november 24, 2008

Business travel

Het was ons weer eens een weekje. Ik vermoed dat het in de toekomst alleen maar erger zal worden. Zowel Pieter als ik moesten voor ons werk weg. Ik richting Dallas voor een conferentie van een week, Pieter naar Munchen voor een paar dagen.

Mijn conferentie is de jaarlijkse hoogmis van alles wat ook maar te maken heeft met plasma fysica in Amerika (dit jaar in Dallas). Na een jaartje onderzoek, weet ik zoal wel wie wat doet in mijn specifiek domein, dus voor die presentaties/posters moet ik niet direct gaan. Maar je gaat voor al die andere projecten die dicht bij je onderzoek aanleunen, maar toch niet hetzelfde zijn. Zo kan je ideeen opdoen. Maar vooral is dit een netwerk meeting. Iedereen vanuit de hele VS is hier, dus al je tijd tussen de meetings door wordt met netwerken doorgebracht. Als een gevolg zijn de dagen lang en zeer vermoeiend. Ik was dan ook enorm content toen ik vrijdag avond terug thuis was en dat ik even tegen niemand moest praten. Gewoon stilte geen mensen, kon ik mijzelf nog eens horen denken. Hoe graag ik wel eens een stapje in de wereld zet, soms is er niks zo fijn als een rustig weekend thuis.

Pieter was terwijl ik in Dallas was naar Munchen vertrokken. Een of ander meeting van een conferentie (voor details moet je bij Pieter zijn). Zondag kon ik hem dan uiteindelijk van de luchthaven afhalen. En 's avonds heb ik em maar verwend met stoofvlees en frietjes. Dan had em een reden om wakker te blijven tot na het eten :) . Deze week is het Thanks giving, maar ik heb 3 deadlines nog voor kerst en ik denk dat het Pieter ook druk is. Dus vakantie of niet, wij blijven braaf doorwerken (onderzoek is nu eenmaal een van die jobs die je niet op je werk kan achterlaten en die er ook geen rekening mee houden wanneer het nu wel of niet vakantie is).

dinsdag, november 11, 2008

Nieuwe ervaring

Voor alles is er een begin. Zo ook voor mij vandaag. Er zijn een paar dingen die moeder natuur goed voor mij heeft geregeld: mijn haar (niet te dik, lekker veel en behalve snel vettig, vraagt het geen onderhoud) en dan mijn tanden.

Tandartsen heb ik nooit veel bezocht en toen we nog maar pas in Amerika waren, ben ik een keer geweest om Pieter gezelschap te houden, die weer eens last had van gaatjes. Toen k dus vorige week last kreeg van mijn wijsheidstand, schudde ik het eerst af als groei pijnen (deze tand is sinds deze zomer door het tandvlees aan het komen). Spijtig genoeg voor mij, hielpen tanden poetsen en goed flossen niet. En dus na jaren lang verzet van mijn kant, was het verdict voor mij al duidelijk nog voor ik de tandarts zag, de tand zou getrokken moeten worden (jaren geleden hadden ze mij al eens verteld da k waarschijnlijk al mijn wijsheidstanden ging moeten laten trekken, maar omda k er geen last van had, heb k het natuurlijk niet laten doen).

Nu onze algemene tandarts gaan we veranderen. Tis een omhoog gevallen arrogant mens, die niet eens in je mond kijkt tijdens een consultatie. Weeral eens fotos voor niks, dan een diagnose zonder mij aan te kijken (man k wist ook dat dit tand eruit moest). Dan van mijn kant aandringen op een snelle doorverwijzing omdat ik pijn had (niet een maand wachten op papierwerk, omdat haar assistente het te druk heeft met haar nagels te verven). Uiteindelijk kon ik vrijdag na veel rondbellen, toen k eindelijk de doorverwijzing had, proberen een oral surgeon te vinden, die deze week tijd zou hebben. Een halve dag was ik zo kwijt, maar uiteindelijk toch een goede gevonden. Die was zo vriendelijk om mij te informeren dat de pijn die ervoor zorgde da k nauwelijks kon eten, door een infectie was (en dat allemaal via de telefoon, zonder mij te zien). Daarop ik weer de algeneme tandarts bellen, zodat ze mij antibiotica zou voorschrijven (zucht, nu moet ik de tandarts vertellen hoe ze haar job moet doen).

Nu lang verhaal kort. Na een paar dagen antibiotica kon ik mijn mond weer open doen en van eten genieten. En dat mijn mond open kon, kwam vandaag dus ook goed van pas. Voor het eerst in mijn leven heeft iemand verdovingsmiddel in mij gespoten (ja nog nooit gaatjes gehad of andere tand problemen, noch een beugel). En iets later hebben ze dan die tand getrokken. Het was absoluut niet pijnlijk en nu zoveel uur later, heb ik nog steeds geen pijn. Zeer te vreden en misschien da k dan binnenkort ook maar de ander laat trekken.

donderdag, november 06, 2008

Bezoek


Zucht, soms is er toch echt geen tijd om een blog bij te houden. Maar zoals voordien gezegd, hebben we eind vorige week en heel vorig weekend bezoek gehad van mijn ouders.


In een notendop zal ik proberen al de toffe dingen die we zoal gedaan hebben te vertellen. Woensdag avond (ja, een week geleden), ben ik mijn ouders op hun motel in La Jolla gaan afhalen om te gaan eten. Na eerst een glaasje witte wijn, zijn we dan naar The fishmarket, aan de haven in San Diego, vertrokken. Het weer speelde niet mee die dag (en een hoop andere dagen) om schone zonsondergang fotos te trekken. De beroemde mist kwam 's avonds meestal opzetten. In The Fishmarket hebben lekkere vis, kreeft en king crab gegeten (k eet heel graag kreeft en krab is mijn vader's nieuwe obsessie).

Spijtig genoeg moest ik de volgende dag weer gewoon werken, dus kon ik ze pas 's avonds weer ontmoeten. Dit keer zijn we in het gaslamp quarter gaan eten, in The red pearl (belgisch siggraphers herinneren zich dit misschien nog van vorig jaar). Allesinds was het ook nu weer zeer lekker eten, lekker asiaatisch fusie gerechten.


Vrijdag hebben we ons allen dan snel richting LA gehaast. Gelukkig maar ook, want iedereen vertrok een paar uur eerder naar huis omwille van Halloween. Eenmaal thuis (toch voor mij), zijn we dan richting West Hollywood vertrokken. Ik had mooie tickets voor Wicked gevonden en dit was het perfecte excuus voor mij om Pieter mee te slepen naar een musical (sinds ik van musicals houd en mijn ouders er ook wel graag eentje zien kon hij moeilijk nee zeggen). Ik had van vrienden gehoord dat het echt een goede musical was en ik moet ze gelijk geven. Er zat enorm veel humor in verwerkt.


Zaterdag had ik tickets voor de Getty Villa. Vorig jaar was ik daar te laat voor en toen we voor het eerst in LA waren in 1998, was de villa net gesloten voor renovaties en was het nieuwe grote museum nog maar net open. Tuurlijk, moest het juist dat ene weekend, die paar dagen dat mijn ouders op bezoek zijn, beginnen regenen (zie er is geen censuur). Nu na 1 stevige bui, was dat ook weer voorbij en konden we op ons gemak door de Getty Villa wandelen. Ik blijf die toch wel enorm mooi vinden. Dit keer had ik mijn eigen camera mee en daar heb ik dan ook gretig gebruik van gemaakt. De rest van de dag zijn mijn ouders er weer zelf op uit getrokken.

Zondag zijn we dan naar de Santa Ynez vallei gereden om wat van de lokale wijnen te proeven. Dit keer hadden we precies iets meer geluk met onze keuzes. Spijtig genoeg kost een goede wijn hier enorm veel geld en hebben we behalve een zeer speciale rode zoete wijn, niks gekocht. Maar de uitzichten waren prachtig, het gezelschap goed. Later die avond hebben we dan afscheid genomen en op maandag ochtend vroeg zijn ze dan naar de luchthaven vertrokken.

dinsdag, oktober 28, 2008

Nieuw speelgoed


Na vorige vrijdag rustig het appartement te kuisen, konden we eindelijk eens rustig van het weekend genieten. Zaterdag heb ik naast wat winkelen en eten klaarmaken eens echt niks gedaan en ik moest mij er niet eens schuldig over voelen.

Op zondag zijn we met de auto gaan rijden. We zijn naar Angeles National Forest geweest. We hebben daar in de lente al eens gewandeld, nu ging ik vooral om nieuw speelgoed te testen. We wouden wat op hoogte zitten, zodat ik wat vergezichten kon fotograferen met mijn camera. Pieter wist mij deze week namelijk te verrassen met een Polarisatie filter. De vergezichten vielen goed mee, niet het beste zicht ooit (dat was er eerder het weekend voordien), maar zeker niet het slechste. Ideaal om de filter te testen.

Deze week zal ook druk zijn. Mijn ouders beginnen langzaam in Zuid-California te geraken na hun road trip die in Seattle begon. Deze week komen ze in San Diego toe en het weekend zullen we in lala-land doorbrengen. Updates zullen volgen als er tijd is.

dinsdag, oktober 21, 2008

Tijd vliegt


En dan vooral in de weekends. Voordat we het weten is het altijd zaterdag avond en dan hebben we meestal echt nog niks speciaals gedaan. Deze zondag was het dus weer racen om alle wekenlijkse taken af te werken. De vorige weekends waren ookal zo druk, zodat er een volle maand was geduldig op mij lag te wachten.

Deze week moest k ook op Maandag al om 4 AM op het werk zijn. Dus werd het weekend nog wat extra ingekort, doordat ik al Zondag avond richting San Diego vertrok. Ik ben die maandag dan ook maar weer op tijd op het werk vertrokken, ik zag toch dubbel en gelijk wat ik zou doen, k zou waarschijnlijk toch opnieuw kunnen beginnen.

En dan het grote nieuws, ik ben na 6 maand nog eens tot bij de kapper geraakt. Ja, vandaag nog maar een snipper dag genomen. En vrijdag he, dan ben k ziek :) Dan kan ik eindelijk nog eens hopelijk een toffe post schrijven over al die leuke dingen die Pieter en ik zoal doen :)

maandag, oktober 13, 2008

Pot luck party


Het weekend is weeral eens voorbij gevlogen en dat zonder dat we elke avond stom dronken in ons bed lagen. Veel is er nog thans niet gebeurd. Ik heb vooral in de keuken gestaan, voor echte Manhattan Clam chowder (mijn favoriete soep sinds ik in de US woon) en een echte limburgse vlaai. We waren namelijk uitgenodigd op een afscheidsfeestje van een collega van Pieter en het was ala Pot luck, dus moesten wij iets meenemen. Ik heb dus van de gelegenheid gebruik gemaakt van abrikozen vlaai te maken en uit te testen op een hoop Chinese vrijwilligers (ok, er was geen echte chinees daar, dit is bij wijze van spreken he).

Ook is het echte zomerse weer voorbij. De oceaan is terug koud, de wind is vorig weekend gedraaid. Een heel weekend harde koude oceaan wind. We konden eindelijk de bergen nog eens zien. Nu zitten we met het omgekeerde, Santa Ana winden : Hete winden vanuit de woestijn (Aangenamer dan die koude winden, maar ...). Natuurlijk brand het dus ondertussen weeral. Dit keer in Angeles National Forest.

zondag, oktober 05, 2008

Domestic blizz



Het leven kabbelt hier rustig verder, soms al wat sneller en hectischer dan anders. Na onze kleine vakantie begin september hebben Pieter en ik het heel druk gehad met werk. Als een gevolg dus geen fantastische posts over ons super sociaal leven en allerlei overdreven sportieve activiteiten.

Als we in het weekend niet aan het werk zijn, of eens een dagje echt lekker niks doen, is er altijd nog een appartement om te kuisen. Kleren om te wassen en strijken. Natuurlijk moet er ook nog gekookt worden, brood gebakken worden en soep voor Pieter klaar gemaakt worden om een week zonder mij door te komen. Of om het beter te zeggen, tis niet omdat je aan de andere kant van de wereld woont, dat elke dag vakantie is en je een hoop super spannende dingen doet waarmee je een blog kan vullen. Vandaar dat het hier soms een beetje stilletjes is, want het leven is maar gewoontjes.

zondag, september 21, 2008

Op en af naar het Noordoosten

Vorige woensdag ben ik vertrokken voor een 2 (en een halve) dag blitzbezoek naar het Noordoosten van de V.S. Meer specifiek naar Hanover, New Hampshire. Als je al verwart bent door de naam, dan zal het niet beteren door te weten dat het vlakbij Lebanon ligt, en dat ik vloog op Manchester waar ik een auto huurde om naar Hanover te rijden (ongeveer anderhalf uur). Hanover ligt vlak bij de grens met Vermont. Hier onder zie je een foto van de grens (een brug over een rivier):


De natuur in New Hampshire is zeer mooi; groen en heuvelachtig. Blijkbaar had ik ook het goede weer uit L.A. meegenomen, want naar verluid was het bijzonder mooi tijdens mijn verblijf . Het was 19 graden overdag, en in het zonnetje was het zeer aangenaam. In de schaduw daarentegen was het ongelooflijk koud. Ze hebben me verteld dat het tijdens de winter -30 kan worden... brrr.


Helaas was het geen vakantie uitstap, anders was ik zeker gaan wandelen, maar was ik daar om een collega te bezoeken op Dartmouth college, een van de befaamde Ivy League universiteiten van de V.S. (welliswaar het kleinste van de 8). Hieronder een foto van de campus:


Omdat mijn vlucht pas zaterdagnamiddag laat was, heeft een studente me zaterdag voormiddag toch nog wat kunnen tonen van Hanover en omstreken. Moest het er niet zo koud zijn in de winter (hoera voor Californie), dan zou het een fantastische omgeving zijn om te wonen.

donderdag, september 18, 2008

Home alone


Deze ochtend vroeg heb ik Pieter aan de luchthaven af gezet, om naar een midden van nergens te gaan: De grens van New Hampshire met Vermont.

Ik werk dus deze week thuis in LA. In tegenstelling met de vorige keren dat ik dit deed, schijnen de mensen vanuit San Diego mij nog steeds te vinden. Constant emails met meer werk en daarnaast telefoon en hele skype sessies. Ik dacht eindelijk eens wat werk te verzetten op een paar projecten door mij af te zonderen, maar het lukt precies toch niet goed.

De bovenste foto is nog van onze roadtrip begin Juli. Om terug van te gaan dromen met al het werk hier. Maar ik moet niet klagen, ik doe het graag.

vrijdag, september 12, 2008

Grappig

Heel kort:

http://hasthelargehadroncolliderdestroyedtheworldyet.com/


Jaja, soms hebben physici (kan ook gewoon een ander soort nerd zijn) ook een beetje gevoel voor humor.

dinsdag, september 02, 2008

Lang weekend : vakantie sequoia national park

Vorig weekend was het labor weekend. Ideaal om er nog eens een lang weekend op uit te trekken. Ons oog was gevallen op Sequoia National Park an King's canyon. Trouwe lezers weten dat dit niet onze eerste bezoek is. Dit keer gingen we vooral om te wandelen. Ook had ik gekozen om dichter bij de Noord ingang te overnachten, omdat ik dit keer King's Canyon wou gaan zien. Ik had er enorm veel goede dingen over gelezen.


Op vrijdag zijn we er op ons gemak heen gereden en hebben we onze eerste korte wandeling gemaakt in de buurt van General Sherman. Nadien rustig naar ons Motel gereden en dan op ons gemak in een van de 2 restaurantjes iets gaan eten. Dan vroeg het bed in zodat we de volgende dag op tijd kunnen gaan wandelen.

De volgende ochtend zijn we gaan wandelen in Sequoia National Forest, Redwood canyon trail (voor de geinteresseerden). Je moet via een dirt road diep het bos in rijden en dan ga je wandelen op een pad, waar je niemand anders tegen komt. Met alle bordjes over active beren, zag je ons bij elk geluidje wel hard om ons heen kijken. Maar geen beren. Natuurlijk moest ik na al die jaren wandelen toch eens vallen. Gelukkig niks te ergenstig. Een gezwollen scheenbeen en wat pijn bij het bergaf wandelen en een paar schrammen. Gelijk een 'echte' ben ik braaf door wandelen. Alleen hebben we de wandeling iets korter gemaakt dan normaal, om zeker te zijn. Die dag hebben we ook het eerste zicht gehad op King's canyon.


De volgende dag zijn we King's canyon ingereden. Dit was echt enorm impressionant. Helemaal anders dan Yosemite, maar daarom niet minder mooi. Veel minder toeristisch. Het grote probleem is, dat er maar weinig langer dagwandelingen zijn. De meeste wandelingen zijn ofwel zeer kort, ofwel meer daagse wandelingen. Volgens mij zijn die laatste prachtig, maar niks voor ons (geen doesj en zacht bed op het einde van de dag). We hebben gekozen voor een wandeling naar Misty Falls. Helemaal anders dan de vorige dag, maar ook weer prachtig. Spijtig genoeg lagen er op een steen vlak voor Misty Falls 2 niet al te schone dames in bikini, die dus het zicht voor een goede foto compleet verpesten. Op terugweg zijn we nog gestopt om een grot te gaan bezoeken. Als je de grotten van Han gewoon bent, dan was dit toch maar klein en pittepeuterig.


De laatste dag gingen we nog gewoon snel een korte wandeling doen naar een andere waterval. Deze wandeling was volgens ons boekje zeer toeristisch. Nu waarschijnlijk omdat de waterval uitgedroogd is, viel dit al bij al nog mee. Op de terug weg van de wandeling zijn we langs een zwarte beer gewandeld, die op zo een 10 min van het pad stond. Gelukkig was hij niet in ons geinteresseerd en konden we 'rustig' door wandelen. Iets verder kwamen we nog 2 herten tegen, die weeral rustig door bleven grazen toen we op een 10m van hen voorbij wandelenden. Voor een korte toeristische wandeling was dit een aangename verrassing. Het probleem is wel dat we nu al niet meer opkijken van een eekhoorn. We zijn zo verwend over de dieren die we hier tegenkomen, dat we van sommigen echt niet meer opkijken.

zondag, augustus 17, 2008

Olympische spelen

Zucht,

wat mis ik Europa toch als het gaat over coverage van de Olympische spelen. Een je hebt hier alleen maar de keuze uit NBC en dan nog eens NBC (+ een paar andere kanalen maar die zijn ook tijdelijk NBC en de variatie is echt miniem). In Belgie of Luxemburg had ik altijd de keuze uit verschillende kanalen van verschillende landen die 24/24 7/7 met af en toe wat nieuws ertussen de Olympische spelen brachten. Hier is dat dus niet 24/24 7/7.

Dan is alles hier in Californie ook nog eens met 3 uur vertraging op de televisie. Het neemt de hele spanning weg uit de wedstrijden, want ondertussen ken ik natuurlijk de resultaten al via het net. De oostkust daar en tegen kan wel 'live' kijken. Het meest hatelijk vind k dat ze op de televisie dus constant zetten dat het live is, dat is gewoon 'bullshit'.

Nu k zou dus ook via de NBC website kunnen volgen, moesten ze niet beslist hebben met software te werken die alleen maar voor Windows programmas beschikbaar is (en aangepast voor Mac, moet wel hier in de US).

En dan nog, naast de top sporten op de Olympische spelen (turnen, zwemmen en atletiek), kijk vooral graag naar sporten die ik anders nooit kan zien. Dus eerlijk gezegd interesseert basketball, voetbal, baseball, softball, etc ... mij eigenlijk niet echt veel.

Ik had en vermoeden dat het gene vette ging zijn en spijtig genoeg heb ik gelijk gekregen. Nog 1 week te gaan.

zondag, augustus 10, 2008

Druk


Het is weeral even geleden dat we nog gepost hebben. Maar het is dan ook enorm druk. Pieter heeft volgend week weer de siggraph conferentie. Ik ben al een paar weken monster dagen aan het kloppen en dat niet eens voor mijn eigen deadlines.

De weekends zijn ook niet echt rustig. Vorig weekend zijn we met Pieter zn collegas in de Santa Monica Mountains gaan wandelen. We hadden er precies de warmste dag uitgekozen. Het was maar 10 km met een paar stevige klimmetjes (natuurlijk in de blakende zon). Na deze wandeling in de hitte zijn we allemaal naar de kust gereden. De eerste plaats waar ze drank verkochten zijn we gestopt, hebben we allemaal nog wat te drinken gekocht en dan allemaal de oceaan in. De meeste hebben het gehouden bij pootje baden. Een perfecte afsluiting van de dag.

Dit weekend moet Pieter het hele weekend werken en zijn Bart en Sofie even langs geweest. We zijn dan sushi gaan eten en zoals gewoonlijk heeft Pieter zondag ochtend zijn Pannenkoek-bak-skills getoond. Ik hou mij bezig met zoveel mogelijk was te doen en te strijken. Wat wel meevalt, nu ik tussendoor naar de olympische spelen kan kijken. Maar ik moet wel zeggen, dat ik het beter vond in europa. Waar ik dan eens bij de duitsers, de holanders, eurosport, de fransen en ook de engelsen kon gaan kijken. Hier heb ik maar 1 echte keuze. Er ligt hier ook op de alternatieve kanalen de nadruk op groepsporten, terwijl die mij meestal iets minder interesseren.

woensdag, juli 30, 2008

Aardbeving

Na bijna 2 jaar wachten, was het dan vandaag zover: de eerste aardbeving die we konden voelen. En het was een serieuze: 5.4 op de schaal van Richter. Het epicenter lag in Chino Hills. Als trouwe lezer van deze blog kan de naam Chino Hill een belletje doen rinkelen. Een aantal maanden geleden zijn we daar nog gaan wandelen. Hoe dan ook, Chino Hills ligt op een 60tal km van West LA. Op het moment van de aardbeving was ik op het werk (5de verdiep). Op een bepaald moment begon alles te rammelen, en de schudden. De gym ligt juist achter mijn bureau, en dacht ik in eerste instantie dat een of andere idioot daar wat te hevig bezig was. Toen dat bleef duren, ben ik de gang in gegaan. Die schudde ook. Tegen dan begon ik toch te vermoeden dat het wel eens wat meer dan een over(l)ijverige Amerikaan in de gym kon zijn. De rest van mijn toch wel lichtjes gestoorde collegas stonden ook allemaal in de gang te lachen enzo. Uiteindelijk kwam er dan iemand paniekerig langsgevlogen om ons naar buiten te jagen. Tegen dat we buiten waren, was de aardbeving gedaan. Het heeft dan nog even geduurt voor we terug naar binnen mochten, en een paar uur eer de lift terug werkte. Op zich was het wel een vreemde ervaring. Je zit in een betonnen gebouw, en alles schud heen en weer. Zeer vreemd. Saskie heeft het ook heel lichtjes voelen trillen in San Diego. Anyway, wat heeft Pieter geleerd; de volgende keer dat er nog eens een aardbeving is, mag ik niet vergeten te saven voor ik naar buiten ga.

zondag, juli 27, 2008

Rare amerikanen

Na hier 2 jaar gewoond en geleefd te hebben, hebben we al vaak een hoop rare dingen gezien. Aan sommige dingen raak je gewoon, niet dat je het gedrag overneemt, maar je kijkt er al niet meer van op (RV met een hummer er achteraan aan vast etc ...).

Maar tijdens de road trip is ons weer iets opgevallen. Als een Amerikaan op vakantie gaat, neemt hij echt zn hele hebben en houden mee. Dus dan is er vaak geen plaats niet meer voor de zeer grote zwemband, waar je in kan zitten terwijl je de rivier afdopperd. Waarom is er nu geen plaats voor deze grote zwemband, ale dat is toch gewoon wat plastiek dat je snel ergens tussen schuift. Maar nee, blijkbaar besefte deze familie niet dat je dit ding ook onopgeblazen kan transporteren, en dus zit de zwemband opgeblazen en al vast boven op de auto. En dan maar klagen over de hoge benzine prijzen.

Zo kwamen we in death valley ook mensen tegen met een kano bovenop hun wagen. Volgens ons komen ze een aantal jaren te laat om nog een zee te vinden in death valley.

En dan iemand op het werk die nu al 2 weken een zeekano meesleept bovenop zn wagen. Ik vraag mij nog steeds af wat het nut is van een zeekano mee te hebben naar het werk. Ik ben ook aan het bijhouden, hoe lang het duurt voordat hij zonder zeekano komt. Maar sinds de prijzen van de benzine weer langzaam dalen hier, zal het niet voor direct zijn.

zondag, juli 20, 2008

Roadtrip: Yosemite


Op onze voorlaatste dag, zijn we dan yosemite ingereden. Terwijl we aan het plannen waren voor de roadtrip had ik ontdekt dat er een hoop mooie wandelingen zijn die starten langs Tioga road en die dan richting vallei gaan. Zo kan je prachtige uitzichten hebben op de vallei, vermijd je massa toeristen, was overnachten goedkoper en moesten we niet eerst een zwaar stuk bergop wandelen vanuit de vallei.


Ons oog was uiteindelijk gevallen op een wandeling naar de North Dome. Die ligt recht tegenover half dome. Het was weeral eens een zeer warme dag. We hebben allerlei zijwandelingen gemaakt om elke keer een nog mooier zicht te hebben. De wandelpaden waren goed aangeduid en met meer water en misschien nog iets eerder starten hadden we naar de top van de yosemite falls kunnen wandelen. Toen we terug reden kwamen we in een stevige plensbui terecht, dus misschien toch maar goed dat we niet nog een paar uur extra gewandeld hebben.


's avonds voor de 2de keer gaan eten bij Bodie Mike's BBQ. Goed bbq eten, eerlijke prijs en flesje lekkere witte wijn. De volgende dag gingen we vooral naar huis rijden en we hadden niet al te veel dingen gepland. De enige dag dat ik dus niet check hoe het met de wegen zit, staan we plotseling stil op de 395 zuidwaarts. Het beweegt langs geen kanten en juist als ik wat water uit de koffer wil pakken, komt er een motorrijder, de motorrijders voor ons inlichten dat alles stil staat voor de komende 4 mijl. Alleen motards konden door. Toen hebben Pieter en ik de beslissing genomen van om te draaien en een groot stuk om te rijden en dan via Death Valley terug naar huis te keren. Een andere mogelijkheid was er niet echt, want de 395 ligt daar wel zeer eenzaam met langs 1 kant zeer stijle hoge bergen en dus geen wegen en langs de andere kant een paar kleine gebergtes en dan death valley. We hadden toch tijd en genoeg eten en drinken bij. Achteraf bleek er een groter modderstroom de weg te versperren en heeft iedereen daar nog een paar uur stil gestaan. Ik ben deze week op het werk te weten gekomen, dat een aantal van mijn collegas ook in dezelfde file stonden en dan ook maar dezelfde beslissing hebben genomen.

dinsdag, juli 15, 2008

Roadtrip: Bodie state park


Na Lake Tahoe, zijn we weer via een hoop scenische routes naar Mono Lake vertrokken. Vlak voor Mono Lake is er de afslag naar Bodie Historical State park. Dit is een gost town, een oude mijn stad. Hier woonde vroeger 10.000 mensen, maar door 2 branden is het grootste gedeelte van de stad verdwenen. Toch is dit een van de best bewaarde gost towns in California.


Het was zeer interessant te zien, hoe in een zekere zin, de huizen die we in LA zien staan, eigenlijk niet veel veranderd zijn ten opzichte van vroeger. Ja, ze zijn groter geworden, maar de indeling is nog hetzelfde en de 'front porch' of de voortuin is nog steeds belangrijker dan een stukje prive tuin achteraan.


Je kon in het stadje allerlei prachtige details ontdekken, zoals coca-cola flesjes, of een blik soep. Ook stonden er nog een hoop prachtige meubels, een orgeltje in de kerk, een aantal prachtige oude kookfornuizen.


De mijnen zelf zijn gesloten en ook het terrein waar de oude schachten liggen, waarschijnlijk omwille van instortingsgevaar. Iedereen die in de buurt is moet zeker even omrijden. Een klein stuk van de weg ernaar toe is een dirt road, maar we hebben zelfs RVs zonder problemen zien rijden (ik weet wel niet hoe hard al de borden enzo rommelden).

maandag, juli 14, 2008

Roadtrip: Lake Tahoe


Het weer was de volgende dag nog steeds uitzonderlijk warm en omdat ik met het ergest ochtendhumeur ooit was opgestaan, had ik echt geen goesting om te gaan wandelen. Daarnaast, moet ik heel eerlijk bekennen dat van alle plaatsen die we gingen bezoeken deze trip, Lake Tahoe, mij het minst aantrok. Het leek mij een logische tussenstop.

Pieter heeft mij dus mogen meeslepen. Omwille van mijn prachtig humeur hadden we dan ook geen lunch mee en maar 1 fles water. Wat eenmaal we goed aan het wandelen waren en weet ik wat voor vrolijke chemicalien het ochtendhumeur verdreven was het echt prachtig. Ik had er spijt van dat we zonder lunch en met maar 1 fles water vertrokken waren. Ik heb zo een vermoeden dat het er prachtig was en dat we daar op ons gemak gewoon een uurtje van de natuur hadden kunnen genieten aan een van de vele kleine meertjes.


Nadien nog naar de cascades gaan kijken. En ik moet zeggen, dit ene dagje heeft ervoor gezorgd dat ik ooit nog wel eens graag terug zou gaan naar Tahoe. Al was het maar om die ene wandeling af te maken en van de meertjes te kunnen genieten.

Ahja, voor de computer nerds, we zijn een familie lid van de beroemde Claude Shannon tegengekomen. Voor zo ver wij het konden verstaan zijn zoon. Allesinds was het zeer interessant om met hem een babbeltje te houden. Zo zie je maar wie je al wandeld tegen komt.

zondag, juli 13, 2008

Roadtrip: Lassen naar Tahoe


Na een dag Lassen was het alweer tijd om verder Zuidwaarts te gaan. Langzaam op terug weg naar huis, maar dan via allerlei mooie stopplaatsen. Ook vandaag reden we vooral door national forest grondgebied en hadden we weeral geluk met de branden en afgesloten wegen.

Halverwege vonden we met ons wandelboek over Californie een mooie zeer korte wandeling naar een waterval. Perfect om onze benen te strekken.

Dan verder naar Tahoe. Spijtig genoeg voor ons stond de wind zo dat de brandlucht over Tahoe hing. Dus weinig mooie vergezichten. Daarnaast was het ook ongebruikelijk warm, zo een 33 graden. Nog snel naar het strand gewandeld, maar beslist dat het te warm was. 's avonds dus maar naar de cinema geweest, waar we Wall-E hebben gezien in een lekker koele ruimte.

zaterdag, juli 12, 2008

Roadtrip: Lassen Volcanic Park


Op 8 juli, was het dan tijd voor een dagje lang rond en om vulkanen te hangen. Dit park was echt super interessant en meeste Californianen zijn er nog nooit geweest, laat staan dat ze weten dat er in California actieve vulkanen zijn. Die net als Mount St Helen kunnen uitbarsten en dan omwille van het feit dat de omgeving meer dicht bevolkt is, een catastrophe kunnen veroorzaken.

We wouden zoveel mogelijk verschillende dingen in het park zien en hebben dus verschillende kortere wandelingen gemaakt (max. 2u elk). De eerste wandeling zal Pieter niet snel vergeten en we weten nu dat rotte eieren geur hem niet goed bekomt. Hier vindt je warm water bronnen, bubbelend modder, stoomgaten en nog meer wel ruikend spul :). Het was zeker de moeite waard om gezien te hebben.


De volgende wandeling was naar een prachtige waterval. Waar je ook de minder ruige kant van een vulkaan kon bekijken. Langs het pad vond je ook verschillende prachtige bloemen terug. Ook hebben we ons eerste wilde hert hier in Californie gezien (in luxemburg kom je ze bij ons thuis in het bos wel vaker tegen).

Dan nog een korte wandeling door desolation wilderness. Waar mooi stond uitgelegd wat er gebeurd is tijdens de laatste grote uitbarsting in 1915. Toch wel indrukwekkend dat die stenen zo ver vliegen/rollen. Ook hebben we geleerd hoe veel Meadows ontstaan. Dit zijn namelijk oude meertje die langzaam dichtgeslipt zijn, waar dan eerst gras en bloemen op groeit, maar waar uiteindelijk ook weer bomen groeien.


Voor de laatste wandeling hebben we het park eerst verlaten, om dan het park via een 'dirt road' weer binnen te rijden. Ik had mooie fotos gezien van cilinder cone en ook de painted dunes. De hele wandeling hebben we op een soort as/steen combinatie moeten doen. We hebben ook ons eerste lava beds gezien. Allemaal zeer indrukwekkend.

Roadtrip: Redwoods naar Lassen volcanic


View Larger Map

Na een hoop goede raad van wat 'locals' hebben we besloten van niet de korste weg naar Lassen Volcanic park over de 299 te nemen. Bovendien wist ik niet zeker of deze highway alweer open zou zijn (2 dagen geleden waren we aan de oprit voorbij gereden en was 299 afgesloten omwille van de branden).

Dan maar nog verder Noordwaarts, een klein stukje Oregon in. En weer terug naar California. Vandaag werd de dag van de Road works, waarbij we altijd de Pilot car moesten volgen. We hebben elke keer geluk gehad en max. 5 minuten moeten wachten (we zouden de volgende dag in Lassen ontdekken dat de Pilot car maar elke 30 minuten reed, wat op zich geen probleem is, zolang je het maar weet).


De hele dag hebben we door verschillende National Forest gereden, het ene vergezicht al mooier dan het andere. Of naast wilde bergrivieren. Vanuit de auto is het moeilijk om dat allemaal mooi in beeld te brengen. Noord Californie is eigenlijk een groot National Forest.

Wat ons ook opviel al sinds we San Francisco verlaten hadden, was de hoeveelheid bloemenpracht langs de kant van de weg. Allemaal wilde bloemen in de mooiste kleuren.

We hadden graag de hele 89 afgereden, maar onze gps en onze kaart waren het niet eens over welke afslag we moesten nemen en dus zijn we maar lichtjes anders gereden. Vanop de 299 konden we de eerste rookpluimen niet al te ver van ons vandaan zien opstijgen. Maar toen we Lassen Volcanic Park uitreden op de 36 en we echt recht op recht richting een zeer grote opstijgende rookpluim reden, kregen we het toch even benauwd.

Natuurlijk hielp het niet toen we 's avonds gingen uit eten aan het meer in Chester, dat we vanuit het zuiden nog meer rook zagen binnen trekken. Het is voor Pieter en mij een onrustige nacht geweest, waarbij de minste rookgeur ons alert maakte. Gelukkig zag het er de volgende dag voor onze regio een stuk beter uit.

donderdag, juli 10, 2008

Roadtrip: Redwood National Park


Omdat wij nogal zot zijn van bossen en wandelen, nog een extra dagje Redwoods kijken. Het zou ook onze eerste dag dirt road driving worden. Naast het Redwood National Park is er ook nog een aantal State Parks en bijna alles is gratis. In de parken zijn een hoop kiezelsteen wegen, waar je nog meer het gevoel hebt echt tussen de bomen door te rijden. Vaak staan de bomen zo dicht, dat de weg tussen 2 bomen te smal is voor een RV om door te rijden.


We hebben ervoor gekozen om het boyscout trail te wandelen. Een wandeling tussen de magestieuze redwoods naar een waterval en weer terug. Na een gezellig picknick tussen deze bomen zijn we dan naar een ander park gereden, dat aan de kust lag (in de ochtend was de kust weeral in mist gehuld, maar in de namiddag was deze weer weg getrokken). Ook daar weer een wandeling tussen de Redwoods (misschien eentonig, maar elk park is anders. Sommige parken hebben nauwelijks planten laag bij de grond, andere hebben massas groene varens en dan heb je sommige waar bloemen tussen de bomen groeien). Hier kan je ook elken tegenkomen (gelukkig alleen vanuit de auto gezien). Uiteindelijk zijn we dan via de kust dirt road terug naar ons Motel gereden.

Roadtrip: Redwood highway


Na een nachtje slapen in San Francisco waren we al weer vroeg op (geen gordijnen die de hele ramen bedekken) en weer op weg Noord waarts.

Eerst via de 1 naar de Muir Woods voor onze eerste blik op een aantal Redwoods. We hebben er ook gebruik van gemaakt om een nieuwe America the Beautiful pas te kopen. Nu kunnen weer overal binnen waar National staat in geschreven. Dan verder langs de 1, waar we weer een prachtig zicht hadden op de gewoonlijke mist. Dan uiteindelijk maar de 101 op, om wat sneller richting noorden te geraken.


Op weg naar Humboldts hebben we voor het eerst wat rook gezien van de branden en ook wat blusvliegtuigen en ook af en toe rook het wat verbrand, maar geen directe rookpluim of brandhaard zichtbaar. Vlak voor Humboldts zijn we dan gestopt bij iets dat eruit zag als een echte Amerikaanse bar, met dansvloer en een restaurant. Waar we uiteindelijk Mexicaans aten, het beste Mexicaanse eten tot nu toe (dat we daarvoor zo ver Noordwaarts moeten gaan). Humboldts was prachtig. Het voelde veel groters aan dan de Muir Woods. Waar je ook keek grote magnifieke Redwoods. En dan via de avenue of the giants, rijd je tussen die enorme bomen.

Maar we waren nog niet bij ons doel, Redwood National Park, nog een 2 uur verder naar het noorden. We sliepen in Klamath, echt wel de boeren buiten: 1 tank station, een paar motels, RV resorts, campings en misschien 100 huizen en dan 1 restaurant dat natuurlijk stampvol zat, dus moesten wij een klein stukje rijden om nog wat eten te vinden die avond.

woensdag, juli 09, 2008

Roadtrip: San Francisco


Nu we even in de beschaafde wereld zijn, kan ik een paar fotos en een klein verslagje van de Road trip updaten.

We zijn op the 4th of July richting San Francisco vertrokken. We hebben ervoor gekozen om de saaie rit over de 5 te doen, sinds de 1 op verschillende plaatsen door branden is afgesloten en dat over de 1 rijden je eigenlijk 2 dagen nodig duurt.


In San Francisco sliepen we in de jeugdherberg in de Marine Headlands. Waar we direct van het bekende koude, winderige en foggy weer konden genieten. We zijn nog even door Sausalito gereden, waar alles vol stond voor een gratis jazz concert. Uiteindelijk hebben we een mooi uitkijkpunt gevonden waar we de Golden gate brug konden zien en we ook een goed zicht over de baai hadden, zodat we vuurwerk zouden kunnen zien. Natuurlijk heeft de mist daar een stokje voor gestoken. Trouwens, k wil nog eens benadrukken dat het in San Francisco zeer koud is.

zondag, juli 06, 2008

Weg uit de beschaafde wereld

Of toch de wereld met snel internet. We zijn nu al 3 dagen weg op vakantie, op ontdekkingstocht door Californie.

4th of July hebben we in San Francisco meegemaakt, van een prachtig zicht over de golden gate richting vuurwerk. Alleen, het prachtige, blijkbaar bekende San Francisco weer, koos voor mist. Dus hebben we maar een paar vuurpijlen gezien die boven de wolken uitkwamen. Daarvoor hebben we trouwens vooral in de auto zitten wachten, want het was buiten echt ijskoud. Man, toch wel blij dat wij in Los Angeles wonen.

De volgende dag zijn we dan verder Noordwaarts gereden. De 101 was onze trouwe vriend. We hebben in het begin een klein beetje langs de 1 gereden (met een korte tussenstop aan Muir woods), maar zoals gewoonlijk weeral mistig, dus was er van de prachtige kust niet veel te zien. Dan maar weer de 101 op, tot we in de buurt van Humboldts Redwood state park waren. Daar de avenue of the giants op. onze 2 ontmoeting met de Redwoods. Zeer indrukwekkend en absoluut onmogelijk om goed op een foto te vangen het gevoel van tussen die zeer oude, hoge en dikke bomen door te rijden. Uiteindelijk zijn we dan nog verder Noordwaarts gereden. Helemaal tot in Klamath (boerengat ten zuiden van Cresent city).

Hier zijn we nog een extra dagje gebleven om de buurt wat te verkennen. 2 zeer mooie wandelingen gedaan en 2 zeer mooie dirt roads met onze kleine Honda uitgeprobeerd. Je voelt je enorm klein als je door deze oer oude bossen wandelt, compleet omringt door deze bomen. Pieter en ik kunnen er niet genoeg van krijgen. Morgen rijden we door naar Lassen Volcanic park. Eens zien of de wereld daar moderner is dan hier :)

zondag, juni 29, 2008

Relaxing

Al ongeveer een 2-tal weken na mijn laatste belangrijke deadline kijk ik uit naar onze vakantie van volgende week. Maar deze laatste week stond er een zeer belangrijk experiment op de planning (experimenten op een tokamak zijn moeilijk om te krijgen, maar 1/6 wordt uitgevoerd en een dag experimenten kost veel geld) en ondanks het feit da ik geen experimenten doe, stond ik toch op het leiders team. Het lot wou, dat een hoop mensen op vakantie waren en dat we dus maar met 3 van het leiders team aanwezig waren. Zodat mijn inbreng belangrijk was, ookal heb ik nauwelijks ervaring. Dan zag het ernaar uit, dat we door mechanische problemen op het einde van de week misschien nog eens mochten proberen, dus kon ik donderdag avond nog eens laat doorwerken, omdat we maar met 2 gingen zijn. Dus veel meer stress en werk dan k verwacht had. Ahja nog een paar kleine deadlines op het einde van de week.

Om een lang verhaal kort te maken, ik ben echt aan vakantie toe. Gisteren heb ik nu eens echt niks gedaan. Vandaag voelen de batterijen al een stuk meer opgeladen aan. Met mijn 2 kotgenoten hebben dan maar een zeer lekkere brunch klaargemaakt:
Pannenkoeken, omelet met kaas, spek, tomaat en champignons uit de oven, een fruit smoothie en natuurlijk een kop koffie

Voor de rest vooral Wii spelen (sinds een kotgenoot een Wii gekocht heeft).

dinsdag, juni 24, 2008

Het brand (weeral eens)

Dit keer brand het in Noord Californie. Deze informatie moet ik lezen in een Belgisch krant, want hier in Zuid Californie hoor je er niet zoveel van. Nu zover ik kan zien zijn de meeste branden nog redelijk klein en/of in gebieden waar weinig mensen wonen. Het aantal evacuaties valt dus mee en daarom dat het het nieuws nauwelijks haalt (veel interessanter om te lezen welke ster nu wel of geen onderbroek aanhad de voorbije dagen).

Zelf ben ik wel toch eens op zoek gegaan, want wij vertrekken volgende week op Road trip naar Noord Californie. Normaal zouden de meeste branden dan toch wel onder controle of geblust moeten zijn, maar je weet maar nooit. Dus nu houd ik de kaart in het oog waarop informatie van de branden te vinden is. Het rare vind ik wel dat ik op de state en nationale parken die ik wil gaan bezoeken niet altijd informatie over de brand vind en dat is nu toch de plaats waar je als toerist als eerste gaat kijken.

Voor de geintereseerden:


View Larger Map

vrijdag, juni 20, 2008

Zomers

Het is hier echt nu al bijna de hele week super prachtig week. Voordien was het ook al echt wel goed weer (wanneer is het nu hier ne keer echt geen goed weer), maar nu is het gewoon perfect. Lekker warm (net geen 30 graden aan de kust), heel zacht vriendelijk zeebriesje.

Sinds Pieter bezig is met zn Europese tournee, blijf ik momenteel ook in de weekends in San Diego. Ik ga ervan profiteren om eens wat te gaan Outlet shoppen. Hier in San Diego heb ik de keuze tussen 2 grote outlet centers op een 20 min rijden. Daarnaast probeer ik te veel lange dagen te werken, zodat ik wat van het mooie weer kan genieten.

Het idee was wat met vrienden af te spreken hier, maar met de Wii die mijn kotgenote gekocht heeft, is daar nog niet veel van terecht gekomen. Ook geen nieuwe fotos op de blog, want ik heb mijn camera niet meegenomen.

zaterdag, juni 14, 2008

Exposition park


Vandaag wouden we eens iets anders doen en zijn we naar Exposition Park gereden, vlak naast de USC campus. Hier heb je een park met een aantal musea en ook een groot stadium, waar USC football speelt. Er zou ook een imax theater zijn, maar wij zijn naar het museum of natural history geweest. Spijtig genoeg voor Pieter is de dinosaurus hal gesloten voor renovatie tot 2011, maar gelukkig stonden er 2 vlak na de ingang van het museum, lustig met elkaar te spelen.


De meeste zalen bestonden uit opgezetten dieren, vooral van Noord Amerika, maar ook een hal met dieren van Afrika. Dan eentje speciaal over vogels en eentje over wat er zoal in de oceaan leeft. Deze laatste is duidelijk aan een face lift toe, maar het geheel is prachtig opgezet. Om de mensen toch nog iets over dinosaurussen te laten zien, hadden ze in een van de hallen een lab neer gezet, waarin echte onderzoekers bezig waren met de botten te kuisen en te behandelen. Ik zou er het geduld niet voor hebben. Uiteindelijk kon je in de kelder ook nog wat leren over de geschiedenis van Californie. En het was heel interessant om te zien hoe Los Angeles er in de jaren 40 uitzag en te leren dat de stad die nu het slechtste openbaar vervoer van de VS heeft, vroeger een van de beste trein netwerken had.


Nadien heeft Pieter mij nog de USC campus laten zien. De campus voelt helemaal anders aan dan op UCSD. Ten eerste staat er een hek rond, dat ze volledig kunnen afsluiten. Alles is ook in baksteen gebouwd, absoluut niet Californisch, maar bedoelt om de traditionele East Coast elite campus glamor naar Lala land te brengen. Dan zijn we via de rozen tuin van Exposition park, terug naar de wagen gegaan. Voor het science center waren we iets te laat en waarschijnlijk is dit niet zo interessant voor ons, maar het klinkt zeer interactief en interessant voor kinderen.

vrijdag, juni 13, 2008

Weekje thuis werken


Zosi een weekje thuis werken zit erop. Ik ben deze week niet naar San Diego vertrokken, omdat het de US Open (golf niet tennis) zijn op zo een dikke mijl van waar ik woon en werk in San Diego, namelijk op de Torrey Pines South course, dit zeer mooi en romantisch naast de oceaan, bovenop de kliffen ligt.

Ik werd al een hele maand gebombardeerd met emails over alle problemen die het evenement met zich zo meebrengen. Zo worden er elke dag 50.000 bezoekers verwacht. Die allemaal officieel met een shuttle vervoerd worden, maar volgens mij heb je er toch altijd een paar die eens willen zien hoe dichtbij ze nu kunnen parkeren. Daarnaast ging parkeren wat lastiger zijn op de campus, want wij hebben een groot deel van onze parkeer plaatsen ter beschikking gesteld (ik hoop dat we daarvoor toch een compensatie krijgen die dan ook weer nuttig wordt besteed). Daarnaast was het finals week voor de studenten, dus al bij al zeker niet de moment in buurt rond te hangen als je er niet moet zijn.

Deze week geen experimenten en het werk dat ik moet doen, doe ik best in een rustige omgeving, zonder afleiding. Dus heb ik een weekje in onze bureau/logeer kamer mij geinstalleerd. Maandag ga ik dan eens een grote verhuis naar San Diego organiseren. Ik ga namelijk 2 weekends daar blijven, want Pieter is op conferentie en met de bezine prijzen is er geen enkele reden om dan op en neer te rijden.

En de foto, wel tussen al het naarstige werken door ben ik beginnen spelen met gimp om foto's er beter te laten uitzien. En dan stonden de bloemetjes hier voor het raam in bloei en dacht ik maar eens 2 fotos te trekken om het effect van het Av knopje op mijn prachtige nieuwe (wel nieuw, tis nog altijd de verjaardagscadeau vanuit april) camera te illustreren :).

dinsdag, juni 10, 2008

Scams

Je kent ze wel, de trukjes van de Nigeriaanse mails, waar een of andere man op een of andere manier aan veel geld kan geraken en jij kan dan 50% krijgen als je je rekeningnummer geeft, om het geld veilig het land uit te krijgen.

Nu zo grof was het nog net niet, maar gisteren kreeg k een check in de bus van mijn Amerikaanse bank. Ik vond het al raar, maar misschien hadden ze een fout gemaakt en kreeg k nu geld terug? Maar zelfs dat leek mij raar, sinds k mijn rekening goed in het oog houd en niks verdacht had gezien. Was het een check voor 8 dollar, waar in kleine letters stond op geschreven dat als ik die in, dat k dan lid wordt van een of andere club. Ik draai dus onmiddelijk de check om en na al de kleine letters te lezen, kom ik te weten dat als ik de check in, ze elke maand 9.95 dollar van mijn rekening halen, als lidmaatschap voor een of andere club.

Het zijn dus voor zulke dingen dat je hier moet opletten. Je moet hier gewoon altijd de kleine lettertjes lezen, want geloof mij, je krijgt niks voor niks. Als ze het kunnen zullen ze je hier afzetten waar je bij staat met een glimlach op hun gezicht (altijd vriendelijk en hoffelijk blijven, want de klant is koning).

zaterdag, juni 07, 2008

Waterval


Na een week weer terug normaal werken en vooral veel slapen zijn we dit weekend nog eens voor een korte wandeling naar de Santa Monica mountains geweest. Het was niet echt een wandeling met een mooi te volgen pad, we hadden ook geen kaart mee. We wisten dat er een waterval was en een pad en met wat zoek werk zijn we ook bij de waterval geraakt.


Volgend weekend is alles nog normaal en dan is het Pieter zn beurt om op conferentie naar Europa te vertrekken. Ik ga dan waarschijnlijk gewoon 2 weekends in San Diego blijven. Benzine begint duur te worden en er is geen reden om op en neer te rijden. Misschien dat ik dan daar eens aan het strand ga liggen of eens een kleine wandeling ga maken. Of gewoon heel hard doorwerken.

maandag, juni 02, 2008

Modern Marvels

Een kleine oproep voor alle Belgen en niet Belgen die in Amerika wonen en deze blog lezen. Deze vrijdag, 9 juni, komt er op de History Channel, een programma, namelijk Modern Marvels. Deze episode is gefilmd op General Atomics, waar ik vooral werk en heet Super Hot. Zelf was ik natuurlijk net in Belgie toen ze gefilmd hebben en ik heb dus geen idee hoeveel in het programma over fusie gaat en wie of wat ze gefilmd hebben, maar voor iedereen die misschien nu eens zou willen weten wat ik hier doe, of waarmee ik bezig ben, zeker eens kijken.

Om echt reclame te maken het wordt op de volgende uren uitgezonden (zodat iedereen z'n Tivo kan zetten :)):

8pm Eastern and Pacific times
7pm Central
6pm Mountain


Voor familie en vrienden in Belgie, zullen we zien wat we kunnen doen. Want deze programmas kan je vaak ook online bekijken in de US, maar normaal niet erbuiten.

dinsdag, mei 27, 2008

Toledo


Na 2 lange vluchten, 3 keer overstappen op de metro en dan nog eens met de trein en dan uiteindelijk met de taxi, stond ik eindelijk in Toledo.

Om ervoor te zorgen dat we niet stiekem zouden indoezelen door het lange wakker blijven, zijn we dan de stad ingetrokken. Zonder echt doel zijn we met behulp van een kaart door de stad gedwaald. Toledo is echt een soort middeleeuwse stad bovenop een heuvel en langs 3 kanten beschermd door een rivier. Je hebt dus een hoop zeer pitoreske smalle straatjes, een echt doolhof waar je op een mooie dag op je gemak kan rond dwalen. Vorige week en vooral vorig weekend was het hier een religieus festival en was de stad prachtig versierd met bloemen, lantaarns.

Zondag was er zelfs een hele optocht en daar kennen ze precies hier iets van want het duurde meer dan 2u voor de hele stoet om een toertje van een dikke km af te leggen, zolang was de stoet. Efficient was het ook, achter de paarden kwam een vrouw met een kar en schop om de stront op te kuisen. Ze hebben hier blijkbaar ervaring met optochten.

Dankzij de optocht kon een mens de kathedraal gratis bezoeken. Waar iedereen gretig van gebruik heeft gemaakt. Spijtig genoeg was het nogal donker en ik wou niet met flits trekken en zonder staander bewoog ik te veel met mijn camera.

Internet is hier een groot probleem en daarom moet ik het hier kort houden en kan ik niet te veel fotos uploaden (precies geen). Misschien voor een andere keer, of anders alleen voor prive gebruik, maar ik kan Toledo aanraden als je eens een weekje Madrid doet. Spijtig genoeg hebben een hoop niet Europeanen minder goede ervaringen opgedaan. Een hele hoop mensen hebben in het station van Madrid last gehad van pick pockets en laptop rugzakken zijn ook gestolen geweest.

vrijdag, mei 23, 2008

Druk, druk, druk




Het is druk geweest, allerlei deadlines. Mijn deadline is afgelopen (niet echt, k heb nog tot maandag, maar policy op het werk is dat alles af moet zijn voor je naar de conferentie vertrekt) en morgen vertrek ik dan ook op conferentie naar Toledo, Spanje. Nadien direkt terug, want normaal was er niemand thuis geweest op het einde van de conferentie, maar het komt ook goed uit, want er ligt alweer een hoop werk te wachten.

Ik heb dus weinig tijd gehad om te bloggen de voorbije weken en k zal proberen het goed te maken door wat impressies van Toledo hier achter te laten. Het ziet ernaar uit dat het tempo na de conferentie ook weer hoog zal blijven liggen. Het is gewoon allemaal zo interessant en er is zoveel te doen. Maar we hebben dit jaar eindelijk ook wat echte vakantie geboekt, een roadtrip door vooral Noord-Californie.

Maar nu een weekje Europa: goed eten, goede drank, Spanje here I come.

dinsdag, mei 13, 2008

Computer trouble

Sorry dat er niet eerder iets over een prachtig weekend uitstap op de blog is gekomen, maar ik heb een goed excuus. Ten eerste we zijn nog eens lekker een weekend thuis gebleven, geen fietstochten, geen grootste wandelingen. Een andere reden om de blog niet te updaten, computer problemen. Mijn laptop had na 2 dagen te crashen met zeer mooie gekleurde strepen op het scherm besloten, dat dit toch wel een serieuzer probleem was en wou dus alleen nog in text mode opstarten (met gekleurde streepjes). Dus dan maar de Dell mensen gebeld en na lang over en weer babbelen en allerlei tests, kwamen ze dus tot dezelfde conclusie: hardware. Nieuw moederbord besteld en dan maar rustig wachten tot de technician goesting en tijd had om te bellen en dan uiteindelijk af te komen. Vandaag is het nieuwe moederbord erin gestoken en uiteindelijk is alles opgestart.

Een hele opluchting na een heel weekend tegen een mottig macbook scherm aan te kijken. Ik heb me weeral een ge-ergerd aan macs. De bedoeling was dat die vervanginslaptop van het werk, mij in staat zou stellen van verder te werken aan een poster (ik vertrek over een dikke week op conferentie, juist ja, de moment voor een pc om te crashen). Het ding was zo lomp en traag, dat ik dus uiteindelijk maar een paar dagen niks gedaan heb en nu al de schade ga proberen in te halen. Ik weet dat er een hoop Apple liefhebbers rondlopen, maar dit weekend heeft mij er toch weeral niet van kunnen overtuigen om over te schakelen.

zaterdag, mei 03, 2008

Rustig weekend

Nog eens een rustig weekend. Geen dag uitstappen of wandelingen gepland. Vandaag zijn we wat met de auto gaan rijden door West-Lalaland. Wat op sunset gereden, in Beverly Hills en uiteindelijk op Mullholland drive terecht gekomen (en dat alles zonder kaarten of GPS). Daar zijn we door gereden tot we op het dirt road gedeelte komen. Sinds de auto pas gewassen was, zijn we daar maar omgedraaid en dan terug naar huis gereden.

We gaan de rest van het weekend eens de schade proberen in te halen met de was/strijk en het kuisen. Door al het mooie weer en het harde werken is dat een beetje blijven liggen.

Daarnaast heb k vorig week onze zomervakantie vast gelegd. Ik moet nog 1 hotel/motel bellen en onze road trip is compleet. Dit jaar zullen we de 4th of July in San Francisco vieren. En op verkenning gaan in Californie. Natuurlijk ben ik dus ook maar aan het dromen geslagen en aan het opzoekingswerk begonnen voor de volgende reis (jaja, we hebben nog een hoop reizen/roadtrips) die we hier willen doen. Het is moeilijk om te kiezen wat we de volgende keer zullen doen (of beter wat we niet zullen doen, want we zijn beperkt in onze vakantiedagen). En misschien kan ik Pieter overtuigen om in de herfst nog eens op lang weekend te gaan.

zondag, april 27, 2008

Angeles National Forest


Nog een paar dagen bleven over op de America the Beautiful pass die mijn ouders gekocht hadden voor hun reis vorig jaar en die ze nadien hier gelaten hebben. We zullen er binnenkort een nieuwe kopen als wij eens aan onze vakantie beginnen.


Dus konden we er niks beters op vinden van eens richting Angeles National Forest te gaan. Om een 30 minuutjes sta je aan de voet van de bergen en na nog eens een 30 min sta je in het midden van het groen, klaar om te gaan wandelen. We verkozen van nog een eindje door de rijden, tot waar de highway 2 afgesloten is, om dan weer een stukje terug te rijden en dan daar op ons gemak een wandeling te doen (schatting een 5, misschien 6 mijl?). Langs stijle afgronden naar beneden, naar een kleine zij canyon, om dan een beekje over te steken.


Uiteindelijk zijn we gestopt en teruggekeerd, omda 1 wandelweg officieel verboden was, omwille van endangered species en de andere wandelweg langs de overkant van een hoop water lag. Ik ben echt geen berggeit gelijk Pieter. Ik huppel niet elegant van steen tot steen (niet dat het er bij Pieter elegant uitziet, maar op een of andere manier springt em van steen tot steen alsof dit de normale manier van wandelen is). Dus was dat het eindpunt van de wandeling, te veel water en geen goesting in natte voeten. Dan maar weer hele de canyon omhoog geklauterd.

De rest van de dag hebben we rustig door de bergen gereden. Van de prachtige vergezichten genoten. Weet je, California heeft een hoop mooie parken, en als je in het begin in LA woont, dan denk je constant dat alle natuur zo ver weg is (Yosemite is nu niet naast de deur). Maar als je dan eens de moeite neemt om alle groene plekjes op de kaart te bekijken, dan merk je dat er net buiten LA heel veel natuur is. Alleen staan al die plekjes niet op de wereldkaart of in de courrante reisgidsen. Het LA van de reisgidsen is zeker niet het LA dat wij aantrekkelijk vinden, maar al die gevarieerde landschappen en weides natuurgebieden maken veel goed dat we hier allemaal op elkaar gepakt tussen den beton leven.