Na vier en een half jaar, besloot onze wagen, waarmee we het hele land doorkruist hebben (letterlijk en figuurlijk) dat het genoeg was. Meer precies, vorig weekend toen we klaar waren in de supermarkt wou de wagen niet meer starten. Gelukkig betalen we al elk jaar braaf onze AAA (wegenwacht) bijdrage en waren ze snel daar om ons te helpen. Omdat we geen idee hadden of we snel geholpen zouden worden, heb ik snel de buren gebeld, of ze tijd hadden om Nathan en mij (en de boodschappen) op te halen, terwijl Pieter bij de auto bleef. De batterij bleek op het einde van zijn leven te zijn, maar doordat er een indicatie was dat misschien ook nog de alternator kapot was, hebben we de wagen naar een garage laten slepen, in plaats van de batterij op te laden en gewoon door te rijden tot we er een nieuwe konden insteken. Gelukkig bleek dan vorige week maandag dat de alternator nog perfect werkte en dat het dus om vals alarm ging. Ook nu hebben de buren taxi gespeeld, zodat Pieter braaf les kon geven, Nathan zn vriendjes kon zien en mama ook wat werk kon verrichten.Dit weekend hebben we dan braaf doorgebracht met al de taxen in orden te brengen. Door de verhuis, moesten we nu zowel voor Virginia als voor California al de gegevens invullen. Je kan hiervoor verschillende online software gebruiken, die dan uiteindelijk alles netjes invult, maar de controle freak in Pieter, doet dit liever lijntje per lijntje zelf. Nadat ik het al de voorbije jaren aan hem heb overgelaten, heb ik dit jaar mijn steentje bijgedragen, door de instructies te lezen voor elke lijn op het tax formulier. Ik moet zeggen, die van Californie is toch een grote rotzooi hoop. Gelukkig valt de balans positief voor ons uit en zullen we alles snel op de post doen, dan kan het geld gebruikt worden voor de verbouwingen. Hopelijk is dit nu de laatste week dat we over alle details beslissen en kunnen we dan heel binnenkort van start gaan.
