zondag, september 30, 2007

Wat ben ik aan het lezen...

Onder 'wat ben ik aan het lezen' ga ik proberen jullie op de hoogte te houden van welke boeken ik op dit moment aan het lezen ben. Ik zal ook proberen mee te geven of het vorige boek goed was.

Voor wie het nog niet weet, Saskia en ik hebben een kleine boekencollectie. Niks gigantisch groot, maar toch al een mooie 300 boeken. Niet allen zijn 'leesboeken', er is ook een hele hoop vakliteratuur (zeer handig om in slaap te vallen). De echte 'leesboeken' zijn bijna allemaal Fantasy of Science Fiction, meestal in het Engels, maar er zit ook een enkeling Nederlandstaligen tussen.

De vorige twee boeken die ik gelezen heb zijn:
  • Harry Potter and the Deadly Hallows, of te wel, het laatste Harry Potter boek. Ik moet zeggen dat ik dit boek op een 2 tot 3 weken heb gelezen (wat voor mij vrij snel is). Het is zeker het betere boek van de laatste 3. Het vierde boek blijft toch mijn favoriet, maar nummer 7 is zeker niet slecht. Een aanrader voor wie de eerste 6 heeft gelezen. Voor wie nog geen enkele Harry Potter heeft gelezen, kan ik deze serie zeker aanraden. Laat je niet afschrikken door het beeld dat het kinderboeken zouden zijn.

  • "Posterijen", of in de originele Engelse titel: "Going Postal". Dit is een boek uit de befaamde Discworld serie van Terry Pratchett. Zoals alle discworld boeken is dit weer een aanrader. De humor van Terry Pratchett ingekleed in een fantasie wereld is zoals altijd snedig en origineel. Tof aan dit boek (geen idee welk nummer, maar 't is ergens onderaan in de 20), is dat er weer eens een nieuw held is. Voor wie gekent is met de serie, hij heeft wat weg van Commandeur Flinx (sorry, geen idee hoe hij in het Engels heet), maar dan nog wat meer rotzakkig. Een echte oplichter en een boef dus. Voor wie afvraagt waarom ik deze serie in het Nederlands lees, en niet in het originele Engels, is omdat mijn allereerste boek dat ik kreeg (van mijn ouders) het eerste boek uit deze serie was, en dit was een Nederlandstalig exemplaar, en dus ben ik deze serie in het Nederlands blijven verzamelen. Hoe dan ook, wie nog geen Discworld boek heeft gelezen, moet zeker het eerste boek uit de serie eens lezen: "The Color of Magic"... Je zal zien dat je snel de rest ook wilt lezen.
Dus wat ben ik dan nu aan het lezen. Wel, ik ben gisterenavond begonnen in "Xenocide" van Orson Scott Card. Dit is het 3de boek in een serie. De eerste twee waren zeer entertaining. Ik moet toegeven dat ik wel met een zekere schrik aan dit boek begin, omdat het zo dik is al de twee eerste tesamen. Laten we hopen dat het niet onnodig langdraadig geschreven is. Ik hou jullie nog op de hoogte van hoe dit boek is (dat kan wel even duren, sinds ik enkel 's avonds lees).

zaterdag, september 29, 2007

Het leven van een graduate student

Het leven van een graduate student kan het best samen gevat worden door phdcomics.

Een belangrijk eigenschap van een graduate student is 'free food'. Vooral de week voor de eerste lessen en de week van de eerste lessen, is het redelijk eenvoudig voor goed en veel free food te vinden. Zo kon ik donderdag avond smullen van rauwe groentjes, kippenbotjes, californische sushi, gegrilled asperges, europese kazen, etc...

Iets anders waar je van moet profiteren is travel. Nu hier moet je een beetje overtuigingskracht gebruiken en het een beetje slim spelen. Een mogelijkheid is een samenwerking aangaan met een onderzoeksgroep aan een andere universiteit of lab. De eerste stappen zijn gezet, alleen moet ik voor de toekomst onthouden: Oak Ridge, Tennessee is nu niet de meest hippe plaats om te bezoeken. Na mijn bezoek in maart, weet ik dat dit echt een boerengat is met prachtige natuur (waar k na een dag werken dus niet veel meer van zie) en waar 's avonds nu eens echt niks te doen is (ze bekijken je al vies als je pas na 7pm ergens binnen stapt om te gaan eten). Misschien volgende keer eerder proberen of Columbia geen interesse heeft, want dan hang k er wel een lang weekend New York aan vast :)

Een andere manier om te reizen is proberen je begeleider te overtuigen dat je postertje echt wel de reiskosten waard is. Nu voor de grootste conferentie in plasma fysica in de US, was dat niet moeilijk. Maar sinds k niet echt een Disney fan ben, k zo al in mijn vakgebied vooral door 50+ omringd ben, spreekt Orlando Florida mij niet zo aan in de buurt van Thanksgiving.

Om een lang verhaal kort te maken. Ik ga voor een week tropischere temperaturen in Oak Ridge opzoeken.

maandag, september 24, 2007

A new season

De voorbije week en ook deze week is er hier in de US een nieuw tv seizoen gestart. Daarnaast is deze week de start van het nieuwe academie jaar hier begonnen op UCSD.

Door het bezoek, hebben we niet echt veel aandacht besteed aan het feit dat we hier nu al langer dan een jaar zijn. Het is hier allemaal anders dan in Leuven, maar toch voelt het niet alsof we zo ver weg zijn van ons vorig thuis. En ondertussen, voelt naar Belgie terug gaan alsof we op bezoek gaan, en is LA ons echt thuis geworden.

Wat ons enorm opviel, gisteren toen we naar de nieuwste Simpsons en Family Guy (echt wel een aanrader) keken, was hoeveel grappiger elk van die cartoons is geworden. Nu snappen we de grappen met de Mexicanen die voor de home depot op werk wachten, of hints naar een bepaalde enorm enerverende reclame, of zelfs de uitspraak: 'There is nothing in downtown LA.'. Of grappen over real estate market. Het is duidelijk dat de makers van die cartoons ook in LA wonen en zich aan dezelfde dingen kunnen ergeren of opmerken.

Op naar het volgende jaar in LALA land!

maandag, september 17, 2007

Stilte na de storm

Na 10 dagen actieve vakantie en bezoek, waren we nog eens aan een weekendje rust toe. Ook met dat we beide nu werken, moest er ook nog wat gekuisd worden en wat gewassen en gestreken, want ik ben er niet om het door de week te doen en ik wil ook niet dat Pieter hele avonden zit te kuisen, na een lange werkdag.


Daarnaast, hebben we vooral in de zetel gelegen met leesboeken (de laatste Harry Potter was meegekomen uit Belgie). De paar keer dat we de zetel uitkwamen was om een Amerikaanse versie van kebab te gaan eten, dichtbij Venice Beach. Om achter een nieuwe haardroger te gaan, want de vorige heeft na amper een jaar beslist om te staken. En toen we dan toch in Target waren, zijn we ook maar een broodmachiene gaan kopen. Het is eigenlijk een gokje, want mijn zelfgebakken broden zijn veel te dens en kunnen Pieter niet bekoren. Ik had dus geen idee hoeveel beter de broodmachiene zou zijn. En het gokje is goed geweest, eenmaal al het sponsbrood hier op is, ga ik elke weekend brood bakken. Het wit lukt al aardig goed, aan het bruin moet ik nog wat werken. Ik zou er volgens het recepten boekje Molasses moeten in doen en volgens het internet zouden extra gluten helpen. Nu blijkbaar zitten die ook in witte bloem, dus misschien volgende keer 1 cup bruine bloem met een cup witte vervangen?


Allesinds ben ik enorm gelukkig dat ik er uiteindelijk 1 gekocht heb. Ik kook namelijk graag, maar bakken wil nooit niet zo lukken. Zal er waarschijnlijk aan liggen dat mijn mama ook veel meer kookt dan bakt. En voor 2 personen bakken is zo nutteloos, vooral als 1 van die 2 dan ook echt niks van cake/koekjes/taart/dessert eet. Maar nu heb ik een machiene die ook gewoon deeg kan bereiden, wat misschien de kwaliteit van mijn miserabele baksels zal helpen.

maandag, september 10, 2007

Laatste dag

Gisteren, de voorlaatste dag van mijn ouders hun bezoek, hebben we het eens wat rustiger aan gedaan, en hebben we Griffith Park, meerbepaald het observatorium bezocht. Iedereen die er al geweest is, weet dat dit zeker de moeite is. Het observatorium is zeer mooi, maar vooral het uitzicht over Los Angeles is wat je bij blijft.


Deze ochtend hebben we dan mijn ouders naar de luchthaven gebracht, en als alles goed gaat zitten ze achter 10 minuten in de lucht richting Belgie (met een kleine tussenstop in Newark). Het was tof ze op bezoek te hebben, en als een aangename bonus hebben we zelf ook nog wat delen van Californie gezien waar we zelf niet toegekomen waren. Ik vermoed dat ze het zelf ook wel tof vonden, maar dat ze heel blij zullen zijn als ze terug in Belgie zijn.

Voor ons begint het normale leven terug. Saskia vertrekt seffens naar San Diego voor een week noest werken, en ik zal direct ook eens naar het werk vertrekken. Trouwens, met dat hele bezoek zijn we (blogsgewijs) uit het oog verloren dat we hier, in het verre westen, nu al een jaar wonen.

zondag, september 09, 2007

Sequoia National Park & King's Canyon


Zaterdag, op de laatste dag van onze mini road trip, zijn we naar Sequoia National Park geweest en ook in King's Canyon.

Via een smalle zeer kronkelende weg, die dan door wegenwerken ook met momenten een 1 baansvak was en niet gebetoneerd, mooie vergezichten zijn we in de Giant Forest terecht gekomen. Hier reden we tussen de Sequoia's door, die hier met bosjes stonden. Echt wel impressionant. Met allerlei tussenstops, om toch maar al die bomenpracht te bewonderen, zijn we bij Mono rock uitgekomen.


Waar je na een flinke klim partij een prachtig zicht hebt op de vallei. In de verte kon je weer de vervuiling van de San Joaquin vallei bewonderen. Nadien zijn we nog naar de Sherman tree gaan kijken. De grootste boom in volume, die alleen nog in breedte groeit, omdat de top dood is. Als je zo in het Giant Forest wandelt, dan waan je je net in een sprookjes bos, waar wij mensen maar klein zijn.


De weg verder volgend, zijn we nog langs een andere grove met Sequoia's gereden. Nog een andere grove, de grootste verzameling sequoia's (2100 die meer dan 12 voet breed zijn). We zijn dan nog grant grove gestopt. Waar we de breedste sequoia gezien hebben. Dan nog via een zeer klein baanje naar een uitzichtspunt, waar je over grote delen van sequoia en king's canyon national park kunt uitkijken en de Sierra.

Dan maar weer terug richting LA, met nog een stop voor het avondeten in Bakerfield. Daar zijn we Basque gaan eten. In Bakerfield zit een redelijk grote gemeenschap van Basken, en zo zijn er een aantal restaurants, waar je met ze allen aan een grote tafel aanschuift en je eet wat de pot schaft voor een vaste prijs:
- soep
- salade (sla, tomaten, cottage cheese, carpaccio van koeientong, bonen, salsa)
- een stoof potje met lams, wortels, selder en aardappels
- pasta
- kip
- frietjes
- ijscreme

Volgeladen, zijn we dan nog naar LA gereden, waar we moe, maar voldaan om 11u in slaap gevallen zijn.

vrijdag, september 07, 2007

Glacier point en Mariposa grove


De tweede dag yosemite ziet erop en ook de laatste voor dit bezoek. Ondertussen zijn we al op ons Hotel, nabij Sequoia National park.


Vandaag zijn we met de wagen naar Glacier Point gereden. Onderweg daar naar toe, zijn we nog een paar keer gestopt, omdat er een overvloed aan mooie vergezichten waren. Met pijn in mijn hart heb ik niet overal kunnen stoppen en zal dat voor een volgend bezoek zijn. Onderweg is mijn schone mama, nog een vriendin vanuit Belgie vanuit de Engelse les tegengekomen. Het toont nog maar eens hoe klein de wereld is tegenwoordig.


Op glacier point hebben we dan vooral fotos getrokken en van de vergezichten genoten. Ik had daar gewoon een hele dag kunnen blijven zitten. Pieter en ik moeten echt eens terug komen voor wat wandelingen. Dit keer konden we zien dat er een paar watervallen nog water hadden, zoals de Nevada falls.


Dan weer de auto in, voor naar de Mariposa grove, met de Sequoia bomen in. Hier hebben we rustig onze boterhammen opgepeuzeld en we hebben besloten door gebrek aan tijd, met het treintje de grote tour van 7 mijl te doen, die we nooit niet op een uur hadden kunnen afwandelen. Zo hebben we heel wat bijgeleerd over sequoias en kunnen we morgen hopelijk nog meer van de bomen genieten.

Uiteindelijk zijn we dan maar richting Three Rivers, dichtbij Sequoia National Park gereden. Waar we na een maaltijd tussen de locale bevolking (echt toeristisch is het hier niet), ik nu de blog update. Morgen is de laatste dag van onze zeer korte roadtrip.

donderdag, september 06, 2007

Yosemite valley



Vandaag zijn we 's ochtends vroeg (6.30 opstaan en 8u vertrekken) richting Yosemite Valley gereden. Via een lange rit (4.30 rijden tot aan het hotel in Oakhurst) zijn we snel ingechecked rond de middag in ons hotel, hebben we snel onze broodjes op gegeten om dan naar Yosemite Valley te rijden.

Via de highway 41, een mooi kronkelende weg die langzaam daalt en stijgt en door bos, rijden we Yosemite binnen. Daar kunnen we 'gratis' binnen dankzij de nationale parken kaart die mijn ouders voor hun trip gekocht hadden en die wij hebben gekregen en waar we nog gebruik van maken.


Als je via de highway 41 uit de tunnel komt, heb je een prachtig zicht op de vallei. We zijn dan ook gelijk iedereen gestopt om fotos te trekken. In de verte kan je de half dome zien liggen, k heb denk ik ook de three brothers gezien en nog zoveel anderen.


Dan nog verder naar de vallei, waar we gestopt zijn bij de Merced rivier voor wat fotos en dan verder naar het Visitor Center. Van daaruit zijn we dan naar de Yosemite falls geweest. Negen jaar geleden, tegen eind Juli, stroomde het water nog volop. Dit keer, was het daar krukdroog. We zullen dus nog eens terug moeten gaan in de lente. We hebben toen besloten om geen andere watervallen te gaan bekijken, omdat die normaal nog minder water bevatten en dus zeer zeker droog zouden staan. Nu op tijd in bed, om morgen nog andere delen van Yosemite te zien en dan richting Sequoia park te rijden, naar ons volgend hotel.

woensdag, september 05, 2007

De getty villa


Maandag zijn we naar de Getty villa geweest. Ik had toen de tickets een maand op voorhand vrij kwamen, direct gereserveerd. Je kan er maar beter op tijd bij zijn als je in het weekend wilt gaan.

Na wat file rijden op de highway one (iedereen wou het binnenland ontvluchten en op het strand liggen met de hitte golf momenteel in LA), konden we de oprit van de villa oprijden. En dan via een nagemaakt Romeinse weg, richting de parking.


De renovatie is echt wel prachtig en er is goed over nagedacht. De villa, die gebaseerd is op een villa op een stadje van in de buurt van Pompeii, is in de jaren 70 voltooid en huisde toen de hele Getty collectie. Maar de villa bleek als snel te klein, en daarom werd het Getty Center, meer land inwaarts gebouwd. Toen dat center af was, werd de villa gesloten voor renovatie, om nog niet zo lang geleden weer te openen, met alleen nog de classieke collectie.


Als je van de parking naar de Villa wandelt, moet je het idee krijgen dat je op een archeologische vindplaats bent. Je moet trappen afdalen om bij de villa te komen. De tuinen bevatten planten die in de Romeinse tijd ook aanwezig zouden geweest zijn en die gebruikt werden bij het bereiden van eten. Ik kan iedereen aanraden van de Garden en Architecture toer te doen, je krijgt een heel goed idee hoe het leven in zo een landhuis eraan toe ging.

Na een lekkere lunch in het restaurant/cafe, hebben we ook nog de collecties bekeken. Allemaal Griekse en Romeinse kunst, vooral de precisie en het detail in veel van de kunstwerken is indrukwekkend. Na helemaal ondergedompeld geweest te zijn in Europese kunst, hebben we de avond maar afgesloten bij de Indier. Nu ik moet wel zeggen, dat onze gewoonlijk Indier ons teleurgesteld heeft. Dus we zullen het ff zonder Indisch voedsel moeten stellen.

dinsdag, september 04, 2007

Catalina island


Zondag was het dan de beurt aan Catalina island, een eiland hier voor de kust van LA. Door het zeer warme weer en het lange weekend, waren we niet alleen op het eiland. We hadden ervoor gekozen om de boot in San Pedro te nemen (iets goedkoper dan in Marina del Rey en meer boten).

Nog voor de zon echt was opgekomen waren we al wakker en terwijl de zon langzaam opkwam reden we naar San Pedro. Dan met de boot op een uur tijd naar Catalina. Vlak voor Catalina stopte de boot even en konden we een grote school dolfijnen bewonderen. We waren een van de eersten die ochtend op Catalina en zo besloten we 2 dagactiviteiten te boeken. De busrit die we het liefst wouden doen, was al vol, maar gelukkig waren er nog alternatieven.


In mei heeft het zwaar gebrand in Catalina en de verwoesting was nog duidelijk zichtbaar. Het zal nog lang duren voor de planten er boven op komen, want alle water reservoirs staan enorm laag, of zijn gewoon leeg. Het is dus op regen wachten en ondertussen hopen, dat dit geen zware modderstromen zal veroorzaken. Tijdens de rit konden we van prachtige vergezichten genieten en het ruige binnenland. Volgens mij heel tof om in te wandelen, maar dan niet met de huidige hitte.

Nadat we dan terug in Avalon waren, hebben we rustig onze broodjes opgegeten en dan hebben we nog wat rondgewandeld. Uiteindelijk hebben we dan ook nog de glazenboot genomen om wat naar de vissen te kijken. Dit was eigenlijk een beetje teleurstellend, want het duurde maar 30 min in plaats van de aangekondigde 40. En ookal beweerden ze dat het over verschillende vissen ging, op de 2 voederplaatsen, vond ik dat het vooral veel van hetzelfde was. Uiteindelijk wouden Pieter en ik nog wat kayaken, maar door de bakkende zon, voelde was ons niet zo goed en hebben we er voor gekozen om met zn allen in de schaduw van een ijsje te genieten. En dan maar weer op ons gemak de boot terug te nemen.

maandag, september 03, 2007

Dagje Santa Barbara


Zaterdag zijn we naar Santa Barbara gereden via de kustweg. Blijkbaar hadden meerdere mensen het idee om LA achter zich te laten en de kustweg naar het Noorden te volgen.

Na en rit vol met wisselende landschappen zijn we dan maar even op het strand gaan zitten, om onze lunch op te eten en ondertussen van het prachtige weer te genieten. Het is hier namelijk, in het hele jaar dat we hier zijn, nog nooit zo warm geweest als de voorbije week en vooral de voorbije dagen. Te warm om echt naar het binnenland te gaan, maar ideaal weer voor aan het strand door te brengen met een zacht zeebriesje (ideaal ook om voeten te verbranden die anders nooit zonlicht zien).


Nadien hebben we nog wat door de duurdere buurten van Santa Barbara gereden, om dan via het centrum tot aan de Mission te rijden. Dit is de grootste missie in Californie en heeft heel wat meegemaakt (aardbevingen en verandering van heerser). In heel Californie staan er zo een hoop missies, de ene al interessanter dan de andere.

Ons bezoek aan Santa Barbara hebben we afgesloten met nog een drankje op een terrasje in het mooie centrum. Om nadien via de 110 huiswaarts te keren en uiteindelijk bij ons lievelings frans restaurant terecht te komen.