Nieuwe ervaring

Voor alles is er een begin. Zo ook voor mij vandaag. Er zijn een paar dingen die moeder natuur goed voor mij heeft geregeld: mijn haar (niet te dik, lekker veel en behalve snel vettig, vraagt het geen onderhoud) en dan mijn tanden.

Tandartsen heb ik nooit veel bezocht en toen we nog maar pas in Amerika waren, ben ik een keer geweest om Pieter gezelschap te houden, die weer eens last had van gaatjes. Toen k dus vorige week last kreeg van mijn wijsheidstand, schudde ik het eerst af als groei pijnen (deze tand is sinds deze zomer door het tandvlees aan het komen). Spijtig genoeg voor mij, hielpen tanden poetsen en goed flossen niet. En dus na jaren lang verzet van mijn kant, was het verdict voor mij al duidelijk nog voor ik de tandarts zag, de tand zou getrokken moeten worden (jaren geleden hadden ze mij al eens verteld da k waarschijnlijk al mijn wijsheidstanden ging moeten laten trekken, maar omda k er geen last van had, heb k het natuurlijk niet laten doen).

Nu onze algemene tandarts gaan we veranderen. Tis een omhoog gevallen arrogant mens, die niet eens in je mond kijkt tijdens een consultatie. Weeral eens fotos voor niks, dan een diagnose zonder mij aan te kijken (man k wist ook dat dit tand eruit moest). Dan van mijn kant aandringen op een snelle doorverwijzing omdat ik pijn had (niet een maand wachten op papierwerk, omdat haar assistente het te druk heeft met haar nagels te verven). Uiteindelijk kon ik vrijdag na veel rondbellen, toen k eindelijk de doorverwijzing had, proberen een oral surgeon te vinden, die deze week tijd zou hebben. Een halve dag was ik zo kwijt, maar uiteindelijk toch een goede gevonden. Die was zo vriendelijk om mij te informeren dat de pijn die ervoor zorgde da k nauwelijks kon eten, door een infectie was (en dat allemaal via de telefoon, zonder mij te zien). Daarop ik weer de algeneme tandarts bellen, zodat ze mij antibiotica zou voorschrijven (zucht, nu moet ik de tandarts vertellen hoe ze haar job moet doen).

Nu lang verhaal kort. Na een paar dagen antibiotica kon ik mijn mond weer open doen en van eten genieten. En dat mijn mond open kon, kwam vandaag dus ook goed van pas. Voor het eerst in mijn leven heeft iemand verdovingsmiddel in mij gespoten (ja nog nooit gaatjes gehad of andere tand problemen, noch een beugel). En iets later hebben ze dan die tand getrokken. Het was absoluut niet pijnlijk en nu zoveel uur later, heb ik nog steeds geen pijn. Zeer te vreden en misschien da k dan binnenkort ook maar de ander laat trekken.