Het leven kabbelt hier rustig verder, soms al wat sneller en hectischer dan anders. Na onze kleine vakantie begin september hebben Pieter en ik het heel druk gehad met werk. Als een gevolg dus geen fantastische posts over ons super sociaal leven en allerlei overdreven sportieve activiteiten.
Als we in het weekend niet aan het werk zijn, of eens een dagje echt lekker niks doen, is er altijd nog een appartement om te kuisen. Kleren om te wassen en strijken. Natuurlijk moet er ook nog gekookt worden, brood gebakken worden en soep voor Pieter klaar gemaakt worden om een week zonder mij door te komen. Of om het beter te zeggen, tis niet omdat je aan de andere kant van de wereld woont, dat elke dag vakantie is en je een hoop super spannende dingen doet waarmee je een blog kan vullen. Vandaar dat het hier soms een beetje stilletjes is, want het leven is maar gewoontjes.
1 opmerking:
Leuk, je commentaren op mijn schrijfsels, de afgelopen dagen. In het vliegtuig kwam ik vandaag een paar Belgen tegen en vertelde hen over de weblogs, die ik lees van "Westerners", waaronder die van jullie. En het leven is nooit gewoontjes, hoor! Het is heel belangrijk, vind ik, om iedere dag juist dat ongewone in het leven te zien.
Een reactie posten