Sea World

Vandaag zijn mijn zus en ik dus maar naar seaworld gegaan. We zouden hier een hoop pretparken kunnen doen, maar Seaworld is toch een van de dingen die je moet gezien hebben als je in San Diego bent (vooral als je nog kinderen hebt). Vooral de shows zijn indrukwekkend. We zijn direkt toen we toekwamen naar the Shamu show geweest. De meest bekende show van Seaworld. Nadien naar de dolfijntjes en toen hebben we waarschijnlijk de enige fout van de dag gemaakt door niet direct naar de otters en zeeleeuwen te gaan kijken. Die hebben we dus niet meer gezien en blijkbaar zijn ze echt de moeite.

Daarnaast zijn we ook naar de haaien gaan kijken en de penguins. Daarnaast nog naar de ijsbeer en allerlei walvissen en andere vissen en dieren. Daarnaast nog 2 attracties gedaan en veel te duur eten gehad, maar dit keer niet zo slecht wat ik in andere pretparken ben voorgeschoteld geworden.

Universal

Na gisteren in alle rust kerst 'gevierd' hebben, zijn we er vandaag maar eens op uit getrokken. Ik had beslist dat we naar Universal Studios te gaan. Los Angeles is bekend om zijn film industrie, dus daar wouden wij wel eens een kijkje gaan nemen. Tijdens een toer van de studios hebben we kunnen kennis maken met een aantal special effects. Op de onderste foto kan je 2 autos van de Fast and the Furious in volle actie zien. Daarnaast heb ik een foto van elk huis op Wisteria lane :). Ik heb rivier zien ontstaan, Shaws heeft ons weeral eens verrast. Kingkong was ook van de partij. En dan was er de crash scene van War of the Worlds. Daarnaast waren er nog een helehoop sets met allerlei straten uit steden die in allerlei films gebruikt zijn.

Daarnaast waren er ook nog een aantal rides, maar geen rollercoasters. Daarnaast een hoop shows. Een van de beste shows is Waterworld (naar de film met Kevin Coster). In deze show spelen een hoop stuntmannen mee, die ook in echte televisie series. Mijn zus haar favoriet (zie foto) speelt ook mee in CSI Miami. Tegen dat het donker werd zijn we dan maar weer huiswaarts vertrokken. Morgen hebben we nog een lange dag voor de boeg: Shoppen.

Kerstavond

Gisteren is mijn zus veilig geland in LA. Ze profiteert van een lange wintervakantie om de VS onveilig te maken en daarbij dan ook eens voor de feestdagen bij ons langs te komen.

Nu echt kerstsfeer hangt hier niet. We hebben nog geen kerstboom of kerstversiering gekocht. Dit gaat iets voor volgend jaar zijn, als we hier wat meer gesetteld zijn (en ik Pieter hiervan overtuigd krijg :)). Het weer helpt ook niet mee om voor kerstsfeer te zorgen. Vorig week was het 's ochtends nog frisjes, maar gewoon een pul is nog steeds genoeg voor Pieter om naar het werk te fietsen. Dus dan zal het nog meevallen ten opzichte van een echte Belgische wintere, waar we niet zonder jas (zelfs winterjas buiten gingen). Maar dit weekend is het nog eens prachtig weer.

Dus zijn mijn zus en ik er vandaag maar eens op uit getrokken. Ik was zelf nog nooit echt noordwaarts langs de kust van LA geweest, dus dat werd onze uitstap. Natuurlijk merkten we te laat dat we onze beide cameras thuis hadden gelaten. Onze eerste stop was Point Dume waar we ons rustig op een bankje hebben gezet en hebben gekeken naar de oceaan. Het is het seizoen van de walvis migratie.

Nadien zijn we naar Malibu Lagoon geweest, vooral gekend om zn vogels. Annelies heeft haar voetjes eens in het oceaan water gestoken. Er waren nog hopen surfers aanwezig, maar de golven waren precies niet meer zo fantastisch. Daarna zijn we langs Topagana Canyon road door de Santa Monica mountains gereden. Een rit die ik andere mensen zeker kan aanraden. Je kan dan nadien Mullholand drive afrijden, alleen wordt dit in de winter afgeraden na zware regenbuien. En dan met een blik op het Getty Museum zijn we huiswaarts gereden.

Morgen is het kerstmis. Zo extreem speciaal eten heb ik niet voorzien, maar ik zal eens zien of ik een dessertje en een lekkere soep kan bij elkaar toveren.

Lange reis

Hun reis is een hele tijd geleden gestart ergens in een grotere drukkerij in Belgie. Na veel zweten werden ze gedrukt en dan via een tussenstop in Belgie naar Luxemburg versleept. Daar zijn ze liefdevol van voren tot achteren doorgelezen. En toen lagen ze daar, opdracht volbracht.

Maar de eigenaars beslisten dat het nog te vroeg was om ze terug naar hun oorsprong te sturen en met anders nieuws bedrukt of geschreven terug te keren. Nee, ze werden op een lange reis gestuurd. Naar een nieuwe eigenaar, die de voorbije jaren elke zaterdagochtend niet uit de zetel te halen was, elke 2 weken weer opnieuw.

Juist op tijd tijdens deze vakantie zijn ze toegekomen na een lange eventvolle reis. Van de doos was niet zoveel meer over. En het ene exemplaar heeft al wat meer geleefd dan het andere. Maar ze zijn content dat ze het gehaald hebben. Ze zullen liefdevol gelezen en betast worden. En zaterdag komt er nog iemand toe die de tijdschriften van voor tot achter zal bestuderen. En als het een beetje is zoals thuis, zal ik ze na haar vertrek terugvinden ergens verstopt onder haar tijdelijk bed :). Maar nu eerst eens snel bladeren om te zien of er lekkere recepten tussen staan.

Music for Life

Leuven in de ban van 3 'Vetgeile' (zo noemen ze zichzelf) radiopresentatoren. Net nu ik Leuven verlaten heb houdt Studio Brussel (mijn favoriete radiozender en dit is nog altijd niet verandert ookal zit ik langs de andere kant van de wereld) een grote benefietactie, met als centrum Leuven.

Drie radiopresentatoren praten zes dagen lang allerlei verzoekplaatjes aan elkaar en ze overleven in een glazen huis op sapjes en soepjes. Het geld dat zo wordt verzameld gaat naar het Rode Kruis en hun anti-landmijnen campagne. Nu, zo een campagne lokt altijd een hoop nevenacties uit. Het hele Studio Brussel team helpt dus mee (zie maar op www.stubru.be).

Daarnaast zijn er een hoop Belgische artiesten die de acties steunen. Dit gebeurt door bijvoorbeeld thuisconcerten weg te geven (als iemand wil samenleggen om An Pierle naar LA te krijgen, laat het maar weten) of gesigneerde attributen aan de hoogste bieder.

Ik moest gewoon mijn ei kwijt. Ondertussen ga ik verder genieten van de vrijgevigheid van de Belgen in deze eindejaars dagen.

Workshop en vakantie

Foto gestolen (of geleend) van Hilde

Het is eindelijk zover: Ik heb vakantie. Mijn zus is ondertussen ook al in de VS, alleen gaat ze eerst de oostkust nog wat onveilig maken en zal ik ze volgende week hier wel zien opduiken (voor de veiligheid heb ik haar uren van de vluchten maar afgedrukt want vorige keer met Stefan had ik mij een beetje gemist).

Het begin van de week heb ik nog braaf in San Diego doorgebracht. Er was een interne workshop op General Atomics en mijn begeleiders vonden het een goed idee mij daar te dumpen :) (en groot gelijk hadden ze, k heb veel geleerd). Op 2 dagen tijd heb ik nog glimpsen van 2 andere vrouwen gezien. Maar ik was de enige vrouw die de volle 2 dagen aanwezig is geweest. Niet dat ik dat erg vind, tijdens vakantie jobs heb ik niet echt goede ervaringen opgedaan van in een vrouwen omgeving te werken. Dus hoe graag dat ik dus ook babbel en koffie kletsjes houd, als ik werk, dan het liefst met venten :).

Woensdag hebben we dan maar voor een bepaald onderwerp gekozen om mee van start te gaan. Dus echt helemaal vakantie heb ik niet, k zal wat moeten lezen en waarschijnlijk al wat beginnen prullen met allerlei dingen. Maar toch een stuk rustiger aan dan de voorbije 10 (nu eigenlijk moet ik niet klagen he, k denk dat ik in Leuven langere weken geklopt heb).

Gisteren heb ik dan de vakantie maar direct goed ingezet door Hilde (zie rechts tussen de blog links) te gaan lastig vallen in West Hollywood. De buurvrouw kwam al snel binnenwandelen met haar enorm vrolijke en schattige sloeber (zie de hierboven gestolen foto van Hilde haar blog) die just wakker was. Al snel was het middag en hadden we honger en zijn we maar iets gaan eten en dan gaan shoppen. Lekker asiaatische tapas met enorm vriendelijk en goede service (de beste die ik hier ooit in LA gehad heb, ofschoon de Indier enorm dicht in de buurt komt). In de buurt dan maar een shopping center gaan ontdekken (waar ik mijn zus mee naar toe ga slepen). En ik was juist op tijd terug thuis om voor mijn ventje te zorgen (9u).

Toffe youtube filmpjes

Pieter stuurde mij de link door. Ik vond het een super filmpje (vooral omdat ik zelf wat dagen heb afgezweet achter mijn piano). Ik had blijkbaar wat meer tijd in het filmen moeten steken en in het materiaal om mooi te knippen en te plakken :)

Verjaardagfeestje of ookwel afscheidfeestje of ook wel einde van de examens feestje

Gisterenavond was het dan zo ver. Eindelijk waren de examens, presentaties, take-home exams, papers, etc... allemaal achter de rug. Met dan die laatste week ook nog een jarige, dan mijn kamergenote die terug naar Noorwegen vertrekt was er dus meer als reden genoeg om te feesten.

Het thema was mexicaans, maar dit heeft ons niet tegen gehouden om pizza te bestellen (want dat was wat de jarige wou eten). Met onze sombreros op en de magaritas in de hand (na een tijdje begon de camera nogal dubbel te zien) kon het feest beginnen.

Zelf ben ik op een redelijk uur in bed gekropen, maar mijn kamergenoot en de jarige hebben besloten van gewoon door te doen tot het ochtend is. Gewapend met dekens en veel drank hebben ze de nacht in de zetel doorgebracht al kijkende naar Gilmore girls en Simpons. Het was precies nog een leuke boel.

Wie nu denkt dat ik hier de volgende maand op mijn lui gat mag rusten (gelijk de meeste van de studenten) heeft zich hopelijk niet vergist. Maar zondag vertrek ik alweer richting San Diego, dit keer voor een workshop. En als het van mijn begeleider afhangt, zal ik toch ook nog wel wat werk verrichten tijdens deze iets war rustigere maand. Maar ik ga toch wel proberen om wat van het sociale lezen hier in LA op te snuiven. En dan met kerst gaat mijn zus hier zijn, dan kunnen we ook nog eens de winkels onveilig maken (er zou blijkbaar een H&M zijn gekomen niet al te ver van waar we wonen en daarnaast moet ik gewoon ook eens gaan window shoppen om te weten waar/wat en hoe duur natuurlijk :)).

Zou ik het nog eens doen?

Vandaag eens een filosofische post. Na de stress voor mijn enig 'final' dit 'quarter' gisteren, moet ik nu alleen nog een klein papertje schrijven en dan ook nog een presentatie maken (en dus ook geven). Maar de echte examen stress is weg (niet dat ik daar nu zo veel last van heb, maar ale je wilt toch elke keer gewoon je best doen).

Dus ben ik vanochtend in een filosofische bui. Ik vroeg mij af nu mijn eerste 'quarter' hier op de unief ten einde loopt, of ik de stap zou doen moest ik de informatie hebben die ik nu heb. En moest ik het doen, zou ik het dan anders doen.

Ik moet heel eerlijk bekennen dat de ervaring die ik hier heb opgedaan, mij alleen maar meer zou aanmoedigen om naar hier te komen. Het onderwijs systeem past beter bij mijn manier van denken (iedereen is daarin verschillend en niet elk systeem werkt even goed voor iedereen). Ik kan hier de vakken kiezen die mij echt interesseren en er zijn hopen vakken in de gebieden die ik graag beter zou leren kennen. Lekker gespecialiseerd dus. Dit ligt mij precies gewoon beter.

Voordat ik naar hier kwam was ik bang dat ik zo altijd de stomste van de klas zou zijn. UC heeft namelijk de reputatie van alleen de beste van de beste aan te nemen en nu in Leuven was ik zeker niet de beste. Maar achteraf gezien had ik niets te vrezen. Belgie heeft een verdomd goed onderwijs systeem en dat kan ik hier elke dag merken. Dus ookal heb ik het moeilijk gehad met het systeem in Belgie, het heeft er wel voor gezorgd dat ik nu sta waar ik sta.

Maar studeren is niet alles. Toen ik naar hier kwam had ik geen idee of ik hier langer dan gewoon een jaartje studeren zou kunnen blijven plakken. Ik had geen idee of het mogelijk zou zijn om hier op een of andere manier een soort beurs te pakken te krijgen (tja voor Belgische beurzen ben ik officieel op papier niet goed genoeg). Om niet het risico te lopen van na een jaar het land uit te moeten en Pieter hier achter te laten, ben ik maar als 'aanhangsel van' naar hier gekomen. Achteraf gezien, was dit niet nodig geweest, maar ik denk dat ik gewoon met mijn gat in de boter gevallen ben. En ik ben zeker dat een ander moment/andere plaats/andere mensen en ik zou niet zoveel geluk gehad hebben.

Ik denk dus dat ik kan concluderen: Ja ik zou het weer opnieuw doen (een mens heeft precies toch maar een kort termijn geheugen als het gaat over verhuizen en alle extra last die daar bij komt kijken :)) en nee ik zou het niet anders doen.

Hersengymnastiek

Zoals het wel eens gebeurt, zat het er deze vrijdag echt niet in. Met 'het' bedoel ik dan de zin voor te werken. Na wat omwegen kwam ik dan op het volgende spelletje online. Eigenlijk is het maar een dom spelletje; je krijgt een naam van een land, en moet deze dan aanduiden op de wereldkaart. Ik verschoot er toch wel van hoe slecht mijn geografische kennis was, zeker van het gedeelte onder de evenaar. Dit kon ik natuurlijk niet laten zijn. Dus heb ik mijn geografische kennis wat opgefrist, en kan ik nu elk land (in dit spel) zonder fout onmiddelijk aanklikken. Als er iemand zo een spelletje kent voor de staten van de VS, laat het weten, want ik ken ze wel bij naam, maar weet helemaal niet waar ze liggen.

Als experiment heb ik ook eens enkele Amerikanen op het werk dit spelletje laten spelen. Ik moet zeggen dat het lang geleden was dat ik nog zo gelachen heb. Niet dat hun geografische kennis zo slecht is, maar wel dat ze nooit willen toegeven dat ze iets niet kennen.