Donderdag is de dag in de week dat ik meestal net 15 min langer blijf liggen, omdat een van mijn kotgenoten vroeg les heeft en dan zo eerst kan doesjen.
Midden tijdens het doezelen werd ik uit dromenland gerukt door een veel te luid, opdringerig alarm. Al vloekend spring ik uit bed en probeer in mijn waas wat warmere kleren te ontdekken, dan mijn pijama. Ik ontdek ergens een broek en na ff zoeken vind k ook mijn trui. Ik stap in mijn schoenen, graai naar mijn belangrijkste bezittingen, mijn bril, mijn sleutels, mijn laptop, mijn buitel met geld en belangrijke papieren en mijn trouwring. Op een of andere manier heb ik ondertussen mijn broek binnenste buiten aan, zitten mijn schoenen niet lekker.
In de gang ontdek 2 van mijn andere kotgenoten en we checken kort bij de 3de, die onder de doesj staat of ze alles bij de hand heeft om snel het apartement te verlaten. Ze is soms een kleine ijdeltuit en kan dus nu niet onder de doesj uitkomen, omdat er nog zeep in haar haar zit. Dus besluiten we zonder haar het gebouw te verlaten.
Buiten ons appartement, zien we nog verdwaasd andere grad studenten rondlopen. Die proberen de lift te nemen. Duidelijk nog nooit een brandalarm meegemaakt en we vertellen hen, dat ze de trap moeten nemen. Buiten ons gebouw staan er nauwelijks studenten en het is vrij duidelijk dat niemand weet wat doen. Vanuit de gebouwen rondom ons, waar al de undergrad studenten zitten, komt een constante stroom van studenten naar buiten. Ik wist niet eens dat er zoveel in zulke kleine gebouwen passen. We besluiten hen te volgen, om zeker te zijn dat het alarm maar een drill was en dat het niet voor ons was bedoelt.
Uiteindelijk blijkt niemand van de verantwoordelijken op de hoogte te zijn van het feit dat ze ook in onze gebouwen het alarm hebben laten afgaan. We kunnen best eens horen bij onze contact persoon, die natuurlijk om zo een onchristelijk uur zeker niet op haar bureau is. We besluiten dus maar terug naar onze kamers te sleffen. Ik beslis van dan maar een doesj te nemen, sinds de laatste kotgenoot, uiteindelijk het appartement ook heeft verlaten. De rest kruipt terug zn bed in en probeert de slaap in te halen, die zo plotseling verstoord werd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten