maandag, augustus 09, 2010

Mesa Verde


We zijn ondertussen al veilig in Williamsburg, maar hier volgt eerst nog een verslag van het hoogte punt van onze roadtrip. Sinds we vorig jaar te weten zijn gekomen dat je in deze regio van de VS allerlei woonplaatsen van oude beschavingen kan gaan bezoeken, wisten we dat we deze regio dit jaar wouden bezoeken. Door het feit dat we naar de andere kust moeten verhuizen niet zo uigebreid als we zouden willen, maar het belangrijkste park wouden we zeker doen: Mesa Verde National Park. 's ochtends heel vroeg zijn we vanuit Cortez naar het park gereden. In het park zelf kan je een aantal woonplaatsen bezoeken zonder ticket, maar een van de meer impressionante moet je een ticket voor hebben. Die kan je alleen de dag zelf in het park krijgen. Sinds we nog een lange rit voor de boeg hadden die namiddag, wouden we zeker op tijd zijn voor nog 's ochtends een ervan te bezoeken. We konden nog tickets voor 10.30 krijgen om Cliff Palace te bezoeken, wat perfect uitkwam.


Dit gaf ons de tijd om Spruce Tree house eerst te bezoeken en de Moby wrap op Pieter te testen. Nathan vond de wrap bij Pieter net zo fijn als bij mij en dus konden we met een gerust hart beide de ladders van Cliff Palace trotseren. Via een stijl gebetoneerd pad bereik je de kleine nederzetting. Je voelt hoe het afkoelt als je dieper in de canyon afdaalt. Het is een vrij idilisch plekje, vlak bij een waterstroom, veel groen en bomen, beschut door de canyon muren. Begrijpelijk dat mensen hier zijn komen wonen. Na Nathan nog wat eten te hebben gegeven, zodat hij zeker rustig zou zijn, zijn we met een gids en een groep mensen Cliff Palace gaan verkennen. Hier moet je via zeer stijle trappen afdalen en dan uiteindelijk via ladders terug omhoog. Nathan heeft zich zoals gewoonlijk in gezelschap voorbeeldig gedragen.


Spijtig genoeg moesten we toen Mesa Verde vaarwel zeggen en verder Noordwaarts rijden, richting Gunnison Colorado. We zijn via Durango over de 1 million dollar highway via Silverton naar Montrose gereden. Dit is een van de mooiste stukjes Colorado: Prachtig jong gebergte. Het regende een beetje en dus zijn we niet gestopt voor fotos.


Dit is trouwens de enige keer tijdens deze Road Trip dat we op een zeer toeristische plek waren. Voor het eerst kregen we ook negative reacties dat we Nathan op zo een jonge leeftijd meenamen om een park te bezoeken. Een stel Fransen konden het niet nalaten van in het frans iets te zeggen over hoe onverantwoord dit was (ik was te verbaasd om iets terug te snauwen in het frans). Dan waren er ook nog een paar duitse kinderen, die gelukkig door hun moeder terecht gewezen werden dat als het kind er geen problemen mee had, zij er ook geen problemen mee moesten hebben.

3 opmerkingen:

Veronique zei

Wat een super foto van Nathan!! LOVE it! En laat die buitenlanders maar zagen, kudos voor jullie dat het allemaal zo vlot is verlopen!

Kristel Holsbeek zei

Ja een knappe foto van Nathan...
Och laat die mensen maar doen...weten niet beter...daarbij het is nu dat je het moet doen want als ze groter worden vind ik het moeilijker zo iets te doen.

marijke zei

Heel leuke foto! En laat die mensen maar praten, je weet zelf het best wat jou kind aankan. Wij gingen met Milla de eerste maanden veel op cafe (iets wat we anders nooit doen) omdat ze daar tenminste stil was en sliep, en thuis constant het hele kot bij elkaar gilde. ;-)