Sinds gisterenochtend heeft iemand beslist dat zo een puur zwarte wagen maar saai is en dat een paar witte strepen op onze achter bumper niet zouden misstaan. Ik had het natuurlijk zeer gewaardeerd, moest deze persoon zn telefoonnummer hebben nagelaten voor het geval ik deze innovatie niet zou apprecieren. Spijtig genoeg is de kunstenaar zo overtuigd van de artistieke meerwaarde van zn werk, dat dit dus niet het geval was.
Omdat ik daar niet tegen kan, wandel ik tegenwoordig elke avond de hele parking af op zoek naar de witte auto die onze zwarte auto zo wou liefkozen. Wat mij daarbij is opgevallen, is dat Amerikanen hun wagen graag laten liefkozen met andere wagens tijdens het in en uit een parkeerplaats rijden. Bijna elke auto heeft een artistiek kleurtje op de linker of rechter hoek van hun voorbumper.
2 opmerkingen:
Oh Saskia en Pieter, ik heb het zelfs al voorgehad terwijl ik nog in de auto zat. Rijden is niet wat ze hier het beste kunnen. Parkeren dus ook niet!
Die vrouw botste gewoon tegen mijn wagen aan en vond het zelfs niet nodig zich te excuseren. Ze had geluk, veel geluk, dat er geen schrammetje op mijn achterbumper zat. Ze zou me anders wel gehoord hebben. Nu heb ik haar alleen maar lichtjes "doodgebliksemd" met mijn ogen! (lol)
Succes met de zoektocht naar de schuldige!
Kristine
Vandaag hebben we iets gelijkaardigs meegemaakt. Sofie en ik zaten samen met Marijke en Dave in onze zip-car op de parking van in-n-out burger (mmmmm) de auto te proberen starten (lang verhaal) en een madam naast ons sloeg haar deur open tegen de zip-car. Ze deed gewoon alsof er niks gebeurd was. En ik zeg: "En zelfs geen sorry zeggen he". En natuurlijk hoort zij dat en zegt ze nog snel ff sorry. Wij met 4 haar aan het doodbliksemen...
Een reactie posten