donderdag, augustus 31, 2006

De laatste loodjes

Amaai, wat een 2 weken. Of eigenlijk net geen twee weken. Vorige donderdag heb ik mijn zus nog eens kunnen zien. Ze is speciaal even van engeland richting vaste land gekomen, om mij en Pieter nog eens te zien voor ons vertrek. Dus hebben we de donderdag namiddag maar doorgebracht met waar we het best in zijn: shoppen. Natuurlijk kon een ijsje op het einde van zo'n dag niet ontbreken. Toen we dan afscheid namen, heb ik nog helpen dozen pakken en naar de auto brengen. Dan maar naar de schoonouders.

Vrijdag, zaterdag en zondag herinner ik mij ondertussen vooral dat we verhuisd en gekuist hebben. Het kan zijn dat we nog iets anders gedaan hebben, maar dat is dan al vervaagd. Nu de dozen zijn uiteindelijk allemaal bij de schoonouders beland en was het kot leeg genoeg voor mij om nog eens een paar namiddagen te kuisen terwijl Pieter zn bureau en computer op het werk heeft opgeruimd en leeggemaakt.

Maandag ben ik dan samen met Pieter naar bij mijn ouders gereden. Daar avondeten met een flesje wijn en dan nachtje slapen. Alles daar administratief regelen en terug naar Leuven. Ik heb mijn zus nog eens kunnen zien de maandag avond. En dinsdag weeral niks speciaals, gewoon verder kuisen. De laatste nacht in ons vertrouwde bed van de laatste jaren geslapen. Woensdag weeral hetzelfde.

Vandaag zijn we voor het laatst in Leuven geweest. De auto verkocht, nog wat administratie geregeld (hoogstwaarschijnlijk hebben we de dagen voordien ookal een hoop geregeld, maar momenteel gaat alles zo snel dat ik vandaag moeite heb om mij gisteren te herinneren). Eigenlijk moeten we vanavond nog catalogiseren wat er in de dozen staat. Eens kijken wat daar van terecht komt. Morgen dan eens camionetje huren en al onze spullen naar de luchthaven rijden die we niet direct op de vlucht kunnen meepakken, dan nog de valiezen pakken, vluchtgegevens printen en dan zaterdagochtend vertrekken.

Daarnaast zijn we dinsdagavond eens in goed gezelschap van twee ex-collegas en hun vrouwen gaan eten. Echt een avond vol plezier, lekker eten en drank. Dan vanmiddag ervan geprofiteerd om nog met een paar vrienden te gaan eten die al even meegaan (pieter zn middelbaar en het begin van mijn universiteitsjaren). Ook nu weer een fantastisch gezellig middag lunch. Spijtig dat we sommige mensen moeten achterlaten, maar gelukkig betekent de andere kant van de wereld niet meer het einde van de wereld. Ook mijn petekindje zal ik braaf kaartjes en briefjes schrijven, nu hij naar het eerste leerjaar morgen zal gaan.

Maar nu wachten Pieter en mij nog een hoop werk. Hopelijk tot ergens volgende week als ik in San Diego mijn draai probeer te vinden en Pieter in Los Angeles.

1 opmerking:

kristine@BackinBelgium zei

Hoe goed herken ik dit "hectische gedoe" van het laatste moment, dat voor ons nu al weer zo'n 2 maanden achter de rug ligt. Ik wens jullie een fijne vlucht hier naar toe en dat het afscheid niet té zwaar mag zijn.
Liefs,