woensdag, mei 16, 2012

Rowan

Voor al die die via facebook mijn doen en late volgen, die weten het al: Nathan heeft er een broertje bij, Rowan. Vorig weekend, gelijk elk weekend de voorbije weken, zorgde ik ervoor dat er extra eten was voor door de week, de was gewassen, gevouwen en gestreken was. Zondag avond toen we gezellig in de zetel via de laptop een aflevering van 1 van onze series aan het bekijken waren, was de kleine sloeber extreem actief. Niets echt abnormaal, het was altijd een actief bazeke, maar het was precies een groot feest in de buik. 

De voorbije weken, was dit altijd zo het moment geweest dat ik ofwel oefen weeen kreeg, ofwel het bazeke actief werd. Na de serie ging ik op tijd slapen, want elke nacht kon wel eens mijn laatste goede nachtrust zijn in een hele tijd. 's nachts werd ik wakker met krampen als gevolg van een wee. Na 3 zulke weeen, besefte ik dat ik er niet doorheen ging kunnen slapen en vroeg aan Pieter hoe laat het was. Het was maar net na 1 uur en dus besloot ik maar even rond te wandelen, wat te drinken, zodat de weeen zouden stoppen. Dat bleek niet te helpen en ze waren voor 1 keer echt wel enorm regelmatig, dus om 2u besloten we van naar het ziekenhuis te gaan. Geen gemakkelijke beslissing, want dat wou zeggen dat we vrienden moesten wakker bellen om Nathan op te vangen. Ik had een vermoeden dat als we tot 7u gingen wachten met Nathan naar de creche te doen, dat het nogal nipt ging worden. Dit alles bleek uiteindelijk een goede beslissing want om iets na 6u is Rowan geboren. 50.8cm groot en 3.2kg. Zo een 50g zwaarder dan Nathan, maar wel meer dan 2cm groter dan Nathan. Dus vel over bot, maar van het perspectief van de gene die zoiets eruit moet persen, liever niet te groot en te zwaar :). We zijn dus nu een week thuis en Rowan is een zeer makkelijke baby (pas op, ik kan mij ook met momenten ergeren) met veel honger.

Nathan is heel nieuwsgierig en wil helpen. Dus het mutsje wordt te pas en onpas goed getrokken, de tut in de mond gestoken (Rowan is geen tut baby en wil er niet echt van weten). Nathan reageert vooral jaloers als Pieter met Rowan bezig is. Waar een maand geleden het constant mama was wat de klok sloeg, is Nathan nu een echt papa's kindje. Als hij zich niet goed voelt, dan moet papa hem troosten. Van mama moet hij niets weten, ik ben alleen goed om boeken aan te geven die hij dan met papa kan lezen. Het is even wennen voor mij, maar ik vermoed dat dit weer een fase is.

2 opmerkingen:

Veronique zei

Oh wow, zo een korte en snelle bevalling! Hopelijk blijft Rowan een rustige baby. En je weet het wel ondertussen he, na zo'n twee maanden zal die borstvoeding mooi gereguleerd zijn. :)

The Sercu Family zei

dikke proficiat!