Tijd vliegt

Voor een keer is het niet inspiratie gebrek, maar vooral tijd dat ervoor zorgt dat het alweer even geleden is. Nu langs de andere kant is tijd een excuus, moest dit hoger op mijn prioriteitenlijstje staan, dan zou ik er zeker tijd voor maken. Langs de andere kant, ik heb hier nog een berg gewassen was liggen, die nodig gevouwen en gestreken moet worden, dus het feit dat de blog voorrang krijgt zegt meer iets over hoe zeer ik dat haat en hoe het mijn prioriteitenlijstje beinvloed. 

In de vorige maand ben ik eens tot in West Virginia geweest, zonder mijn venten. Het geheel is net iets meer dan 6 uur rijden om tot in Morgantown te geraken. Ik moet zeggen dat het beter meeviel dan verwacht. Ik verwachtte iets gelijk de vervallen mijnsteden in belgie, maar het was een levendig stadje, waar ik vriendelijke mensen heb ontmoet en ik zeer lekker gegeten heb (alternatiever en voor een meer redelijke prijs/kwaliteit die ik hier in toeristisch Williamsburg zal kunnen krijgen). 

Nathan is nog eens 2 dagen thuis geweest met koorts en wat het begin van een stevige verkoudheid bleek te zijn. Hij slaapt nu al even alleen in zijn eigen kamer en wij slapen sinds meer dan anderhalf jaar weer in ons eigen bed (voordien sliepen we op onze matras in iemand anders zijn bed of op de grond). Pieter probeert regelmatig een andere kamer in het huis te verven, we zijn er bijna ... Als al de kamers gedaan zijn, mag hij aan het houtwerk beginnen. Dat zal ook nog wel een werk van lange adem zijn. 

Langzaam maar zeker bereiden wij ons voor op het feit dat we nog minder dan 3 maanden met ons 3 gaan zijn. In Mei komt dan baby nr 2. Langs de andere kant proberen we zoveel mogelijk ervan te profiteren dat we Nathan nog alle aandacht kunnen geven. Gelukkig is hij heel zelfstandig en kan hij rustig alleen spelen, maar het zal voor hem wel even wennen worden. Binnenkort verhuisd hij dus uit zn baby bedje naar een groot bed (we hebben geen zin om met 2 baby bedjes te zitten).