We zijn voor het eerst eens met Nathan naar de zoo geweest. Nathan is zot van dieren. Tenminste hij vraagt constant waar de herten zijn, hij kan een marmot van een konijn en een eekhoorn onderscheiden (onze tuin is 1 groot dieren paradijs en dan heeft Nathan de schildpad nog niet leren kennen). Ik kon de afleiding best gebruiken, want het was weer eens tijd voor een groei spurt voor Rowan en daar bovenop had ik een zeer stressvole deadline (de deadline had niet stressvol moeten zijn, maar zoals iedereen leert van groepswerken op school, er is altijd iemand die zijn deel niet doet, of niet goed genoeg ...).
De zoo is hier op een klein uur rijden in Norfolk (er is er ook een in Richmond, maar die ligt op anderhalf uur rijden). We kwamen vlak na de openingstijd toe en het was er nog niet druk. We konden dus zo binnen wandelen. Eenmaal voorbij de ingang moet je langs zo een plein waar kinderen door spuitend water kunnen lopen (gelukkig waren er nog geen kinderen dit aan het voordoen en had Nathan dus geen interesse in het water). Ik heb hem moeten oppakken om naar de eerste dieren te gaan kijken. Hij was precies een beetje bang (de dieren waren nogthans niet echt dichtbij of enorm groot). De eerste doorbraak kwam er toen we naar de tijgers gingen kijken, die waren net aan een lekkere maaltijd bezig. Nathan dol enthousiast: "poes, poes !!!". Ondertussen had Nathan door dat het dus de bedoeling was om van 'kooi' tot 'kooi' te lopen. Vooral dat lopen vond hij fijn. Momenteel moeten de dieren groot genoeg zijn, of dichtbij genoeg om hem te interesseren. De grootste hit was zeker qua dieren de giraffen en dan nog een kleine speciale vos. Ik vermoed dat Nathan het lopen eigenlijk toffer vond en dan mocht hij ook nog van nep rotsen afspringen (en wij mogen niet helpen en die rotsen dat zijn zo van die dingen die bijna zo hoog zijn als hijzelf !!!).
